مداخله حرکتی

هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. شرکت کنندگان شامل 25 دانش آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان پزشکی ابن سینا مشهد بودند که به طور تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه ورزشی به مدت 24 جلسه و هر جلسه به مدت 75 دقیقه، شرکت کردند. تمامی شرکت کنندگان آزمون استروپ و آزمون برو نه برو را قبل و بعد از تمرین ورزشی اجرا کردند. همچنین نمونه های خونی شرکت کنندگان برای اندازه گیری BDNF سرم قبل و بعد از دوره مداخله فعالیت بدنی گرفته شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون ANCOVA انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد شناختی کودکان در گروه تجربی در آزمون های استروپ و برو نه برو در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری داشته است. همچنین سطوح BDNF سرم نیز افزایش معنا داری را نشان داد (05/0>p). این یافته ها نشان داد که یک برنامه ورزشی سازمان یافته به بهبود عملکرد شناختی و درمان کودکان مبتلابه ADHD کمک می کند.

یادگیری حرکتی، پایه و مبدا یادگیری های بعدی است. هدف از این تحقیق بررسی میزان تأثیر برنامه ی منتخب حرکتی بر مهارت های حرکتی ظریف و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دچار افت تحصیلی پایه ی سوم ابتدایی شهرستان چالوس بوده است. روش تحقیق نیمه تجربی با روش پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه ی پژوهش را 30 دانش آموز پایه ی سوم مقطع ابتدایی که دچار افت تحصیلی هستند، از پنج مدرسه در شهرستان چالوس تشکیل دادند که به صورت تصادفی در2 گروه آزمایش وگواه جاى گرفتند و به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در این طرح از آزمون سنجش مهارت های حرکتی برونینکس- اوزرتسکی و آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته استفاده شده است. پس از انجام پیش آزمون گروه تجربی به مدت 8 هفته و در هر هفته 2 جلسه و در هر جلسه 40 دقیقه، در برنامه منتخب حرکتی شرکت کردند. در حالی که گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود ادامه می دادند. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که بین دو گروه در متغیر پیشرفت تحصیلی و مهارت های حرکتی ظریف که شامل هماهنگی اندام فوقانی، سرعت پاسخ دهی وکنترل بینایی بود تفاوت معنی دار آماری وجود دارد (001/0=p)، یعنی برنامه حاضر می تواند موجب بهبود رشد مهارت های حرکتی ظریف و در نتیجه مهارت های حرکتی پایه و همچنین پیشرفت تحصیلی شود.

 پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر لیوان چینی بر اعتمادبه نفس و هماهنگی دودستی دانش آموزان دختر انجام شد. تعداد 55 دانش آموز دختر 10 تا 12 ساله از مدارس شهرستان قائمشهر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسش نامه ارزیابی اعتمادبه نفس آیزینگ و دستگاه هماهنگی دودستی مدل 32532 ساخت شرکت لافایت بود. شرکت کنندگان پس از انجام پیش آزمون به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 36 جلسه (سه جلسه در هفته) به انجام تمرین های لیوان چینی پرداختند. در پایان هفته چهارم، هشتم و دوازدهم، اعتمادبه نفس و هماهنگی دودستی آن ها همانند پیش آزمون ارزیابی شد. نتایج نشان داد که اعتماد به نفس و هماهنگی دودستی گروه تحت مداخله در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل بهبود معناداری داشت؛ بنابراین، باید گفت که لیوان چینی ورزشی تک بعدی نیست که تنها مهارت های مهم فیزیکی همانند هماهنگی بین چشم و دست را تقویت کند، بلکه اعتمادبه نفس را نیز تقویت خواهد کرد.