ارتباط اثربخش

در دنیای امروز از «اقناع» (متقاعد سازی) به عنوان یکی از کلیدیترین مؤلفه های «قدرت نرم» و «نفوذ اجتماعی» یاد میشود؛ زیرا از این طریق میتوان نظرات و اراده خود را بدون بهره گیری از زور و تطمیع بر دیگران تحمیل کرد و نظرات، نگرشها و رفتارهای آنان را دستخوش تغییر قرار داد. اهمیت اقناع در روابط اجتماعی، اعم از روابط بین فردی و روابط درون و برون گروهی و حتی در روابط سیاسی و دیپلماتیک، موجب شده در چند دهه گذشته چندین مدل و نظریه پیرامون این پدیده انسانی ارائه شود. مدل هاولند یکی از نخستین و البته پر استفاده ترین این مدلهاست. اهمیت این مدل از آن روست که تمامی عناصر یک ارتباط را مطمع نظر قرار میدهد و ویژگیها و مؤلفه های هر یک را نمایان میسازد. افزون بر مدل هاولند، چند مدل دیگر نیز به بحث پیرامون اقناع و مجاب سازی پرداخته اند. این مدلها به ویژه به سبب برخورداری از پشتوانه پژوهشی متقن و پرشمول، از غنای نظری و علمی فزون تری برخوردارند که از میان آنها مدل ناهماهنگی شناختی و مدل احتمال بسط از اشتهار بیش تری برخوردارند.

پژوهش حاضر با هدف آگاهی از میزان شوخ طبعی دبیران دوره متوسطه شهر شوش و میزان استفاده از شوخ طبعی توسط آنان در فرایند تدریس انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش کمی و کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دبیران دوره اول و دوم متوسطه شهر شوش در سال تحصیلی 99-1398 بود. حداقل حجم نمونه طبق جدول مورگان محاسبه شد و در مجموع 224 دبیر با روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. داده های موردنیاز از طریق دو پرسشنامه گردآوری شد: الف) پرسشنامه شوخ طبعی(خشوعی و همکاران، 1388)، ب) پرسشنامه محقق ساخته «میزان استفاده از شوخ طبعی در تدریس». روایی پرسشنامه محقق ساخته با توجه به اتفاق نظرکارشناسان و طبق شاخص نسبت روایی لاوشه تعیین گردید. با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه شوخ طبعی (خشوعی و همکاران) 96/0 و پرسشنامه محقق ساخته «میزان استفاده از شوخ طبعی» 91/0 تعیین گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون های تی تک گروهی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که شوخ طبعی کلی دبیران بسیار بالا است و در فرآیند تدریس شوخ طبعی متوسطی داشتند. به عبارت دیگر، به میزان متوسط از شوخ طبعی در فرآیند تدریس استفاده کرده اند. دیگر یافته این پژوهش نشان داد دبیرانی که به طور کلی شوخ طبع تر بودند، از شوخ طبعی بیشتری در فرآیند تدریس استفاده کرده اند.

بر اساس نظریه های نوین مدیریت، مشارکت در بحث ها یکی از رویکردهای مهم توزیع دانش است، بنابراین هرچه تعداد کارکنان ساکت در سازمان بیشتر باشند، انتظار می رود زمینه خلاقیت، نوآوری و بهره وری سازمان کاهش یابد و هرچه سکوت سازمانی کاهش یابد میزان کارایی و اثربخشی سازمانی نیز بهبود خواهد یافت؛ اما سؤال اساسی این است که دلایل سکوت سازمانی چیست؟ با توجه به اینکه موضوع سکوت سازمانی، موضوعی جدید و ناشناخته است، این مقاله به دنبال آن است تا الگوی بهینه مدیریت اثربخش سکوت سازمانی در شهرداری تهران را ارائه دهد. لذا هدف اصلی تبیین مفهوم سکوت سازمانی در شهرداری تهران و ارائه الگوی بهینه برای مدیریت آن و اهداف فرعی، شناسایی مؤلفه های سکوت سازمانی، تعیین ضریب اهمیت مؤلفه های سکوت سازمانی و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت بهبود وضعیت فوق در شهرداری تهران بوده است. تحقیق حاضر از منظر هدف یک پژوهش کاربردی بوده و از نظر روش، تحقیقی توصیفی –پیمایشی و از نوع میدانی به شمار می آید. همچنین از منظر گردآوری داده ها با توجه به ماهیت تحقیق، از نوع پژوهش های آمیخته اکتشافی یا ترکیبی (کیفی- کمی) بوده است. نتایج حاصل از معادلات ساختاری نشان داده مدل مفهومی تحقیق از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین عوامل مدیریتی، سازمانی، اجتماعی و فرهنگی، فردی (شخصیتی)، زمینه ای و ارتباط اثربخش به عنوان مؤلفه های سکوت سازمانی در شهرداری تهران شناسایی و ارتباط آن ها مورد آزمون قرار گرفته است. در پایان نیز پیشنهادات کاربردی ارائه گردیده که می تواند موجب کاهش سکوت سازمانی و متقابلاً افزایش میزان کارایی و اثربخشی سازمانی شود.