سیستم تولید انعطاف پذیر

طرح ریزی فرآیند شامل تعیین مناسبترین و کارآمدترین فرآیندهای ساخت )مونتاژ( و نیز تعیین توالی آنها به منظور تولید یک محصول )قطعه(، مطابق با مشخصه های مورد نیازی است که در مستتندات طرا حی محصول، ذکر شده است. در مقاله حاضر در رویکردی یکپارچه به بهینه سازی برنامه ریزی فراینتد و زمانننتدی با در نظر داشتن پارامترهای کیفی موثر در سیستم ساخت و تولید کارگاهی و انعطاف پذیر پرداخته شده است. برای حل مسئله، از تلفیق الگوریتم های فراابتکاری و سیستم استنتاج فازی در قالب توابع هدف چندگانه و آرمانی شامل کمینه سازی هزینه و زمان پردارش قطعات و بیشینه سازی مطلوبیت طرح فرایند )از نظر پارامترهای کیفی جریان مواد، پایداری، سهولت جابه جایی و ارتباط نظارتی( با استفاده از پایگاه دانش فازی و با توجه به محدودیتهای سیستمی و آرمانی استفاده شده است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که الگوریتم فراابتکاری شبیه سازی تبریدعسل کارایی بهتری در حل مدل پیشنهادی دارد

شرایط آشفته بازار امروز مدیران تولید را مجبور می نماید تا به منظور مقابله با چالش های تحمیل شده توسط عواملی چون رقابت جهانی،تقاضاهای متغیر مشتریان،افزایش سرعت توزیع به بازار و رشد سریع فناوری به سیستم های تولید انعطاف پذیر) FMSs (توجه بیشتری نمایند.علاوه بر وجود موانع متعدد در برابر پیاده سازی و توسعه FMS ،توانمندسازهایی وجود دارند که به تسهیل این امر کمک می کنند.یکی از موضوعات مهم در این حوزه که هدف نهایی این پژوهش نیز می باشد، تحلیل رفتار توانمندسازها به منظور بهره برداری موثر از آن ها در پیاده سازی و توسعه FMS می باشد. توانمندسازها از طریق مرور ادبیات و نظرات خبرگان صنعت و دانشگاه شناسایی شده اند. از مدلسازی ساختاری تفسیری) ISM ( به منظور توسعه یک ساختار سلسله مراتبی به منظور تحلیل روابط میان توانمندسازها استفاده شده است و سپس فرایند رتبه بندی تفسیری) IRP ( به منظور مطالعه رابطه تسلط میان توانمندسازها به کار گرفته شده است. ISM اهمیت تعهد مدیریت ارشد و سرمایه گذاری مالی را نسبت به سایر توانمندسازها نشان می دهد، در حالیکه IRP مدیریت زنجیره تامین و تکنیک های عملیاتی و کنترل را به عنوان مهمترین توانمندسازها با توجه به حوزه های عملکردی معرفی می نماید. این پژوهش ضمن مقایسه دو رویکرد ISM و IRP ، نشان می دهد که IRP ابزار قوی تری می باشد چرا که یک قدم به پیش رفته و روابط میان توانمندسازها را با شاخص های قابل اندازه گیری عملکرد مورد توجه قرار می دهد

در پایان قرن بیستم به دلیل تغییرات ایجاد شده در نوع مصرف و تقاضای مشتریان و همچنین کمبود زمین برای کشاورزی، تولید انعطاف پذیر جای خود را به تولید انبوه داده است. در این قرن با تغییر شیوه تولید و مصرف، زندگی بشر نیز دستخوش دگرگونی شده است. توانایی خلق مزیت نسبی و رقابتی در محیط پویا و پرتحول صنعت امروزی یک ارزش بوده و تولید انعطاف پذیر سیاست نسبتاً جدیدی است که توسط شرکت های موفق برای توسعه و افزایش رقابت به کار گرفته می شود. تولید انعطاف پذیر نیاز به مشارکت کلیه کارکنان یک سازمان دارد. مدیران باید فضایی را ایجاد کنند تا کارکنان ترغیب و تشویق به مشارکت در تولید انعطاف پذیر شده، و خود نیز در منافع شرکت سهیم شوند. این مقاله به صورت مروری برگرفته از تلاش بعضی از مدیران اجرایی دستگاه های تولیدی تهیه و با استفاده از مقالات قابل اجرای بعضی از نویسندگان که در بخش منابع ذکر گردیده آغازگر فعالیت در زمینه تولید انعطاف پذیر می باشد.