مطالعه میان فرهنگی

مقدمه: هوش اجتماعی و همدلی پزشک با بیمار از عوامل موثر در کیفیت ارائه ی خدمات پزشکی به بیماران محسوب می گردند. از سوی دیگر این متغیرها تحت تاثیر فرهنگ بوده و جلوه ها و مظاهر گوناگونی در فرهنگهای مختلف دارند که توجه به آنها در برقراری ارتباط مناسب پزشک –بیمار تاثیرگذار است. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی هوش اجتماعی و همدلی با بیمار در دانشجویان پزشکی ایران و انگلستان و بررسی رابطه ی این دو متغیر باهم انجام گرفت. روش : جامعه ی آماری شامل دانشجویان پزشکی دانشگاههای شهرهای تهران، لندن و شفیلد بود که نمونه ای شامل182 دانشجو از دو کشور ( 88 دانشجوی ایرانی، 94 دانشجوی انگلیسی) با روش در دسترس از آن انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مقیاس هوش اجتماعی ترومسو (2001)، مقیاس تجدیدنظرشده ی همدلی با بیمار در دانشجویان ارائه دهنده خدمات سلامتی جفرسون (2001) و پرسشنامه ی مشخصات جمعیت شناختی محقق ساخته جمع آوری گردیدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای t استودنت و تحلیل واریانس چندمتغییری ( MANOVA ) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش اجتماعی و همدلی دانشجویان پزشکی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ( R=0/37, P<0/01 ). همچنین نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که در هوش اجتماعی مولفه های آگاهی اجتماعی و مهارت های اجتماعی دانشجویان ایرانی بیشتر از دانشجویان انگلیسی است. اما در مولفه ی پردازش اطلاعات اجتماعی باهم تفاوتی نشان نداند. در متغیر همدلی مولفه های مراقبت همدلانه و خود را به جای بیمار نهادن در دانشجویان ایرانی بالاتر از دانشجویان انگلیسی بود. اما در مولفه ی اتخاذ دیدگاه با هم تفاوتی نداشتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان به اهمیت تاثیرات و تفاوتهای فرهنگی بر بروز و تظاهرعوامل شخصیتی مانند هوش اجتماعی و توانایی همدلی پزشک با بیمار پی برد.

مقدمه و هدف: با اینکه رشدحرکتی تحت تاثیر نمو و بالیدگی قرار می گیرد، اما شرایط محیطی و فرهنگی بر آن تاثیر می گذارد. هدف از این پژوهش مقایسه میان فرهنگی مهارت های حرکتی دستکاری کودکان اقوام ایرانی بود. روش: نمونه ها از 240 (120 دختر، 120 پسر) کودک 7 تا 9 سال مراکز استان های تهران، لرستان، خوزستان و کردستان تشکیل شدند. جهت سنجش مهارت های حرکتی دستکاری از آزمون رشدحرکتی اولریخ  (2000)، استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد اثر اصلی استان در مهارت های دستکاری معنادار است. در نمره کل دستکاری امتیاز کودکان استان لرستان به طور معناداری بیش تر از کودکان خوزستان (001/0 = P) بود و کودکان استان کردستان امتیاز بیش تری نسبت به کودکان لرستان به دست آوردند (001/0 = P) اما تفاوت معناداری بین سایر استان ها مشاهده نشد. همچنین تعامل جنسیت و استان تنها در مولفه ی غلتاندن معنادار بود. بدین صورت که کودکان پسر در استان های لرستان و خوزستان به طور معناداری امتیاز بیشتری نسبت به کودکان دختر به دست آورده اند (001/0 = P). نتیجه گیری:  با توجه به یافته ها به نظر می رسد شیوه های مختلف رشدحرکتی می تواند نتیجه ی تفاوت های فرهنگی و محیط اجتماعی کودکان، نگرش متفاوت خانواده ها به فعالیت بدنی باشد.