مدیریت ارتباطات در رسانه های ورزشی

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین مهارت­های ارتباطی با سبک های رهبری انجام شد. روش تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی بود و به صورت میدانی اجرا شد. 165 نفر از مدیران رسانه­های ورزشی استان اصفهان با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع­آوری داده­ها، پرسشنامه استاندارد چند عاملی رهبری MLQ-X5 و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی­ای مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری برای تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که 5/58% از گروه نمونه داری سبک رهبری تحول­گرا، 40% سبک رهبری عمل­گرا و تنها 5/1% دارای سبک رهبری عدم مداخله بودند. آزمون تحلیل واریانس اندازه­های تکراری نشان داد که بین میانگین سه سبک رهبری تفاوت معنادار وجود دارد و کارشناسان از سبک های رهبری تحول­گرا و عمل­گرا به­طور معنا­داری بیشتر از سبک رهبری عدم مداخله استفاده می­کنند. همچنین بین سبک رهبری تحول­گرا و مبادله­ای با مهارت های ارتباطی رابطه مستقیم و معنا داری وجود دارد.

رایانه و نفوذ گسترده آن در عصر حاضر باعث شده که هر کسی به نحوی با این فن­آوری درگیر شده و با آن سرو کار داشته باشد. این تقاضای روبه گسترش برای بسیاری از افراد با اضطراب و استرس همراه است. لذا به منظور بررسی میزان اضطراب رایانه در سازمان­های ورزشی ایران تحقیقی از نوع همبستگی اجرا و تعداد 574 نفر از مدیران و کارشناسان با استفاده از نمونه­گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری پرسشنامه استاندارد اضطراب رایانه هاینس، گلاس و نایت (1987) بود که روایی صوریی و محتوایی آن را گروهی از متخصصین صاحب نظر دانشگاهی مورد تأیید قرار دادند. برای تحلیل داده­ها از تحلیل عاملی تأییدی، t مستقل، ضرایب همبستگی دو رشته - نقطه ای (rPbis) و رشته ای کلی (rser)، تحلیل واریانس یک­راهه استفاده شد. یافته­ها نشان دادند بین سن (821/0≤P) و جنس (599/0≤P) با اضطراب رایانه رابطه معنی­داری وجود ندارد اما این رابطه در سطح تحصیلات (025/0≥P)، پست سازمانی (035/0≥P)، سابقه کار (037/0≥P) و میزان تجربه (004/0≥P) با رایانه معنی­داری بود. بین اضطراب رایانه در سازمان تربیت­بدنی، فدراسیون­های ورزشی و اداره­کل تربیت­بدنی مدارس تفاوت معنی­داری بدست آمد (037/0≥P، 339/3= F2,347). درنهایت می­توان گفت اضطراب ناشی از رایانه، فرآیندی پویا و چندسویه است، ابعاد گوناگون و پیچیدگی قابل توجهی دارد که نباید به طور ساده به آن نگاه و مورد مطالعه قرار داد.

هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه برنامه­های ورزشی سیمای استان­ها از نظر شکلی و محتوایی با تأکید بر پاسخ به این پرسش است که وضعیت محتوای برنامه­های ورزشی سیمای استان­ها تا چه اندازه منعکس­کننده ورزش­های بانوان می­باشند؟ و آیا تفاوتی بین شبکه­های مورد بررسی در زمینه پوشش ورزش بانوان و جنسیت وجود دارد؟ و در نهایت تصویری جامع از شیوه پرداختن به ورزش بانوان در شبکه­های استانی بدست آید. روش پژوهش از نظر استراتژی توصیفی، مسیر اجرا تحلیل محتوا و هدف کاربردی می­باشد. جامعه مورد بررسی برنامه­های ورزشی تلویزیونی سیمای استان­های لرستان، تهران، کرمانشاه و مرکزی در سال 1391 بود. چهار شبکه استانی در طول یک فصل،سپس یک ماه و در نهایت یک هفته بصورت تصادفی از تاریخ 16/10/91 تا 22/10/91 انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. جمع­آوری اطلاعات بر اساس برگه کدگذاری محقق ساخته و با توجه به دستور­العمل کدگذاری صورت پذیرفت. بر اساس یافته­های حاصل از تحقیق، 9/57% کل برنامه­ها بدون جانب داری جنسیتی تنها در قالب بخش خبر ورزشی نمایش برنامه داشته­اند، استان لرستان با 8/16% برنامه ورزشی در مورد آقایان و استان کرمانشاه با 2/23% برنامه ورزشی بدون جانب­داری جنسیتی در رتبه اول قرار دارند، و هیچکدام از شبکه­های استانی در برنامه­های خود پوششی از ورزش بانوان به نمایش نگذاشتند. با توجه به یافته­های پژوهش می­توان نتیجه گرفت که شبکه­های تلویزیونی استانی از یک نظام جامع و هماهنگ با افق رسانه ملی در پوشش برنامه­های ورزشی بانوان استفاده نمی­کنند و لازم است عدالت طلبی در پوشش جنسیت در برنامه­های ورزشی سرلوحه شبکه­های استانی قرار بگیرد.

بازی­های ویدیویی ورزشی به عنوان بازاری بزرگ از بعد مجازی مصرف ورزش شناخته شده­اند. هدف از پژوهش حاضر الویت­بندی فاکتورهای انگیزشی در مصرف مجازی ورزش فوتبال در بین نوجوانان پسر ایرانی بود. جامعه آماری 30 هزار پسر (13 تا 18 سال) بود که در مسابقات جام دیجیتال 2013 شرکت کرده بودند و نمونه آماری شامل 384 نوجوان بود که به طور داوطلبانه با محقق همکاری کردند. طرح تحقیق مقطعی بود. به منظور جمع­آوری داده­ها، پرسشنامه انگیزه مصرف مجازی ورزش تهیه و مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تحلیل عامل اکتشافی 9 عامل را برای انگیزه در مصرف مجازی ورزش آشکار ساخت. این عوامل شامل هواداری، همانندسازی تیمی، سرگرمی، گذران وقت، یادگیری، بالیدگی، اجتماعی شدن، انگیزه رهایی و مالکیت بودند. همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان داد که رتبه عوامل در بین نوجوانان تفاوت معنا­داری دارد و به ترتیب سه عامل هواداری، همانندسازی تیمی و سرگرمی انگیزه­های مهمتری برای مصرف مجازی ورزش بودند. این نتایج بیانگر آن است که بازار مصرف مجازی ورزش مرتبط با متغیرهایی مشابه­ای است که بر بازار مصرف حقیقی آن (تماشای رویداد­ها) مؤثر است. به عبارت دیگر انگیزه هواداری و همانندسازی تیمی دارای بالاترین اهمیّت در بین سایر انگیزه­ها می­باشند. بنابراین فعالیت­های بازاریابی در زمینه مصرف مجازی ورزش باید براین عوامل تمرکز داشته باشد.

باتوجه به اثر ورزش بر ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی و اهمیت توسعه آن در مقیاس­های ملی و نقش میانجی رسانه­ها، در این زمینه پژوهش حاضر درصدد برآمده تا نقش رسانه­های جمعی را در گرایش دانشجویان دانشگاه الزهرا به ورزش همگانی مورد بررسی قرار دهد. جامعه آماری تحقیق را جمعیت ۷۰۰۰ نفره­ از دانشجویان دانشگاه الزهرا تشکیل می­دهند. با استفاده از جدول کرجسی مورگان و نمونه­گیری تصادفی-طبقه­ای ۳۶۴ نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی مقطعی و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه صادقیان (۱۳۹۰) با پایایی ۸۴۱/۰ بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها نیز از آزمون تی تک دامنه و با کمک نرم­افزار spss و در سطح معناداری ۰/۰۵=α استفاده گردید. نتایج نشان داد، نقش رسانه بر آگاه­سازی درباره­ی فواید ورزش همگانی مطلوب بود ولی اطلاع­رسانی رسانه در مورد مکان­های مناسب و همایش­های ورزش همگانی نامطلوب بود. همچنین میزان نقش رسانه، در ایجاد نگرش مثبت و تغییر مثبت رفتار نسبت به ورزش همگانی نامطلوب ارزیابی شد.

عصر حاضر را «عصر ارتباطات» نامیده­اند یعنی در این عصر به دلیل وجود کاربرد وسایل ارتباط جمعی که وسعت، نفوذ و تأثیرات آنها بسیار زیاد است، ارتباطات جمعی شکل نوینی یافته و تحولات جامعه بشری را تحت­الشعاع قرار داده است. رسانه­ها به عنوان بخشی از ساختار نوین جامعه و یکی از دستگاه­های فراگیر و گسترده در دسترس همگانی، در تمامی کشورها نقش حساس و مهمی را در زمینه­های مختلف سیاسی، فرهنگی – اجتماعی، اقتصادی و ... ایفا می­کنند. این تحقیق، که از نوع پژوهش­های توصیفی- تحلیلی بوده، به بررسی نقش رسانه­های جمعی در گسترش و توسعه ورزش در جامعه می­پردازد. تحلیل نظریات و مبانی پژوهش نشان می­دهد رسانه­های جمعی به مثابه بزرگراه های اطلاعاتی و پل ارتباطی تأثیرگذار بر افکار عمومی نقش مهمی در فرایند اطلاع­رسانی، گفتمان سازی، آموزش، مشارکت اجتماعی و فرهنگ­سازی ورزشی در جامعه و اعتلای ورزش کشور و توسعه و فراگیر نمودن آن برعهده دارند.

مقاله حاضر به رویکرد برنامه­های ورزشی شبکه­های تلویزیونی استانی منتخب نسبت به پوشش ورزش زنان پرداخته است و سعی شده است تا تصویر جامعی از شیوه پرداختن به ورزش بانوان و مقایسه آن با ورزش مردان در سیمای استان ها مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش ازنظر استراتژی توصیفی، از نظر مسیر اجرا، تحلیل محتوا و از نظر هدف کاربردی می­باشد. برنامه­های ورزشی شبکه­های تلویزیونی استانی منتخب تهران، خوزستان، کردستان، سیستان و بلوچستان و خراسان رضوی به صورت تصادفی انتخاب و در مجموع برنامه­های هر شبکه به مدت سه هفته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می­دهد، سهم بانوان از تعداد 327 برنامه ورزشی پخش شده در مقابل مردان صفر است. به عبارت دیگر در مدت چهار ماه تحقیق هیچ پوشش اختصاصی ورزش بانوان در برنامه­های ورزشی شبکه­های تلویزیونی استانی منتخب صورت نگرفته است. پوشش برنامه­های ورزشی مردان 6/70 درصد و ترکیبی (بدون جانبداری جنسیت) 4/29 درصد را به خود اختصاص داده است. رسانه­های جمعی نقش تأثیر­گذاری در توسعه ورزش بانوان دارند؛ اما با توجه به نتایج به دست آمده این نقش به دلایلی، به درستی ایفا نمی­شود. استفاده بهینه از کارکردهای رسانه­های جمعی به ویژه تلویزیون استانی به عنوان یک رسانه محلی و قابل اعتماد، برای اعتلای ورزش بانوان در سطح جامعه ضروری به نظر می­رسد.