بهزاد زارعیان مرادآبادی

: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایه فکری بر عملکرد بانک با نقش میانجی قابلیت نوآوری در بانک های دولتی جمهوری اسلامی ایران می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی- پیمایشی است. نمونه تحقیق با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تعداد 285 انتخاب شد. داده ها با کمک نرم افزار ایموس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه ساختاری و رابطه ای بر قابلیت نوآوری تأثیر دارند و بر عملکرد بانک تأثیر ندارند، سرمایه انسانی بر عملکرد بانک تأثیر دارد و بر قابلیت نوآوری تأثیر ندارد. همچنین قابلیت نوآوری نقش متغیر میانجی بین سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای با عملکرد بانک را دارد و نقش میانجی بین سرمایه انسانی و عملکرد بانک را ندارد. نتایج برازش شاخص مدل نهایی تأیید شد. با توجه به نتایج این مطالعه، مدیران بانک های دولتی باید به سرمایه فکری و قابلیت نوآوری توجه بیشتری داشته باشند تا عملکرد بانک را افزایش دهند.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه بندی مؤلفه های سرمایه فکری در بانک های دولتی جمهوری اسلامی ایران انجام گرفته تا از این رهگذر در جهت مدیریت هرچه بهتر این سرمایه ها گام برداشته شود. این پژوهش از حیث روش ترکیبی و از نظر هدف اکتشافی - کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش، مدیران ارشد بانک های دولتی کشور بوده که با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی 17 نفر از آنان به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. نتایج پژوهش مشتمل بر 2 قسمت می باشد: که در قسمت اول مجموعه ای از سرمایه فکری شناسایی و در قسمت دوم میزان اهمیت و اولویت هر سرمایه مشخص گردید. با توجه به انجام مصاحبه ساختار یافته با خبرگان، استفاده از نظر خبرگان در اجرای مصاحبه و اینکه تفاوت میانگین فازی دو مرحله ّاجرا کمتر از 0.1 است، پژوهش حاضر از پایایی مناسبی برخوردار بوده، از این رو در پژوهش حاضر خبرگان، افرادی صاحب نظر و متخصص در زمینه مورد پژوهش بودند، در نتیجه پژوهش، از اعتبار محتوا برخوردار می باشد. نتایج تحقیق، نشان دهنده آن است که مولفه های سرمایه انسانی، هوش سازمانی، هوش رقابتی، ارزش آفرینی، مشتری مداری، سرمایه رابطه ای، سرمایه ساختاری، سرمایه نوآوری، رهبری و مدیریت دانش از مهمترین سرمایه های فکری بانک های دولتی محسوب می شوند.

این پژوهش با هدف رابطه بین توانمند سازی کارکنان و پذیرش فناوری اطلاعات در کارکنان بانک های دولتی انجام گردید. روش پژوهش توصیفی ازنظر نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان بانک های دولتی می باشند حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی ومورگان 100 نفر 25 نفر زن و 75 نفر مرد تعیین شد؛ که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامههای استاندارد توانمند سازی اسپریتزر(1995) و پرسشنامه پذیرش فناوری اطلاعات دیویس (1986) بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون کلموگروف- اسمیرنف، آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون به روش گام بهگام توسط نرمافزار آماری spss استفاده گردید. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری بین توانمند سازی کارکنان و پذیرش فناوری اطلاعات وجود دارد، همچنین از بین ابعاد توانمند سازی، بعد احساس معنی داری در شغل از قابلیت پیشبینی کنندگی توانمند سازی کارکنان به میزان 31 درصد برخوردار بود.