نقش میانجی عدالت سازمانی بر نبود امنیت شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان در دوران بحران کووید-19(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت بهره وری سال هفدهم تابستان ۱۴۰۲ شماره ۶۵
203 - 225
حوزه های تخصصی:
هدف این پژوهش تبیین نقش میانجی عدالت سازمانی بر رابطه بین عدم امنیت شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان بخصوص در شرایط بحرانی است. روش تحقیق، از حیث هدف، کاربردی و از منظر شیوه اجرا، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری کارکنان شرکت ساخت تراکتورسازی تبریز با 281 نمونه که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از سه پرسشنامه استاندارد عدم امنیت شغلی، فرسودگی شغلی و عدالت سازمانی استفاده شد. روایی با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و پایایی به وسیله آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. جهت تجزیه وتحلیل فرضیه ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده و داده ها به وسیله نرم افزار SmartPLS تجزیه وتحلیل شد. با توجه به نتایج پژوهش های دیگر مبنی بر اینکه افراد، بار سلامت روانی قابل توجهی را درنتیجه فرسودگی و عدم امنیت شغلی در میانه همه گیری COVID-19 تجربه می کنند، پژوهش حاضر نشان می دهد که عدالت سازمانی اثر تعدیل کننده ای در این خصوص دارد و تأثیر منفی عدم امنیت شغلی بر فرسودگی شغلی و درنتیجه اختلالات ناشی از آن را کاهش می دهد. همچنین در بین ابعاد سه گانه عدالت سازمانی، بعد رویه ای و مراوده ای، بیشترین تأثیر معکوس با فرسودگی شغلی را دارند. بدین ترتیب نقش عدالت سازمانی در تعدیل فرسودگی شغلی کارکنان، بخصوص در وضع بحرانی اشتغال، شبیه وضعیت موجود حاصل از بحران کووید-19، اهمیت می یابد.