صلاحیت فرهنگی

فرهنگ به سیستم های دانش، مفاهیم، قواعد و فعالیت هایی اطلاق می شود که آموختنی بوده و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند و بر تظاهرات بالینی نشانه ها، سبب شناسی، انتظار از درمان، سازگاری فرد با بیماری و فرآیند روان درمانی تأثیرگذار می باشد. فرهنگ در سطوح مختلف روان درمانی از جمله انگیزه برای درمان، نحوه نمود مشکلات، اهداف درمانی، رابطه درمانگر- مراجع و سبک ارتباط مراجع-درمانگر تاثیر می گذارد. در سال های اخیر صلاحیت فرهنگی به عنوان راهکاری که این امکان را فراهم می آورد تا همه گروه های فرهنگی و قومیتی از درمان اثربخش بهره مند شوند، مورد توجه روان شناسان و متخصصان سلامت روان قرار گرفته است. در این مقاله سعی شد تأثیرات فرهنگ بر فرآیند روان درمانی تصریح شود و خصوصیات روان درمانگری صلاحیت دار بیان شوند و تلویحاتی جهت ارتقاء صلاحیت فرهنگی روان درمانگران ارائه شود. کلیدواژه: فرهنگ، آسیب شناسی روانی، روان درمانی، صلاحیت فرهنگی

مقدمه و هدف: این مطالعه با هدف انجام یک بررسی سیستماتیک و فراتحلیل از ادبیات مربوط به صلاحیت فرهنگی و هوش فرهنگی برای جمع بندی و ارزیابی کمی یافته های هوش فرهنگی و ارتباط آن بر صلاحیت فرهنگی انجام شده است.روش: روش تحقیق در این مقاله از نظر هدف کاربردی، از نظر اجرا کمی، از نظر ماهیت و روش توصیفی است جامعه آماری تحقیق کلیه تحقیقات دنیا محسوب می شوند که به بررسی رابطه هوش فرهنگی و صلاحیت فرهنگی پرداختند. برای شناسایی مطالعات، یک بررسی سیستماتیک در پایگاههای اطلاعاتی دانشگاهی در مجلات Online Wiley Library، Springer،Elsevier ، Science Direct، Web Of Science، Sage، ProQuest، Google Scholar صورت پذیرفت. از تعداد 143 مقاله انتخاب شده در نهایت تعداد 8 مقاله حائز کلیه شرایط لازم با توجه به پروتکل انتخاب پریزما شده اند. سپس با استفاده از یک مدل اثرات تصادفی کیفیت هر مطالعه، ناهمگنی بین مطالعات و سوگیری انتشار با نرم افزار CMA 2 تحلیل و ارزیابی گردید. یافته ها: اندازه اثر (ضریب همبستگی پیرسون) مطالعات گردآوری شده در حالت مدل اثرات تصادفی برابر (480/0=r) و مقدار Z-Value از نظر آماری در سطح احتمال 99 درصد معنادار هستند.نتیجه گیری: تجمیع نتایج تحقیقات دنیا نشان داد که صلاحیت فرهنگی با هوش فرهنگی رابطه مثبت دارد، اما شدت این رابطه در جوامع مختلف متفاوت است. علاوه بر این، به عنوان یک اولویت در تصمیم گیری صلاحیت فرهنگی با شاخص انگیزشی و فراشناختی هوش فرهنگی ارتباط بیشتری دارد. افراد ابتدا باید مسائل انگیزشی خود را حل کرده و ظرفیت یادگیری را توسعه دهند

هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل صلاحیت فرهنگی مدیران شعب بانک های دولتی است.جامعه آماری: بخش کیفی شامل کلیه خبرگان آکادمیک و سازمانی بانک های ملی ایران است که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و اصل اشباع 20 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. جامعه آماری بخش کمی، شامل 390 کارکنان بانک ملی می باشد که با استفاده از محاسبه حجم نمونه در معادلات ساختاری و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.روش انجام پژوهش: روش پژوهش برحسب هدف، بنیادی-کاربردی و برحسب نوع داده، آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی تعیین گردید. برای گردآوری داده ها از ابزارهای مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی کدگذاری نظری بود و در بخش کمی برای پاسخ به سؤال های پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای، مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزارهای SPSS-v21 و smartPLS استفاده شد.یافته و نتیجه پژوهش: نتایج نشان داد صلاحیت فرهنگی شامل سه مولفه صلاحیت شناختی، صلاحیت عاطفی و صلاحیت رفتاری است. همچنین عوامل اثرگذار بر صلاحیت فرهنگی شامل سه مولفه ویژگی های جمعیت شناختی، ویژگی های شخصیتی و عوامل ارتباطی است. در نهایت نیز پیامدهای مدل در سه سطح کارکنان، مدیران و سازمان ارائه شد. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه نشان داد تمامی مولفه ها به جز پیامدهای سازمان در وضعیت مطلوبی قرار دارند.