داوود محمدولی پور هریس

مقدمه: یکی از مهارت های روانی که روان شناسان ورزشی آن را به ورزشکاران توصیه می کنند، تصویرسازی ذهنی است. هدف: این پژوهش، درصدد بررسی تأثیر تصویرسازی ذهنی سنتی و پتلپ بر شوت سه گام در هندبالیست های نوجوان مبتدی و حرفه ای بود. روش: روش پژوهش نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه بازیکنان نوجوان هندبال شهرستان مراغه در سال ۱۳۹۷ در دو سطح حرفه ای و مبتدی بودند که از میان آن ها ۶۰ نفر به صورت هدفمند از طریق پرسشنامه تجدید نظر شده تصویرسازی حرکتی (هال و مارتین، ۱۹۹۷) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در پنج گروه ۱۲ نفره قرار گرفتند: دو گروه تصویرسازی ذهنی سنتی در سطح مبتدی و حرفه ای، دو گروه تصویرسازی ذهنی پتلپ در سطح مبتدی و حرفه ای و گروه کنترل. بعد از پیش آزمون که شامل آزمون ۹ متر هندبال بود، مرحله تمرین شروع گردید که شامل ۷ هفته سه جلسه ای گروهی بود و سپس، پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار ۲۳-SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه حرفه ای تصویرسازی پتلپ و سنتی در عملکرد شوت سه گام هندبال تفاوت معنی داری وجود دارد و در این گروه تصویرسازی پتلپ برتری داشت (۰/۰۰۱=P)؛ اما در گروه مبتدی، تفاوت میانگین ها معنی دار نبود (۰/۰۵<P). همچنین بیشترین افزایش میانگین از پیش آزمون به پس آزمون در گروه حرفه ای-تصویرسازی پتلپ بود. نتیجه گیری: تصویرسازی ذهنی می تواند در بهبود عملکرد ورزشی مؤثر واقع شود و استفاده از آن در کنار تمرین بدنی توصیه می شود.

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر تصویر سازی فعالیت بدنی بر روی درک فشار خستگی و انرژی مصرفی بود. روش شناسی: مطالعه حاضر نیمه تجربی با چهار گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه تهران تشکیل دادند. داده های تحقیق به شیوه در دسترس از 50 نفر از دانشجویان جمع آوری شد. در ادامه شرکت کنندگان به گروه های تصویرسازی (مرتبط لذت بخش، مرتبط انرژیک، غیر مرتبط لذت بخش و غیرمرتبط انرژیک) و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای استفاده شده در این تحقیق شامل پرسش نامه دموگرافیک، مقیاس درک فشار بورگ، متن های تصویر سازی، تردمیل، ضربان سنج بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر و متعاقب آن با آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که تاثیر تصویرسازی فعالیت بدنی بر روی درک فشار معنادار بود. همه گروه های تصویرسازی نسبت به گروه کنترل درک فشار کمتری داشتند، اما آزمون بنفرونری نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه های تصویرسازی وجود ندارد. به علاوه، مشخص شد که تصویرسازی تاثیر معناداری بر روی انرژی مصرفی افراد ندارد. نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها بر نقش تصویرسازی فعالیت بدنی در حین ورزش به عنوان عاملی جهت کاهش خستگی و لذت بردن هر چه بیشتر از فعالیت بدنی تأکید می کند. بنابراین، تصویرسازی فعالیت بدنی در حین ورزش نقش مؤثری در جهت کاهش خستگی و لذت بردن هر چه بیشتر از فعالیت بدنی دارد.