کارآفرینی آموزشی

هدف این مقاله، شناسایی عوامل مؤثر بر کارآفرینی آموزشی در هنرستان های فنی و حرفه ای و کاردانش شهرستان نجف آباد است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی، از نوع پیمایشی و از لحاظ روش تحقیق آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی تحقیق با روش تحلیل نظریه داده بنیاد از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با صاحب نظران به شناخت عوامل مؤثر تا رسیدن به اشباع نظری یافته ها پرداخته شد. یافته های بخش کیفی معناداری عوامل سازمانی، پرسنلی، آموزشی، محتوای آموزشی، هوش، فرهنگی، مدیریتی و تعاملات با محیط بیرون را تأیید کردند. در بخش کمی تحقیق، جامعه آماری شامل هنرآموزان هنرستان های شهرستان نجف آباد است. حجم نمونه با جدول مورگان، 165 نفر تعیین و داده ها به روش تصادفی ساده جمع آوری شد. جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با طیف لیکرت استفاده و روایی از نوع صوری تأیید و نمونه 30تایی از پرسشنامه توزیع گردید تا ابهامی در سوالات باقی نماند. پایایی با آلفای کرونباخ بالاتر از 7/0 تأیید و داده ها با استفاده از نرم افزار smart pls تجزیه و تحلیل شده و برازش مدل تأیید گردید. یافته های کمی معناداری کلیه عوامل نتیجه گیری شده از بخش کیفی، به جز تأثیر عوامل مربوط به هوش را تأیید کرد.

این مطالعه به هدف بررسی تأثیر فناوری های آموزشی بر کارآفرینی آموزشی می پردازد، با تمرکز بر نحوه تسهیل یادگیری، نوآوری، و توسعه مهارت های کارآفرینانه توسط این فناوری ها. با استفاده از رویکرد تحقیق کیفی، داده ها صرفاً از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. پانزده شرکت کننده شامل متخصصین، مدرسین، و کارآفرینان در حوزه فناوری های آموزشی از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند تا تضمین شود که تجارب و دیدگاه های متنوعی نمایندگی شده اند. تحلیل چهار مقوله اصلی را شناسایی کرد: تأثیرات فناوری های آموزشی بر کارآفرینی، چالش های پیش روی کارآفرینان آموزشی، فرصت های نوین در کارآفرینی آموزشی، و نقش زیرساخت های فناوری در توسعه کارآفرینی آموزشی. هر مقوله اصلی شامل مقولات فرعی و مفاهیم متنوعی بود که تأثیر چندوجهی فناوری های آموزشی بر کارآفرینی آموزشی را نمایان می ساخت. فناوری های آموزشی نقش کلیدی در بهبود کارآفرینی آموزشی ایفا می کنند، با فراهم آوردن فرصت های یادگیری جدید، تسهیل دسترسی به منابع، و پرورش مهارت های کارآفرینی ضروری. با وجود مواجهه با چالش هایی نظیر محدودیت های مالی و مقاومت در برابر تغییر، ادغام نوآوری های فناورانه پتانسیل قابل توجهی برای آینده آموزش کارآفرینی ارائه می دهد.

هدف:هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی زمینه ها و موانع کارآفرینی آموزشی از نظر متخصصان کارآفرینی آموزشی در شهر تبریز است. روش پژوهش:این پژوهش به صورت ترکیبی صورت گرفته است. مرحله کیفی این پژوهش، تحلیل محتوای عرفی به روش اکتشافی بوده است و برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است.در این مرحله 14 نفر مصاحبه شونده از اساتید دانشگاه تبریز و شهید مدنی آذربایجان به زمینه ها و موانع کارآفرینی آموزشی اشاره کردند. در مرحله ی کمی که روش آن توصیفی-پیمایشی بود از بین 530 نفر از شامل اساتید، دانشجویان  و فارغ التحصیلان تحصیلات تکمیلی رشته ی علوم تربیتی در دانشگاه های تبریز و شهید مدنی آذربایجان 217 نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب گردیده و با استفاده از پرسشنامه ی نتیجه ی مرحله ی کیفی تنظیم گردیده بود مورد آزمون قرار گرفتند.تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی-استنباطی(کالموگروف اسمیرنوف، آزمونهای برازش مدل پژوهش، و آزمون فریدمن)انجام گرفت. یافته ها:در این پژوهش در بخش کیفی بعد از کدگذاری باز و محوری در قسمت زمینه های کارآفرینی آموزشی 4 مقوله کلی و در قسمت موانع به 7 مقوله کلی به دست آمد. مقوله های مربوط به زمینه ها شامل 1)روش تدریس 2)تاسیس مراکز آموزشی 3)تجهیزات و محصولات کمک آموزشی 4)نرم افزارهای آموزشی و مقوله های مربوط به موانع شامل 1)کیفیت ضعیف ساختار نظام آموزشی 2)موانع انگیزشی 3)موانع اقتصادی 4)موانع مهارتی 5)موانع ارتباطی 6)موانع شناختی 7)موانع اجتماعی می باشد. در پایان پژوهش براساس داده های به دست آمده پرسشنامه ای ساخته شد. در بخش کمی نتایج آزمون تحلیل عاملی تاییدی، 4 عامل مربوط به زمینه ها و 7 عامل مربوط به موانع را مورد تایید قرار داد. برای اولویت بندی زمینه ها و موانع ازآزمون فریدمن استفاده شد. نتیجه گیری:یک کارآفرین آموزشی موفق نیازمند شناسایی زمینه ها و موانع آموزشی است لذا در این پژوهش مهم ترین زمینه کارآفرینی آموزشی مربوط به ارائه روش تدریس است و اساسی ترین مانع مربوط به موانع شناختی می باشد.