درهم تنیدگی شغلی

مهم ترین رکن هر نظامی را نیروی انسانی تشکیل می دهد که می تواند کشور را به سوی اهداف توسعه هدایت کند. استفاده صحیح از نیروی انسانی به مثابه ارزشمندترین و بزرگ ترین ثروت هرجامعه به صورت مسئله ای حائز اهمیت همواره مورد توجه دولت ها بوده است و تحقق اهداف توسعه تا حد قابل توجهی به نحوه اداره و مدیریت این ثروت و منبع حیاتی بستگی یافته است. این پژوهش به دنبال بررسی چگونگی رابطه موجود بین ادراک کارکنان از فعالیت های منابع انسانی تعهد محور، درهم تنیدگی شغلی و تمایل به ترک خدمت کارکنان می باشد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. پرسشنامه ها با روش نمونه گیری تصادفی ساده در میان شعب بانک رفاه کارگران در شهر شیراز توزیع گردید. تعداد نمونه آماری بدست آمده در این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 144 نفر می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزارهای "اس پی اس اس" و "پی ال اس" انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین هریک از متغیرهای ادراک کارکنان از فعالیت های منابع انسانی تعهدمحور، درهم تنیدگی شغلی و تمایل به ترک خدمت کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نقش متغیر میانجی درهم تنیدگی شغلی مورد تایید قرار گرفت.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین حمایت سازمانی ادراک شده و هویت یابی سازمانی با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر درهمتنیدگی شغلی (پیوند، تناسب و فدا کردن) در رابطه مذکور است. این پژهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها توصیفی، از نوع پیمایشی است. جامعه هدف این پژوهش کارکنان شعب یکی از بانکهای خصوصی در شهر تهران بودند. روش نمونهگیری، خوشهای تصادفی بود و برای جمعآوری داده از پرسشنامههای استاندارد استفاده شد. دادهها به روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارSmart PLS3.2.6 تحلیل شدند. یافتههای پژوهش نشان داد، حمایت سازمانی ادراک شده بر هویت یابی سازمانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. بهعلاوه درهمتنیدگی شغلی به صورت نسبی در رابطه میان حمایت سازمانیادراک شده و هویت یابی سازمانی نقش تعدیلکننده داشت. بدین معنا که افزایش دو بُعدِ پیوند و تناسب، به افزایش رابطه میان این دو متغیر منجر شد؛ اما بُعدِ فدا کردن در این رابطه نقش تعدیلگری معناداری نداشت. تحلیل و پیشنهادهای پژوهشی و کاربردی منتج از این نتیجهگیری، که به سیاستگذاران و دستاندرکاران حوزه مدیریت منابع انسانی کمک شایان توجهی خواهد کرد، در انتهای مقاله ارائه شده است.

یکی از چالش های مهم سازمان های امروزی ترک خدمت ارادی و داوطلبانه کارکنان است. ترک خدمت داوطلبانه هزینه های مستقیم و غیرمستقیم فراوانی برای سازمان ها ایجاد می کند. ازین رو سازمان ها همواره بدنبال بکارگیری رویکردهایی برای حفظ و نگهداشت کارکنان خود هستند. درهم تنیدگی شغلی از رویکردهای نوین در جلوگیری از ترک خدمت داوطلبانه کارکنان است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر درهم تنیدگی شغلی می باشد. در راستای این هدف، این پژوهش با استفاده از روش کیفی فراترکیب انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات در پژوهش حاضر، اسناد و مدارک گذشته در این زمینه است که به طور کلی شامل 31 مقاله می شود. شیوه تحلیل داده ها براساس کدگذاری باز است. نتایج بیانگر این است که عوامل تاثیرگذار بر درهم تنیدگی شغلی را می توان بر اساس چهار مقوله کلی: عوامل فردی(متغیرهای جمعیت شناختی، سابقه خدمت، اضطراب جدایی،توانمندی حرفه ای و چشم انداز فردی)، عوامل شغلی(انتظارات شغلی، ماهیت شغلی)، عوامل سازمانی(کیفیت محل کار، فرصت های رشد و ترفیع، پیوندهای درون سازمانی، رضایت از شرایط، نظام پرداخت و جبران خدمات و وجهه و اعتبار سازمان)، عوامل برگرفته از جامعه(شرایط خانوادگی و دوستان، فعالیت های چندگانه، امکانات و تسهیلات رفاهی، شریاط بازار و جو فرهنگی، سیاسی، مذهبی) تحلیل کرد. در پایان براساس یافته های پژوهش پیشنهادهای لازم ارائه شده است.

در شهرداری ها، به عنوان سازمان های ارائه دهنده خدمات عمومی به شهروندان، نیروی انسانی مهم ترین سرمایهسازمان محسوب می شود و هر چه این سرمایه کیفیت مطلوب تری داشته باشد، احتمال موفقیت، بقا،و ارتقای سازمان بیشتر خواهد شد. هدف اصلی از این تحقیق بررسی نقش برخی متغیرهای میانجی و تعدیلگر مهمی است که می توانند بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان سازمان های عمومی ارائه کننده خدمات شهری تأثیرگذار باشند. به طور خاص، در این مطالعه تأثیر تحقق قرارداد روان شناختی بر رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی حمایت سازمانی ادراک شده و نقش تعدیلگر درهم تنیدگی شغلی در کارکنان شهرداری تهران بررسی شده است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری داده ها از نوع توصیفی-پیمایشی است. با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 291 نفر از کارکنان شهرداری منطقه 6 تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده با روش مدل معادلات ساختاری و رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد تحقق قرارداد روان شناختی بر حمایت سازمانی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین، اثر مثبت و معنادار حمایت سازمانی ادراک شده نیز بر رفتار شهروندی سازمانی تأیید شد. به علاوه، دیگر یافته های این مطالعه نشان داد حمایت سازمانی ادراک شده در رابطه میان تحقق قرارداد روان شناختی و رفتار شهروندی سازمانی نقش میانجی و درهم تنیدگی شغلی در رابطه میان حمایت سازمانی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی نقش تعدیلگر مثبت دارد.

مقوله درهم تنیدگی شغلی اثرات مثبت و مهمی برای سازمان ها دارد اما جزء سازه هایی است که کمتر در نظام آموزشی بررسی شده است. مدیران می توانند با اتخاذ تدابیر مناسب، راه های تأثیرگذاری درهم تنیدگی شغلی را روی متغیرهای سازمانی شناسایی و از نتایج آن در راستای منافع سازمانی استفاده کنند. لذا هدف تحقیق حاضر، تبیین رفتار شهروندی سازمانی و عملکرد شغلی معلمان با توجه به درهم تنیدگی شغلی بود. نوع پژوهش، توصیفی هم بستگی و جامعه آماری شامل تمام معلمان مقطع متوسطه شهرستان نجف آباد در سال تحصیلی 99-98 به تعداد 1064 نفر است که از طریق روش مونت کارلو و به شیوه تصادفی طبقه ای 270 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسش نامه درهم تنیدگی شغلی، عملکرد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی در قالب طیف پنج درجه ای لیکرت استفاده شد. به منظور سنجش روایی از روایی محتوایی و سازه استفاده شد. پایایی پرسش نامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای درهم تنیدگی شغلی 74/0، رفتار شهروندی سازمانی 88/0 و عملکرد شغلی 82/0 به دست آمد. تحلیل داده ها در سطح استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS و Amos گرافیک انجام شد. یافته ها نشان داد که همه ابعاد درهم تنیدگی شغلی قابلیت پیش بینی رفتار شهروندی سازمانی معلمان را دارند اما از میان ابعاد درهم تنیدگی شغلی، فقط مؤلفه فدا کردن، قابلیت پیش بینی عملکرد شغلی معلمان را دارد. ضرایب تحلیل مسیر نشان داد که اثرات درهم تنیدگی شغلی روی رفتار شهروندی سازمانی و عملکرد شغلی معلمان، مثبت و معنادار است.

هدف از این پژوهش بررسی نقش واسط درهم تنیدگی شغلی در رابطه بین امنیت و استقلال شغلی درک شده با تمایل به ترک خدمت کارکنان سازمان های دولتی شهر مشهد است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش انجام کار، از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان 10 سازمان دولتی در سطح شهر مشهد است که از آمادگی لازم برای همکاری و شرکت در پژوهش برخوردار بودند. به منظور جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی استفاده شد. حداقل حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 433 نفر به دست آمد که در نهایت 450 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد امنیت و استقلال شغلی درک شده بر درهم تنیدگی شغلی تأثیر مثبتی دارد. از نتایج دیگر اینکه اثر درهم تنیدگی شغلی، استقلال و امنیت، بر تمایل به ترک خدمت کارکنان معنادار است. علاوه بر این نقش واسط درهم تنیدگی شغلی نیز به تأیید رسید.

هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات بی نزاکتی سرپرست بر درهم تنیدگی شغلی و بدبینی سازمانی با نقش میانجی خودکارآمدی کارکنان است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه های استان چهارمحال و بختیاری بودند که تعداد آن ها 2255 نفر است.  با توجه به حجم هر دانشگاه با استفاده از فرمول کوکران 660 نفر حجم نمونه انتخاب گردید و افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم هر طبقه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه استاندارد بی نزاکتی سرپرست هور و همکاران (2016)، پرسش نامه استاندارد درهم تنیدگی شغلی کاراتپه (2013)، پرسش نامه استاندارد بدبینی سازمانی دین و همکاران(1998) و پرسش نامه استاندارد خودکارآمدی کارکنان پیک و همکاران (2015)  بود که روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی محتوایی، صوری و سازه مورد بررسی قرار گرفتند و پس از اصطلاحات لازم روایی مورد تایید قرار گرفت و از سوی دیگر پایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 80/0، 77/0، 70/0 و82/0  برآورد شد و تجزیه و تحلیل داده ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل سازی معادلات ساختاری و از طریق نرم افزارهای اس پی اس اس 22 و وارپ پی ال اس 7 انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد که بی نزاکتی سرپرست از طریق  خودکارآمدی کارکنان بر درهم تنیدگی شغلی تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر 11/0 است و بی نزاکتی سرپرست از طریق  خود کارآمدی کارکنان بر بدبینی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد که ضریب این تاثیر 22/0 است و همچنین تاثیر مستقیم بی نزاکتی سرپرست بر درهم تنیدگی شغلی نیز معنادار  و مثبت است که ضریب این تاثیر 12/0 است و همچنین تاثیر مستقیم بی نزاکتی سرپرست بر بدبینی سازمانی نیز معنادار و مثبت است که ضریب این تاثیر 52/0 است.

زمینه و هدف: یکی از چالش های مهم سازمان های امروزی، ترک خدمت ارادی و داوطلبانه کارکنان است. ترک خدمت داوطلبانه، هزینه های مستقیم و غیرمستقیم فراوانی برای سازمان ها به همراه دارد. از این رو، سازمان ها همواره در پی یافتن و به کارگیری رویکردهایی برای حفظ و نگهداشت کارکنان خود هستند. یکی از رویکردهای نوین برای پیشگیری از ترک خدمت داوطلبانه کارکنان، درهم تنیدگی شغلی است و این پژوهش قصد دارد مدلی برای درهم تنیدگی شغلی کارکنان ارائه دهد. روش شناسی: پژوهش حاضر آمیخته از نوع متوالی اکتشافی و راهبرد آن، نظریه پردازی داده بنیاد است. مشارکت کنندگان در پژوهش، مدیران ارشد و معاونان منابع انسانی در صنعت بیمه کشور بودند که از طریق روش نمونه گیری هدفمند و رعایت قاعده اشباع نظری، با 13 نفر مصاحبه انجام شد. ابزار جمع آوری اصلی داده ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمّی، پرسش نامه محقق ساخته برای اعتبارسنجی مدل مفهومی به دست آمده بود. برای سنجش پایایی مصاحبه ها، از روش پایایی بین دوکدگذار و برای سنجش روایی، از روایی هفت مرحله ای بهره گرفته شد. یافته ها: مدل مفهومی در قالب الگوی پارادایمی، شامل عوامل علّی، پدیده اصلی، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای، سازوکارها و پیامدها تعیین شد که هر یک از عوامل، این ابعاد را دربرمی گیرند. عوامل علّی: شامل عوامل فردی، شغلی، سازمانی و عوامل برگرفته از جامعه. پدیده اصلی: دربرگیرنده پیوستگی، تناسب و فداکاری. شرایط مداخله گر: شامل نوع سازمان، فرهنگ فردگرا جمع گرا و جنسیت. شرایط زمینه ای: دربرگیرنده عوامل تسهیل کننده و عوامل محدودکننده. سازوکار ها: دربرگیرنده پیوندهای برون سازمانی، پیوندهای درون سازمانی، حفظ کرامت انسانی، اقدام های مدیریت منابع انسانی و برنامه های توانمندسازی و مشارکت. پیامدها: دربرگیرنده پیامدهای سطح فردی، سطح سازمان و سطح کلان (جامعه). شایان ذکر است که نتایج اعتبارسنجی مدل از طریق مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که از نظر خبرگان، مدل مفهومی از اعتبار کافی برخوردار است. نتیجه گیری: استفاده از این مدل و رعایت ملاحظات حاکم بر آن در هر مرحله، به سازمان ها، به ویژه شرکت های بیمه کمک می کند تا از خروج داوطلبانه کارکنان خود پیشگیری کنند و آنها را در سازمان نگه دارند. این موضوع برای پژوهش های آتی در خصوص نگهداشت کارکنان در سازمان بستر جدیدی است و توجه به جامعه در این زمینه را بیش از پیش فراهم می کند.