راهبردهای پلیس آگاهی در فرایند جرم یابی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات مدیریت انتظامی سال هفدهم تابستان ۱۴۰۱شماره ۲
41 - 63
حوزههای تخصصی:
زمینه و هدف: تغییرات مداوم محیط و پیدایش شیوه های جدید نیل به اهداف سازمانی، این نیاز را برای سازمان هایی که ساختاری پویا با رقیبانی قدرتمند و چالشی دارند، ایجاد کرده که به فکر تدوین راهبردهای متناسب با محیط باشند. پژوهش حاضر به دنبال تعیین موقعیت حال حاضر پلیس آگاهی با توجه به محیط داخلی و خارجی و تعیین و تدوین راهبردهای پلیس آگاهی در فرایند جرم یابی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، کیفی است. مشارکت کنندگان در این تحقیق، مدیران عالی و میانی از سراسر کشور و دارای سابقه کاری مرتبط با پلیس آگاهی بودند که به صورت هدفمند، 16 نفر از آن ها انتخاب و نظرات آن ها با تشکیل دو گروه کانونی جمع آوری شد. از مشارکت کنندگان خواسته شده نسبت به تعیین امتیاز و رتبه برای عوامل شناسایی شده اقدام کنند؛ عواملی که امتیاز کمتری کسب کردند، حذف شد. همچنین از تکنیک تحلیل SWOT برای تقاطع عوامل داخلی و خارجی و استخراج راهبردها استفاده شد. اعتبار پژوهش از طریق ارائه نتایج به کارشناسان مرتبط و نظرات گروه های کانونی ارزیابی و تأیید شد. یافته ها: تعداد 14 راهبرد از تقاطع نقاط قوّت و ضعف با نقاط تهدید و فرصت به دست آمد. یافته های تحقیق نشان می دهد پلیس آگاهی با توجه به نظرات کارشناسان در موقعیت رقابتی خفیف بوده و لازم است با احتراز از تهدیدات از نقاط قوّت استفاده کند. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، راهبردهای قوّت - تهدید شامل «اصلاح قوانین از طریق تعامل با نظام قانون گذاری و قضایی، ایجاد ساختارهای ویژه رسیدگی به جرائم فضای مجازی، بهره گیری از تحلیل های اطلاعاتی برای مقابله با جرائم سازمان یافته و باندی و تکمیل بانک های اثر انگشت و چهره» در بین راهبردهای پلیس آگاهی در فرایند جرم یابی، اهمیت بیشتری دارند.