علیرضا عبدلی مسینان

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه تصویرسازی حرکتی و ظرفیت حافظه کاری جوانان و سالمندان بود. نمونه پژوهش شامل40 نفر (20 سالمند و20جوان) بود. برای سنجش حافظهکاری از آزمون اِن-بک، و برای بررسی توانایی تصویرسازی حرکتی از پرسشنامه تصویرسازی حرکتی استفاده شد. شرکت کنندگان در محیطی ساکت آزمون های نام برده را تکمیل کردند. ازمولفه های آزمون اِن-بک، هم برای جوانان و هم برای سالمندان چهار مولفه: تعدادپاسخ های صحیح، درصد پاسخ های صحیح، انحراف استاندارد زمان پاسخ و میانگین زمان پاسخ انتخاب شدند. علاوه بر این ارتباط این موئلفه ها با مؤلفه های تصویرسازی بینایی و حرکتی جوانان و سالمندان بررسی شد. همچنین مؤلفه های حافظه کاری و تصویرسازی در جوانان و سالمندان مقایسه شدند. در گروه جوانان، تصویر سازیحرکتی با مؤلفه های زمانی آزمون حافظه کاری همبستگی منفی داشت. در گروه سالمندان توانایی تصویرسازی حرکتی با مؤلفه های دقت آزمون حافظه کاری همبستگی مثبتی داشت. اما توانایی تصویرسازی بینایی در جوانان با هیچکدام از مؤلفه های حافظه کاری ارتباط معنادار نداشت و توانایی تصویرسازی بینایی در سالمندان با درصد پاسخ صحیح همبستگی منفی داشت. توانایی تصویر سازی بینایی در جوانان همبستگی معنی داری با هیچکدام از خرده مقیاس های آزمون حافظه کاری نداشت. این خرده مقیاس در بین شرکت کنندگان سالمند همبستگی معنی داری با درصد پاسخ صحیح داشت. احتمال دارد که شرکت کنندگان جوان از یک استراتژی حساس به سرعت استفاده کرده باشند و شرکت کنندگان مسن تر از استراتژی وابسته به دقت استفاده کرده باشند. همچنین ممکن است که شرکت کنندگان بیشتر از حس جنبشی خود در ایجاد تصاویر حرکتی در ذهن استفاده کرده باشند.