نجمه آزاد

خانواده از ارکان مهم و تاثیرگذار در رشد و موفقیت هر جامعه ای است. یکی از مسائل نگران کننده در حوزه خانواده درهم آمیختگی مسائل کاری و خانوادگی اعضای شاغل در خانواده است که می توان با غنی سازی روابطی که بین حوزه شغلی و حوزه خانوادگی وجود دارد از این نگرانی کاست. از جمله مهمترین پیامدهای غنی سازی کار و خانواده، رضایت زناشویی است. هدف این تحقیق بررسی رابطه غنی سازی کار- خانواده با رضایت زناشویی مردان و زنان متاهل شاغل است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری تحقیق شامل همه مردان و زنان متاهل شاغل به تعداد 136 نفر بودند و نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادقی ساده انتخاب شده و تعداد نمونه با استفاده از فرمول و جدول کوکران تعداد 100 نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از روش پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه های این تحقیق شامل دو پرسشنامه بوده که برای سنجش غنی سازی کار- خانواده از پرسشنامه غنی سازی کار- خانواده کارلسون و دیگران (2006) و برای سنجش رضایت زناشویی از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شده است. تحلیل داده ها نیز به دو روش توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته های این تحقیق نشان داد که بین غنی سازی کار- خانواده و رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد همچنین هر سه بعد غنی سازی کار- خانواده یعنی سرمایه کار- خانواده، اثر کار- خانواده و توسعه کار- خانواده با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنادار دارند. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که هرچه رابطه بین حوزه کاری و خانوادگی افراد شاغل قوی تر و پربارتر شود و تاثیرات مثبت بیشتری بر روی همدیگر داشته باشند رضایت زناشویی افراد افزایش پیدا کرده و این باعث ارتقا سطح خوشبختی و بهزیستی جامعه می شود.

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی نقش تعدیل گری انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین استرس فرزند پروری و خودکارآمدی ادراک شده والدینی مادرانه انجام شد.روش: پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش کلیه مادران ساکن اصفهان در سال 1402 بودند و به عنوان نمونه 400 مادر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس فرزند پروری (PSI-SF)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی CFI)) و پرسشنامه خودکارآمدی مادرانه (PMP S-E) گردآوری و با نرم افزار PLS تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین استرس فرزند پروری و خودکارآمدی والدینی مادرانه رابطه معکوس معنادار (297/0- = β، 001/0P=)، بین استرس فرزند پروری و انعطاف پذیری شناختی رابطه معکوس معنادار (326/0- =β،001/0P=) و بین خودکارآمدی والدینی مادرانه و انعطاف-پذیری شناختی رابطه مثبت معنا داری مشاهده شد (420/0 = β،001/0P=). همچنین نتایج نشان داد انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین استرس فرزند پروری و خودکارآمدی والدینی مادرانه نقش تعدیلگری ایفا می کند (099/0 = β).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، نقش انعطاف پذیری شناختی در کاهش استرس فرزند پروری و ارتقاء خودکارآمدی والدینی مادرانه بسیار مهم است. این امر حاکی از اهمیت آن در برنامه های آموزشی و درمانی با هدف ارتقای سلامتی و توانمندسازی مادران است. علاوه بر این، تمرکز بر بهبود انعطاف پذیری شناختی مادر ممکن است در ارتقاء خودکارآمدی والدینی ، کاهش استرس فرزندپروری و کاهش اثرات آن بر سلامت جسمی، روانی و عملکردی مادر، کمک کننده باشد.