کیهان فتحی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل رابطه علی اداب گریزی تحصیلی بر اساس نظریه خودتعیین گری و منبع کنترل با میانجی گری مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی انجام شد. جامعه اماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای تعداد 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. شرکت کنندگان در این پژوهش، پرسشنامه های خودتعیین گری دسی و ریان (1985)، مشغولیت در تکالیف (2018) ، منبع کنترل راتر (1966)، آداب گریزی تحصیلی فارل و همکاران (2016) و محق پنداری تحصیلی چونینگ و کمبل (2009)، را تکمیل نمودند. ارزیابی مدل پیشنهادی از طریق مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS ویراست 24 انجام گرفت. نتایج نشان داد که، از تمام فرضیه های مستقیم، مسیر بین خودمختاری با آداب گریزی تحصیلی و منبع کنترل درونی با آداب گریز تحصیلی غیرمعنادار شدند (p>0/05). فرضیه های غیر مستقیم با دو میانجی از طریق روش بوت استراپ پریچر و هیز (2008) بررسی شدند، نتایج نشان داد که خودمختاری و آداب گریزی تحصیلی از طریق مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی رابطه غیرمستقیم دارد، همچنین سازه های مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی نیز به صورت غیر مستقیم در رابطه بین منبع کنترل درونی و بیرونی با آداب گریزی تحصیلی قرار گرفتند. بر اساس نتایج این پژوهش مدل اداب گریزی تحصیلی بر اساس نظریه خودتعیین گری و منبع کنترل با میانجی گری مشغولیت در تکالیف و محق پنداری تحصیلی از برازش مطلوبی برخوردار بود.

مسئله اصلی پژوهش حاضر این است که نوجوانی، مهم ترین دوره زندگی بشر است که به دلیل تغییرات سریع در ابعاد مختلف وجودی، فرد را با چالش های مختلفی روبه رو می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت بر میزان گرایش به نوع دوستی و بهزیستی روان شناختی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر اهواز در سال تحصیلی 1401-1402 بود . روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اهواز بود. برای تعیین نمونه با به کارگیری روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند از بین جامعه آماری، 32 نفر انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه شانزده نفر) تقسیم شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسش نامه نوع دوستی احمدی (1388) و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) بود. گروه آزمایش، تحت دوازده جلسه آموزش بسته انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت قرار گرفت، ولی آموزشی به گروه کنترل داده نشد. برای تحلیل داده ها در پژوهش حاضر، از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت، بر نوع دوستی و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم مؤثر بود (05/0>p). در نتیجه ، متخصصان فعال در حوزه کار با نوجوان می توانند در کنار سایر مداخلات روان شناختی، از آموزش روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت به منظور افزایش گرایش به نوع دوستی و ارتقای بهزیستی روان شناختی در گروه نوجوانان بهره ببرند.

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری گروهی بر ادراک بیماری، کیفیت زندگی، سلامت عمومی و علائم بالینی پسوریازیس در بیماران زن مبتلا به پسوریازیس شهر اهواز بود. در این پژوهش برای انتخاب شرکت کنندگان، از نمونه در دسترس استفاده گردید، بدین صورت که از 51 نفر داوطلب جهت شرکت در پژوهش، 32 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و گواه) 16 نفری گماشته شدند. همه ی شرکت کنندگان به پرسشنامه کوتاه ادراک بیماری، شاخص کیفیت زندگی اسکیندکس 16، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی و شاخص وسعت و شدت پسوریازیس پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری گروهی قرار گرفت و سپس در مرحله پس آزمون هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آماری مانکوا و آنکوا مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری گروهی به طور معنی داری ادراک بیماری، کیفیت زندگی، سلامت روان و علائم بالینی افراد گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه، بهبود بخشیده است. این یافته ها نشان می دهد که مدیریت استرس به شیوه شناختی-درمانی گروهی می تواند به عنوان یک شیوه روان درمانی انتخابی و مکمل درمان پزشکی در کمک به بیماران مبتلا به پسوریازیس در کنترل علائم بالینی بیماری و همچنین کاهش پیامدهای بیماری پسوریازیس سودمند باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان افسردگی، هیجان خواهی، پرخاشگری، سبک های دلبستگی و تحصیلات والدین به عنوان پیش بین های وابستگی به مواد مخدر در نوجوانان پسر شهر اهواز است. افراد مورد مطالعه تحقیق شامل 112 نوجوان معتاد و 112 نوجوان غیرمعتاد بودند. در این پژوهش، برای انتخاب نمونه معتاد از نمونه در دسترس و برای انتخاب نمونه غیرمعتاد از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این تحقیق عبارت بودند از: پرسش نامه افسردگی بک، مقیاس هیجان خواهی زاکرمن، پرسش نامه پرخاشگری اهواز و پرسش نامه دلبستگی به والدین و همسال. برای تحلیل داده ها، علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز به کار بسته شد. نتایج به دست آمده همه فرضیه های این پژوهش را تایید کرد و نشان داد که وابستگی به مواد مخدر در نوجوانان را می توان بر اساس متغیرهای افسردگی، هیجان خواهی، پرخاشگری، سبک های دلبستگی و تحصیلات والدین پیش بینی نمود. نتایج به دست آمده و مدل ارایه شده توسط این پژوهش به تفضیل مورد بحث قرار گرفته است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی افسردگی، هیجان خواهی، پرخاشگری، سبکهای دلبستگی و وضعیت اقتصادی- اجتماعی به عنوان پیش بین های وابستگی به مواد مخدر در نوجوانان پسر شهر اهواز است. افراد مورد مطالعه تحقیق شامل 112 نوجوان معتاد و 112 نوجوان غیرمعتاد بودند. در این پژوهش، برای انتخاب نمونه معتاد از نمونه در دسترس و برای انتخاب نمونه غیرمعتاد از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این تحقیق عبارت بودند از: پرسشنامه افسردگی بک، مقیاس هیجان خواهی زاکرمن، پرسشنامه پرخاشگری اهواز و پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسال. برای تحلیل داده ها روش تحلیل ممیز به کار گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که وابستگی به مواد مخدر در نوجوانان را می توان براساس متغیرهای افسردگی، هیجان خواهی، پرخاشگری، سبک های دلبستگی و وضعیت اقتصادی اجتماعی پیش بینی نمود. نتایج به دست آمده و مدل ارایه شده توسط این پژوهش به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.