مطالعه کار و زمان

موضوع بهره وری یکی از مباحثی است که امروزه در تمام جهان و در کشور ما با جدیت دنبال می شود و منطقی است که افزایش آن در تمامی سازمان های تولیدی و خدماتی، از جمله اهداف اساسی مجموعه ها تلقی می گردد و در این راستا بهره وری یک مجموعه (خصوصاً یک مجموعه خدماتی) از طریق شناخت صحیح و دقیق فعالیت های آن و نهایتاً ایجاد بهبودهای لازم حاصل می گردد. از سوی دیگر با توجه به اهمیت حمل و نقل ریلی و مخصوصاً بخش مسافری، طی این تحقیق فعالیت های مامورین مؤظف در 36 محور مختلف مورد بررسی واقع گردیده است. در این تحقیق، پس از مطالعه هر یک از فعالیت های مامورین، زمانهای استاندارد مورد نیاز هر یک از عملیات با روش ساعت متوقف شونده (Stopwatch) محاسبه گردیده و بر اساس آن، تعداد مامورین مؤظف قطارها در محورهای مختلف استخراج گردید و در نهایت راهکارهایی برای بهبود بهره وری حاصل از این مطالعه پیشنهاد شده است. مطالعه انجام شده نشان دهنده آنست که تقریباً 18% بهره وری نیروی کار در این خصوص با ترکیب و تخصیص مناسب مامورین مؤظف قابل افزایش است.

مقدمه: محدودیت های اقتصادی عرضه امکانات بهداشتی و درمانی را با مشکلات جدی مواجه کرده است. لذا، بهبود مدیریت عملکرد کارکنان در سازمان ها موضوعی بسیار مهم است؛ بنابراین، مطالعه حاضر باهدف بررسی حجم فعالیت های حوزه بهداشت خانواده در مراکز بهداشتی درمانی انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی–مقطعی است و با استفاده از روش های ترکیبی (کیفی و کمی) انجام شده است. جامعه پژوهش مطالعه شامل کلیه فعالیت های واحد بهداشت خانواده مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سوادکوه بود. برای شناسایی فعالیت ها و سایر بخش های کیفی نیز از روش مصاحبه و مشاهده و برای تسهیل انجام مراحل فوق از نرم افزار Excel 2007 استفاده شد. یافته ها: مجموع زمان استاندارد برای کل فعالیت های حوزه موردمطالعه برابر با 2107 واحد کاری بود. فعالیت های ثبت اطلاعات مراجعین در سامانه سیب با 482 واحد کاری بیشترین و فعالیت ارجاع مادر یا کودک دارای مشکل تکاملی به پزشک با 3/0 واحد کاری کمترین حجم کاری را به خود اختصاص داده بودند. کل واحدهای کاری محاسبه شده برای واحد بهداشت خانواده از حداقل موظفی آن کمتر بود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تعداد کارکنان واحد بهداشت خانواده بیشتر از تعداد موردنیاز است و میزان بیکاری زیادی در آن وجود دارد. هر سازمان برای ارتقای سطح عملکردی خود نیاز به شاخص یا مدل هایی مانند مدل ارائه شده در مطالعه حاضر دارد تا ضمن کاهش اتلاف منابع، بازدهی سازمان مربوطه را ارتقا بخشد.