معاونان پرورشی

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش روش الگویی کارگزاران نظام آموزشگاهی(مدیران، معاونان پرورشی و دبیران پیام های آسمانی) در پیش بینی دین داری دانش آموزان دختر شهر تهران است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبس تگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر نفر به روش 280 )1970 دوره متوسطه شهر تهران بود که براس اس جدول کرجسی و مورگان( خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب ش دند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ) در سه فرم(مدیر آموزشگاه، معاون 1382 تربیت الگویی کارگزاران نظام آموزشگاهی فضائلی( ) بود که 1384 پرورش ی و دبیر پیام های آسمانی) و پرسش نامه سنجش دین داری شجاعی زند( روایی و پایایی آن توسط ملا کهای روان سنجی مورد تایید قرار گرفت. داده های حاصل توسط ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل گرفت. یافته های پژوهش حاکی از این است که بین روش الگویی مدیران مدارس، دبیران پیام های آسمانی و دین داری دانش آموزان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و روش الگویی مدیران مدارس و دبیران پیام های آسمانی از قدرت پیش بینی دین داری دانش آموزان برخوردارند. دیگر یافته این پژوهش وجود رابطه بین روش الگویی معاون پرورشی مدرسه و دین داری دانش آموزان دختر بود که علی رغم وجود رابطه بین این متغیرها تحلیل رگرسیون نشان داد که روش الگویی معاون پرورشی مدرسه از قدرت پیش بینی دین داری دانش آموزان برخوردار نیست.

پژوهش حاضر، تدوین احصاء شایستگی های حرفه ای معاونان پرورشی بر اساس آموزه های اسلامی بود. روش: پژوهش کیفی، از نوع تحلیل مضمون و گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه نیمهساختاریافته انجام پذیرفت. جامعه پژوهش، شامل معاونان پرورشی متوسطه دوره اول شهرستان های استان بوشهر بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و قاعده اشباع نظری، 24 معاون در مصاحبه شرکت کردند. یافته ها: در نتیجه تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش، 109 مضمون پایه، 16 مضمون فراگیر و 5 مضمون سازمان دهنده، شامل: شایستگی های شناختی، شایستگی های مدیریتی، شایستگی های رفتاری، شایستگی های مهارتی و شایستگی های عاطفی ایجاد شد و برای اعتباریابی یافته ها از روش بازخورد مشارکت کنندگان استفاده شد که صحت تحلیل داده ها و نتایج مورد تأیید قرار گرفت و مفاهیم استخراج شده در قالب شبکه مضامین ترسیم گردید. نتیجه گیری: احصاء شایستگی های حرفه ای معاونان پرورشی در سازمان آموزش و پرورش، معیاری برای شایسته گزینی آنان منطبق بر آموزه های اسلامی می باشد.