حسنا محمودی

مهارت های بازاریابان در بازاریابی مبتنی بر فناوری دیجیتال برای مدیران شرکت ها یا افرادی که می خواهند تجارت خود را رونق ببخشند و مشتریان زیادی را جذب کسب و کار خود کنند از اهمیت خاصی برخوردار است. از مهم ترین مهارت های بازاریابان دیجیتال مهارت های کسب و کاری و تکنیکی است. در این پژوهش به منظور بررسی این موضوع چهار مهارت کسب و کاری (مهارت های پژوهشی، دانش تکنیکال و کاربردی، پایش و اندازه گیری و مهارت یکپارچه سازی مهارت های دیجیتالی)، و سه مهارت تکنیکی (مهارت های سازمانی، پیش بینی آینده و مهارت های ارتباط با مشتری)، با استفاده از مدل رویل و لن، ( 2014) و روش پژوهش پیمایشی از نوع توصیفی- تحلیلی مورد مطالعه قرار گرفت. تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون t تک نمونه ای، آزمون T زوجی، آزمون t با دو نمونه مستقل و آزمون تحلیل واریانس در نرم افزار SPSS و ماتریس اهمیت عملکرد انجام گرفت . مطابق با یافته های پژوهش در مرحله اهمیت، بیشترین مقدار میانگین مربوط به مهارت های پیش بینی آینده با مقدار (6188/4)، و یکپارچه سازی مهارت های دیجیتالی با مقدار (4989/4)، است همچنین بیشترین شکاف میان ابعاد مهارتی بازاریابان دیجیتال مربوط به مهارت های پیش بینی آینده با مقدار (0014/1- )، و مهارت های پایش و اندازه گیری با مقدار ( 8913/0- )، است.

تجریه بسیاری از کشورهای توسعه یافته نشان می دهد که توسعه گردشگری یک نیاز اساسی برای توسعه ملی و باید با درجه بالایی از اولویت آنرا در نظر گرفت. صنعت گردشگری از طریق افزایش درآمدهای ارزی نقش به سزایی در توسعه اقتصادی کشورها، به ویژه کشورهای درحال توسعه دارد. یکی از مراحل مهم در فرآیند برنامه ریزی، مرحله ارزیابی و انتخاب مناسب ترین گزینه از بین گزینه های مختلف است. از جمله شاخص های لازم برای ارزیابی سطوح توسعه گردشگری، می توان به شاخص های مختلفی از جمله جاذبه های طبیعی، تاریخی- فرهنگی و مذهبی، انسان ساخت و و جود زیر ساخته های مناسب و دیگر عوامل اشاره کرد که براساس این شاخص ها می توانیم به انتخاب گزینه مناسب از بین گزینه های موجود بپردازیم. در این راستا، روش TOPSIS و یا تکنیک برای ترتیب اولویت با شباهت به ایده آل راه حل، موضوع توجه رو به رشدی بوده است. برای این منظور، این پژوهش باهدف برنامه ریزی مناسب و کارا به ارزشیابی و اولویت بندی شهرستان های استان کردستان با استفاده از مدل TOPSIS ، بر اساس شاخص های توسعه ی گردشگری در چهار سطح فرا برخوردار، برخوردار، نیمه برخوردار و فرو برخوردار پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای- اسنادی است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که شهرستان سنندج با ضریب اولویت ۸۲/۰ در سطح فرا برخوردار و شهرستان های مریوان، سقز و بانه به ترتیب با ضریب اولویت-های 382/0، 387/0 و 35/0 در سطح برخوردار و شهرستان های بیجار، کامیاران و قروه به ترتیب با ضریب اولویت های 23/، 21/0 و 20/0 در سطح نیمه برخوردار (متوسط) و شهرستان های دهگلان، سروآباد و دیواندره با ضریب اولویت 12/0، 096/0 و 078/0 در سطح فرو برخوردار (محروم) قرار دارند.