بازخورد سازمانی

چکیده هدف مطالعه حاضر مقایسه میزان استفاده ازراهبردهای یادگیری خود تنظیم(راهبردهای انگیزشی و یادگیری) در بین دانشجویان دوره های آموزشی حضوری و الکترونیکی بود. بدین منظور، 394 n= دانشجو (207 نفر از دوره حضوری و 187 نفر از دوره الکترونیکی) به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه خود-گزارش دهی راهبردهای انگیزشی برای یادگیری(MSLQ)به صورت انفرادی پاسخ دادند. این پرسشنامه که 15 راهبرد یادگیری خودتنظیم را اندازه گیری می کند از روائی و اعتبار مناسبی برخوردار است و ضرایب همسانی درونی (آلفای کرونباخ) نیز از این ویژگی های فنی مجموعه مقیاس ها حمایت کرد. یافته ها نشان داد که دانشجویان دوره های الکترونیکی از لحاظ به کارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیم متفاوت از دانشجویان دوره های حضوری عمل می کنند. نتایج تحلیل های پیگیری حاکی از برتری دانشجویان دوره های الکترونیکی در استفاده از جهت گیری بیرونی نسبت به هدف و ارزش تکلیف، و در عین حال اضطراب امتحان بالاتر، به عنوان مقیاس های مولفه راهبردهای انگیزشی نسبت به دانشجویان دوره های حضوری بود. همین برتری نیز در استفاده از راهبردهای مرور ذهنی، بسط دهی، تفکر انتقادی،کنترل فراشناختی، مدیریت زمان و محیط مطالعه و تنظیم تلاش به عنوان مقیاس های مولفه راهبردهای یادگیری مشاهده شد. به طور کلی، یافته ها از این ایده که آموزش الکترونیکی نسبت به آموزش حضوری بیشتر یادگیرنده محور و سازا گراست حمایت کرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مشاوره گروهی سایکودرام بر بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی اجرا شد. روش تحقیق به صورت نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان اصفهان هستند که براساس نمونه گیری 60 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (30 نفر) و گواه (30 نفر) گمارده شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه پرسشنامه بازخورد کارکنان آلدرز (2000) و پرسشنامه سازگاری شغلی پورکبیریان (1386) است. اطلاعات تحقیق با استفاده از نرم افزار spss و با روش تحلیل کوواریانس داده ها تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که آموزش مشاوره گروهی سایکودرام بر بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی تأثیر داشته است (p<0/05) و (p<0.01).

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین عزت نفس سازمانی [1] با بازخورد سازمانی [2] ، سازگاری شغلی [3] و انواع تیپ های شخصیتی مایرز- بریگز [4] میان کارکنان آموزش و پرورش منطقه جرقویه سفلی (شهرستان اصفهان) بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان آموزش و پرورش منطقه جرقویه سفلی بود. برای این منظور 120 نفر از کارکنان آموزش و پرورش(60 مرد و 60 زن) منطقه جرقویه سفلی به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه عزت نفس سازمانی پیرس و همکاران (1989)، پرسشنامه بازخورد کارکنان آلدرز(2000)، پرسشنامه سازگاری شغلی پورکبیریان(1386) و پرسشنامه تیپ نمای مایرز- بریگز [5] (1999) اجرا شد. برای تحلیل داده های پژوهش با استفاده از برنامه آماری 13 spss و از شاخص ها و روش های آماری شامل میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین عزت نفس سازمانی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی و همچنین تیپ شخصیتی برونگرا رابطه معناداری وجود دارد( p<1 ).