زینب صاکی

مسئله اصلی پژوهش حاضر این است که نوجوانی، مهم ترین دوره زندگی بشر است که به دلیل تغییرات سریع در ابعاد مختلف وجودی، فرد را با چالش های مختلفی روبه رو می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت بر میزان گرایش به نوع دوستی و بهزیستی روان شناختی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر اهواز در سال تحصیلی 1401-1402 بود . روش پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اهواز بود. برای تعیین نمونه با به کارگیری روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند از بین جامعه آماری، 32 نفر انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه شانزده نفر) تقسیم شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسش نامه نوع دوستی احمدی (1388) و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) بود. گروه آزمایش، تحت دوازده جلسه آموزش بسته انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت قرار گرفت، ولی آموزشی به گروه کنترل داده نشد. برای تحلیل داده ها در پژوهش حاضر، از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت، بر نوع دوستی و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم مؤثر بود (05/0>p). در نتیجه ، متخصصان فعال در حوزه کار با نوجوان می توانند در کنار سایر مداخلات روان شناختی، از آموزش روان شناختی انتظارمحور مبتنی بر آموزه های مهدویت به منظور افزایش گرایش به نوع دوستی و ارتقای بهزیستی روان شناختی در گروه نوجوانان بهره ببرند.