ابن هانی

علی رغم تطور و شکوفایی که مسلمانان در قرن چهارم هجری بدان دست یافتند این همه اختلافات و تعصبات قومی و طایفه ای- البته بنا به طبعات سیاسی - انتشار گسترده ای یافت و همین دامنه انتشار حرفهای بی پایه و بدون اسناد و مدرک را افزایش داد به گونه ای که در بسیاری از موارد چنان ابهام و سردرگمی چهره برخی مسایل تاریخی را پوشانده است که به شناخت واثقی درباره آن ها نمی توان امیدوار بود. از جمله شخصیتهایی که تحت چنین شرایطی چهره و زندگی او ترسیم شده است ابن هانی اندلسی می باشد که سرالسر اطراف او را ابهام فراگرفته است؛ کسی که حامل پرچم شعر در اندلس است. هدف از این مقاله آن است که در پاره ای از موارد (تاریخ تولد و وفات، علت مرگ، محل دفن، و نیز صحت و سقم اشعار و کتبی که به وی منتسب شده است) برخی نایل را که سهوا)، عمدا بر مورخان پوشیده مانده است، روشن کند و مطالبی را نیز مازاد بر آنچه تاکنون درباره وی بحث کرده اند ذکر می کند.

به طورکلی تاریخ نگاری منظوم یا ثبت وقایع تاریخی در شعر شاعران عرب و ایران، جایگاه ویژه ای داشته است؛ اما این امر در عصر عباسی به نحو گسترده و متفاوتی در ادب عرب ظهور یافته و شاعران ایرانی نیز در این دوره، به دلیل ارتباط تنگاتنگی که با شعر و ادبیات عرب پیدا کرده اند، در ثبت وقایع تا حد زیادی متأثر از بزرگان شعر و ادب عرب بوده اند. بر این اساس، مدایح تاریخی امیر معزی را که به عنوان یک شاعر درباری که در لغت، تصاویر شعری و مضمون متأثر از شعرای عرب و از جمله متنبی است، می توان از جنبه های مختلف با مدایح تاریخی ابن هانی که او نیز از متنبی تأثیر پذیرفته و ملقب به متنبی مغرب است، مقایسه کرد. وی بسیاری از مضامین مدایح خود را به صورت مستقیم و آگاهانه، از طریق مطالعه و تسلط بر اشعار برخی از شاعران عرب هم عصر یا پیش از خود یا غیرمستقیم و ناآگاهانه، با تأثیر پذیری از برخی شاعران ایرانی هم عصر یا پیش از خود، از شاعران عرب اخذ کرده و در تعدادی از قصاید خود، طرح کلی، ساختار عمومی و مضامین و تصاویر شعری قصاید عربی را رعایت کرده است. در این پژوهش، با بررسی و مقایسه مدایح تاریخی این دو شاعر، ضمن بیان وجوه اشتراک و افتراق آنها در مضون، ساختار و تصاویر شعری، جایگاه هریک از آنها در ثبت وقایع تاریخی عصر خود، نشان داده شده است.