ساختار عاملی تأییدی

هدف عمده این تحقیق، بررسی ساختار عاملی تأییدی و ویژگی های روان سنجی مقیاس انتقاد و درگیری عاطفی خانواده (FEICS) در دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود. بدین منظور 204 نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز در سال تحصیلی 1391-1390 به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور بررسی روایی سازه مقیاس انتقاد و درگیری عاطفی خانواده، از روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA) استفاده شد. معادله ساختاری مدل 2 عاملی، بهترین برازندگی را با داده ها نشان داد. هم چنین ضریب پایایی عوامل مقیاس، برای خرده مقیاس انتقاد و درگیری عاطفی خانواده، به ترتیب 0/60 و 0/65 به دست آمد. جهت تعیین روایی هم زمان نیز از رابطه نمرات مؤلفه انتقاد و درگیری عاطفی خانواده با نمرات حاصل از پرسش نامه فهرست تجدید نظر شده نشانه های مرضی (فرم کوتاه) SCL.25R، استفاده شد که ضرایبی به ترتیب برابر 0/31-و 0/37- به دست آمد. هم خوانی شاخص های روان سنجی به دست آمده در این پژوهش، با نتایج سایر پژوهش ها، گویای مناسب بودن مقیاس انتقاد و درگیری عاطفی خانواده، به منظور استفاده در پژوهش ها در جامعه ایران است.

این مطالعه باهدف بررسی ساختار عاملی تأییدی نسخه ی فارسی مقیاس فروتنی ارتباطی (RHS) در گروهی از زنان متأهل شهر اهواز صورت گرفت از بین زنان متأهل شهر اهواز 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند و نسخه ی فارسی مقیاس فروتنی ارتباطی (RHS) و مقیاس سازگاری زناشویی (DAS) را تکمیل نمودند. داده ها با روش تحلیل عاملی تأییدی و با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS- 21 و Amos تجزیه وتحلیل شدند. تحلیل عاملی به روش تأییدی، 3 عامل، فروتنی کلی، خودبرتربینی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود را بر اساس یافته های پیشین مورد تأیید قرارداد. ضرایب آلفای کرونباخ کل مقیاس 0/83 و برای عامل های فروتنی کلی، خودبرتربینی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود به ترتیب 0/83، 0/73 و 0/62 و ضرایب روایی هم زمان آن با پرسشنامه سازگاری زناشویی 0/36، 0/46- و 0/41 (<0/001P) به دست آمدند. درنهایت مقیاس فروتنی ارتباطی را می توان به عنوان یک ابزار پایا و معتبر در اندازه گیری جنبه های فروتنی در ارتباط های زناشویی مورداستفاده قرارداد.

خودکارآمدی ، یکی از سازه های مهم در نظریه ی شناختی- اجتماعی بندورا است و به معنی اطمینان و باور فرد نسبت به توانایی های خود در کنترل افکار، احساس ها، فعالیت ها و نیز عملکرد موثر او در موقعیت های استرس زاست. این پژوهش با هدف بررسی ساختار عاملی و ویژگی های روان سنجی(روایی و پایایی) مقیاس کوتاه خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی میان دانشجویان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی(سنجش روایی و پایایی) و جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه تهران در سال تحصیلی 96-95 بود که از میان آنها 367 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی بود. به منظور بررسی روایی مقیاس، تحلیل عاملی تاییدی(GFE) انجام شد. نتایج نشان داد که شاخص برازش مقیاس در وضعیت مطلوبی قرار دارد و ضریب پایایی مقیاس به روش آلفای کرونباخ، برابر 88/0 به دست آمد. بر اساس نتایج، مقیاس خودکارآمدی تصمیمی گیری شغلی در جامعه دانشجویان دانشگاه تهران دارای روایی و پایایی مناسبی است.