نهادهای بین الملل

تحلیل و بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تحت تاثیر نظریه های گوناگون و بعضا متعارض قرار دارد. اندیشمندان تلاش کرده اند تا با رویکردهای نظری متفاوتی همچون واقع گرایی، آرمان گرایی، سازه انگاری و تحلیل گفتمانی سیاست خارجی را مورد بررسی قرار دهند. بنابراین دستیابی به چارچوب تحلیلی مناسب برای شناسایی عناصر موثر در تدوین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ضروری می نماید. هدف این نوشتار بررسی امکان بکارگیری نظریه ساختار-کارگزار(ساخت یابی) در تحلیل سیاست خارجی ایران است. به عبارتی هدف پاسخ دهی به این پرسش است که: آیا نظریه ساخت یابی می تواند به عنوان چارچوبی مفهومی و نظری برای تحلیل سیاست خارجی ایران به کار گرفته شود؟ پاسخ موقت چنین است که: چارچوب تحلیلی ساختار- کارگزار ابزار مناسبی برای بررسی تحول رفتار و روندهای حاکم بر سیاست خارجی ایران است. مقاله حاضر پس از تبیین جایگاه نظریه ساخت یابی در حوزه جامعه شناسی و چگونگی ورود این نظریه به حوزه روابط بین الملل به امکان به کارگیری آن را در تحلیل سیاست خارجی می پردازد. سپس عناصر ساختاری و کارگزاری موثر در شکل گیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را بررسی می نماید.

هدف این نوشتار تبیین و تحلیل «اصول و مقررات بین المللی حاکم بر ورزش فوتبال از دیدگاه حقوق بین الملل» است که از روش توصیفی – تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای به شکل فیش برداری از منابع و اسناد استفاده شده است. یافته های نظری بیانگر این است که؛ تأثیر سازمان های غیردولتی بین المللی ورزشی بر رفتار و حتی حقوق ورزشی داخلی نوعی، اصلاح سازی فرایند تصمیم گیری در نهادهای ورزش فوتبال کشورها با نظر داشت عدم دخالت دولت ها با اهداف سیاسی در امر فوتبال دانست. نتیجه پژوهش گویای این است؛ تغییراتی که فیف ا به عنوان یک سازمان غیردولتی بین المللی ورزشی در س اختار و عملکرد فدراسیون های ملی دنبال می کند، منتج از قواعد پذیرفته شده درون سازمانی این نهاد بین المللی متشکل از نماین ده مل ی فوتب ال ک شورها است که در راستای منافع عمومی ورزش در جهان دنبال می شود تا اس تقلال سازمان های ورزشی از دولت ها و امور سیاسی محفوظ بماند و به فرایند «پاک» ماندن ورزش و پی شگیری از سوءاستفاده های احتمالی آن کمک کند. هرچند فیفا با پشتوانه حقوق درون سازمانی و کاربرد ابزار عمومی داخلی و جهانی بر تحولات شکلی و محتوایی فوتبال پافشاری می کند ولی در برابر دخالت های دولتی در برخی ک شورها ک ه فوتبال به صورت غیردموکراتی ک اداره می شود، سرس ختی چندانی نشان نمی دهد؛ اما این امر شاید بیشتر ناشی از آن باشد که مقامات سیاسی آن کشورها به طور م ستقیم یا آشکارا به دخالت هایی که ناقض اس تقلال حرفه ای و ذات ی ی ک س ازمان غیردولت ی باش د، اق دام نمی کنند و بر تصمیم های اتخاذی آن صحه می گذارند.