نظریه پاسخ هیجانی

هدف پژوهش حاضر رواسازی مقیاس هیجان کلاسی در دانش آموزان متوسطه دوم شهر قم بود.شرکت کنندگان 342 نفر از دانش آموزان پایه های دوم و سوم دوره دوم متوسطه نظری بودند که به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. همه آن ها مقیاس هیجان کلاسی تیتث ورث و همکاران و پرسشنامه هیجان پیشرفت پکران را تکمیل کردند. داده ها با مدل تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد. روایی همگرا و واگرا با همبستگی پیرسون و تحلیل پایایی به روش آلفای کرونباخ بررسی شد. تحلیل عاملی تأییدی داده ها نشان داد ساختار سه عاملی حمایت هیجانی، تقلای هیجانی و ظرفیت هیجانی از برازش مطلوبی برخوردار است.آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و برای خرده مقیاس هادر حد مناسب بود. شواهد روایی همگرا از رابطه مثبت خرده مقیاس های حمایت و ظرفیت هیجانی با هیجان های مثبت کلاسی شامل لذت و امید درکلاسو رابطه مثبت خرده مقیاس تقلای هیجانی با هیجان های منفی کلاسی شامل خشم، شرم، اضطراب، ناامیدی و خستگی بدست آمد. شواهد روایی واگرا هم از رابطه منفی خرده مقیاس های حمایت و ظرفیت هیجانی با هیجان های منفی کلاسی شامل خشم، شرم، اضطراب، ناامیدی و خستگی و رابطه منفی خرده مقیاس تقلای هیجانی با هیجان های مثبت کلاسی شامل لذت و امید در کلاس به دست آمد نتایج نشانگر آن بود که نسخه فارسی مقیاس هیجان کلاسی در جامعه دانش آموزان از ویژگی های روان سنجی قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری معتبر در پژوهش های روان شناختی استفاده نمود.