اختلال های روانی

در این پژوهش، رابطه آزار عاطفی، به صورت آزار کلامی ­ انتقاد، بی توجهی ­ کناره گیری، سلطه گری، و محدودیت اجتماعی، با اختلال های روانی در زنان شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است.نمونه پژوهش را 151 نفر از زنان ساکن مناطق مختلف آموزش و پرورش شهرستان اصفهان تشکیل می دهند، که به صورت تصادفی خوشه یی انتخاب شدند و ابزار پژوهش نیز، پرسش نامه های SCL-90-R و مقیاس آزار عاطفی است.تحلیل داده های پژوهش، با استفاده از آماره های هم بستگی و رگرسیون، نشان می دهد که میان آزار عاطفی و ابعاد واکنش جسمی، افسردگی، حساسیت بین فردی، ترس مرضی، افکار پارانویید، اسکیزوفرنی، وسواس ­ اجبار، اضطراب، و پرخاش گری، هم بستگی معنادار وجود دارد و آزار عاطفی، پیش بینی کننده اختلال های روانی در زنان است.

این پژوهش به منظور بررسی همه گیرشناسی اختلالات روانی در افراد وابسته به مواد اپیوئیدی شهر کرمانشاه در سال 1396 انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در طی آن 325 (22 زن و 303 مرد) افراد وابسته به مواد اپیوئیدی که به روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شده بودند، جهت تشخیص وابستگی به مواد از ملاک های DSM-IV-TR و برای ارزیابی میزان نشانه های مربوط به اختلال های روانی از آزمون SCL-90-R اعتباریابی شده ایران و پرسشنامه جمعیت شناختی نمونه استفاده گردید. داده ها براساس شاخص های آماری توصیفی و آزمون های Z ,X ,T با بهره گیری از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میزان شیوع پرخاشگری در بین افراد بیمار برابر با 10/15 درصد، اضطراب 9/23 درصد، وسواس 10/76 درصد، حساسیت بین فردی 7/69 درصد، شکایات جسمانی 13/84 درصد، روان پریشی 9/53 درصد، پارانوئید 10/15 درصد، افسردگی 15/07 درصد و ترس مرزی 13/53 درصد می باشد بیشترین میزان مربوط به اختلال های افسردگی و شکایت جسمانی و کمترین اختلال مربوط به حساسیت بین فردی بود. مطالعات اپیدمولوژیک مختلف نشان می دهد میزان شیوع اختلال های روانی در کشورها و فرهنگ های مختلف بعلت تفاوت در روش های نمونه گیری، نوع ابزارهای مورد استفاده و تکنیک های مختلف مصاحبه متفاوت و متنوع است.

هدف : هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت پژوهش های انجام شده در زمینه شیوع اختلال های روانپزشکی در ایران بود. روش : پژوهش های انجام شده در زمینه شیوع کلی اختلال های روانپزشکی در جمعیت عمومی و جمعیت دانش آموزی بالای 15 سال ایران بر پایه جست وجو در بانک های اطلاعاتی PubMed ، ISI WOS ، PsycINFO ، CINAHL ، Irandoc ، EMBASE ، IranPsych ، IranMedex و SID و منابع غیرالکترونیکی مانند کتابچه های چکیده مقاله ها مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های کیفیت پژوهش ها در این مطالعه عبارت بودند از: توضیح دقیق پرسش های پژوهش، نمونه گیری تصادفی، معرف بودن نمونه پژوهش برای جامعه هدف، کاربرد روش اندازه گیری یکسان برای کل نمونه، کاربرد ابزارهای روا و پایا و تحلیل مناسب داده ها. یافته ها : از میان پژوهش های مربوط به شیوع کلی اختلال های روانپزشکی در کشور، تنها مواردی که نمونه گیری تصادفی داشتند (43 مورد)، در پژوهش حاضر بررسی شدند. از این تعداد، تنها در نزدیک 40 درصد پژوهش ها، ویژگی های نمونه مورد بررسی معرف ویژگی های جامعه هدف بود و در بیش از 25 درصد موارد، روایی و پایایی نسخه فارسی ابزارها بررسی یا گزارش نشده بود. درکل، نزدیک به یک سوم پژوهش ها از کیفیت مناسب (نمونه گیری تصادفی، کاربرد ابزارهای روا و پایا و نمونه معرف جامعه هدف) برخوردار بودند. نتیجه گیری : این پژوهش که بخشی از یک مرور نظام مند بود، هرچند تنها روی گروهی از پژوهش های شیوع اختلال های روانپزشکی در کشور انجام شد، نشان گر رعایت نشدن شاخص های مهم کیفی در بخش قابل توجهی از پژوهش ها بود. پیشنهاد می شود در برنامه ریزی های پژوهشی به جای تأکید صرف بر افزایش کمی پژوهش ها، سیاست های مشخصی برای ارتقای کیفیت آنها در نظر گرفته شود.

این پژوهش پژوهشی بنیادی است که هدف آن شناخت رابطهٔ بین دین داری و سلامت روان در شهرستان سقز است. باتوجه به اینکه جامعهٔ ما جامعه ای دینی است و شناخت دین داری و رابطهٔ آن با جنبه های گوناگون زندگی، از جمله سلامت روان ازلحاظ آسیب شناسی اهمیت دارد، این تحقیق می تواند در کمک به جوانان مؤثر باشد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش عبارت اند از: پرسش نامهٔ دین داری و پرسش نامهٔ سلامت روان. در این پژوهش داده های به دست آمده به وسیلهٔ روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی و ... تجزیه و تحلیل شد. روش های آماری نشان دادند که بین متغیرهای پیش بینی و ملاک استفاده شده رابطه وجود دارد. همچنین، نتایج نشان دادند که رابطه های معناداری بین دین داری و اختلال های روانی وجود دارد. علاوه براین، نتایج تحلیل نشان دادند که بُعد اعتقادی و آیینی دین داری، بیشترین نقش را در تعیین اختلال های روانی دارند.

دانالد ترامپ یکی از شخصیت های سیاسی است که به واسطه ی داشتن تحرک و هیجان پذیری بالا، درک ماهیت افکار و رفتارهای او بیش از همه رؤسای جمهور پیشین ایالات متحده امریکا مورد توجه روان شناسان قرار گرفته است. تعداد بسیاری از روان شناسان در مقالات و مصاحبه های متعدد، ویژگی های رفتاری و سخنان ترامپ را بر اساس آزمون های روان شناختی تحلیل کرده اند. این مقاله سعی دارد شباهت ها و تفاوت های یافته های معتبرترین تشخیص ها را برجسته کرده و ساختار فکری و روان شناختی دانالد ترامپ را تحلیل کند. مسئله بنیادین مورد نظر روانشناسان و روانکاوان این است که مشاهده گر بیرونی چگونه می تواند ساختار فکری- روانشناختی، رفتار و کنش های یک شخصیت سیاسی را تحلیل کند؟ پرسش اصلی این است که ماهیت شخصیت دانالد ترامپ چیست و چگونه می توان رفتار او را درک، تحلیل و پیش بینی کرد؟ با این هدف، شخصیت ترامپ را با توجه به آزمون های روان آزاری هیر، خودشیفتگی، بالینی چندمحوری تئودور میلون، پنج عاملی شخصیت، و شش عاملی شخصیت HEXACO بررسی خواهد شد. بررسی و ارزیابی نتایج آزمون های روان شناختی مختلف و تحلیل شخصیت ترامپ، می تواند موجب درک عمیق رفتارها و کنش های سیاسی و امکان پیش بینی پذیری اقدامات او شود.

امروزه ختم زودرس روان درمانی به عنوان یک مشکل بزرگ در کار متخصصان بهداشت روانی مشخص شده است. عوامل زیادی در بروز این امر نقش دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه دو گروه بیماران با اختتام موفق روان درمانی و اختتام زودرس روان درمانی در اتحاد درمانی بود. طرح پژوهش حاضر علی مقایسه ای بود که در آن به مقایسه دو گروه در متغیر مطالعه پرداخته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی بیماران مراجعه کننده به کلینیک های سلامت روان، کلینیک های درد و مراکز درمانی سوء مصرف مواد سطح شهر مشهد بود که به شیوه نمونه گیری هدفمند در طول 9 ماه از دی ماه 1399 تا شهریور 1400 تعداد 60 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس تجدید نظر شده ی اتحادکاری(WAI-SR) و مقیاس پیامد درمانی (OQ®-42.2) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-19، یافته های توصیفی و آزمون تی تست مستقل استفاده گردید. میانگین و انحراف استاندارد سنی جمعیت مورد مطالعه به ترتیب 37/38 و 6/98 بود. میانگین اتحاد درمانی در گروه با اختتام موفق روان درمانی 42 حاصل شد که بیشتر از گروه با اختتام زودرس روان درمانی (26/13) است. نتایج آزمون تی- تست دو گروه مستقل نیز نشان داد دو گروه از لحاظ آماری با یکدیگر در اتحاد درمانی تفاوت معنی دار داشتند (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد اتحاد درمانی در بین دو گروه تفاوت معناداری داشت. متخصصان حوزه سلامت روان و روانپزشکی جهت کاهش و جلوگیری از بروز اختتام زودرس روان درمانی نیاز است به فرایند روان درمانی و عوامل تاثیرگذار بر روند آن، توجه به سزایی داشته باشند.