تحلیل رتوریک

در مقاله حاضر هدف آن است که به بهانه نقد کتاب «درآمدی بر پژوهش روش های آمیخته» به نقد روش شناختی چارچوب پژوهش آمیخته ای که در این کتاب توسط جان کرسول معرفی شده است اهتمام شود. پس از مقدمه و بحثی روش شناختی، به معرفی کوتاه کتاب پرداخته و ضمن معرفی آثار مشابه در حوزه موضوعی کتاب، جایگاه آن در میان سایر آثار ترسیم شده است. سپس توصیف و نقد مشخصات ظاهری کتاب در پیش گرفته شده بخش های مختلف کتاب تشریح، و مهمترین محورهای ضعف ترجمه از جمله اغلاط املایی، ترجمه ماشینی، تلفظ ناصحیح اَعلام، معادل گذاری نادرست، اِشکالات نگارشی، ناسلیس بودن، نایکدستی در به کارگیری واژگان و موارد دیگر بررسی شده است. پس از آن، با استعانت از چارچوب تحلیل رتوریک اسپر (1993)، تلاش شده تا با استخراج گزاره هایی از متن کتاب که آشکارا جنبه رتوریک دارند تا علمی، به تحلیل وجوه خطابی روش آمیخته پرداخته و رتوریک های به کار رفته در آن، دسته بندی شود و با تکیه بر آراء برخی اندیشمندان دیگر، اصالت آن به عنوان یک روش مستقل مورد نقد و نظر قرار گیرد.

زیبایی شناسی پست مدرن، زیبایی شناسی فروکاهنده، تقلیل دهنده و سبک گراست که در بسیاری از آثار تولیدشده در شبکه های اجتماعی مشاهده می شود. با حاکمیت زیبایی شناسیِ رسانه های مجازیِ عصر پست مدرن، فرهنگ سلبریتیسم به سرعت گسترش پیدا کرد. در این عصرِ «رسانه های ارائه گر»[1]، نوجوانان ترغیب شده اند تا مبتنی بر زیبایی شناسی پست مدرن و بی نیازی از ممیزی های فرمی و محتواییِ سخت گیرانه ی رسانه های مدرن، میکروسلبریتی های عصر خود باشند.  این پژوهش با مطالعه موردی یکی از صفحات تینیجری پرمخاطب سعی دارد مؤلفه های زیبایی شناسی پست مدرن را در این صفحه تحلیل کند. بدین منظور لازم است «فرم» و «محتوا»ی صفحه به موازات هم تحلیل شود: برای بررسی زیبایی شناسی «محتوایی»، از روش تحلیل رتوریک نقد زمینه فانتزی استفاده شده است و برای درک زیبایی شناسی فرمی این صفحه، بر اساس نشانه شناسی آثار ویدئویی، بر رمزگان فنی همچون موسیقی، کاراکترسازی، زیبایی بصری (میزانسن، گریم، نورپردازی ...)، بینامتنیت، تمرکز کرده ایم. نتایج، نشان از شش مضمون اصلی در آرتیفکت های صفحه دارد: چالش های والد-فرزندی، مدرسه-دانش آموزی، همالانی؛ هجو خویشتن؛ اغراق در کلیشه های روزمره؛ سرخوشی های تهی از معنا؛ بازنماییِ تناقض؛ گونه بندی ها. با در نظر گرفتن بسامد زمینه فانتزی صفحه این نتیجه گرفته می شود که زمینه فانتزی اصلی این صفحه «نوجوان سرخورده؛ سرخوشی در لحظه» است. هجو خویشتن و پذیرفتن سرخوردگی، تنها کنشی است که ناخودآگاه در مقابله با سرخوردگی ها پیش گرفته شده است.   [1]. presentational media