حمیدرضا رضوی

امروزه مقوله فرهنگ و توسعه فرهنگی یکی از کلیدی ترین ابعاد نظام اجتماعی است؛ به همین دلیل نقش مراکز فرهنگی قابل تأمل است. بررسی شاخص های مؤثر در کارکرد این مراکز مسئله ای قابل تأمل است. این مطالعه یک پژوهش کیفی از نوع گراندد تئوری است و جامعه پژوهش را 10 نفر از خبرگان  صاحب نظر در زمینه توسعه فرهنگی تشکیل می دهد. در گام بعدی با روش سلسله مراتبی (AHP) وزن دهی و رتبه بندی شاخص ها صورت پذیرفت. پرسشنامه تنظیم و توزیع و جمع آوری شده است. بخش کمی این پژوهش براساس مدل کرجسی و مورگان در جامعه کارشناسان فرهنگی متشکل از 298 نفر از مدیران مراکز اجرا گردید. تحلیل یافته های حاصل از مصاحبه نشان داد که مؤلفه های اساسی مراکز فرهنگی  شامل دینی و مذهبی، اشتغال، ملی و بومی، پوشش، سلامت، پژوهش، سبک زندگی، تکنولوژی و ارتباطات است. نتایج پژوهش به روش سلسله مراتبی (AHP) نشان می دهد که  شاخص دینی و مذهبی اولویت اول و شاخص های ملی و بومی، پوشش، سبک زندگی، سلامت، پژوهش، تکنولوژی، ارتباطات و نرخ ناسازگاری اولویت دوم تا هشتم بوده است. ضمناً میانگین هر یک از شاخص ها نشان می دهد که شاخص های پوشش، دینی و مذهبی، پژوهش، سلامت، اشتغال، تکنولوزی، سبک زندگی و شاخص ملی و بومی به ترتیب بالاترین میانگین ها را داشته اند که این نتایج حاکی از وجود شکاف بین مدیران و تصمیم گیران مراکز آموزشی و مجریان است.   اهداف پژوهش مطالعه مؤلفه های توسعه فرهنگی. بررسی شکاف بین مدیران و تصمیم گیران مراکز آموزشی و مجریان.   سؤالات پژوهش چه ارتباطی بین مؤلفه های توسعه فرهنگی وجود دارد؟ چه عواملی در شکاف بین مدیران و تصمیم گیران مراکز آموزشی و مجریان وجود دارد؟

هدف : هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر رهبری خدمت گذار بر توانمندسازی کارکنان با نقش میانجی اعتماد ( مطالعه موردی بندر فریدونکنار )بوده است. روش تحقیق : تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی/ پیمایشی و همبستگی انجام شد. جامعه آماری آن کلیه کارکنان بندر فریدونکنار بودند که تعداد آنها 230 نفر بود که با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان، 144 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردید و روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بوده است. داده های تحقیق با روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده و ابزار مورد استفاده پرسشنامه استاندارد رهبری خدمتگزار «دنیس»، پرسشنامه استاندارد توانمندسازی «اسپریتزر» و پرسشنامه استاندارد اعتماد سازمانی ««پاین» بوده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه رهبری خدمتگزار 0.857 و پرسشنامه توانمندسازی 0.734 و پرسشنامه اعتماد سازمانی 0.849 محاسبه شد و روایی ابزار با روش روایی محتوایی مورد تأیید قرار گرفته اند. یافته ها : تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار لیزرل انجام پذیرفت که نتایج تحقیق حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین رهبری خدمتگزار با توانمندسازی کارکنان است و اعتماد سازمانی نقش میانجی را در رابطه میان رهبری خدمتگزار با توانمندسازی کارکنان ایفا می کند. نتیجه گیری : اعتماد در رابطه میان رهبری خدمتگزار با توانمندسازی کارکنان نقش میانجی را ایفا می کند.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین فناوری اطلاعات و توانمندسازی کارکنان ستادی آموزش وپرورش شرق مازندران می باشد روش تحقیق پژوهش توصیفی _پیمایشی و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری شامل 440 نفر از کارکنان ستادی می باشند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 205 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (1995) شامل 13 سؤال و پرسشنامه محقق ساخته فناوری اطلاعات شامل 65 سؤال استفاده شد. روایی این پرسشنامه ها توسط اساتید صاحب نظر این رشته مورد تائید قرار گرفته اند. همچنین پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ (فناوری اطلاعات 784/0 و پرسشنامه توانمندسازی 916/0 ) به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و اطلاعات، در سطح آمار توصیفی از شاخص هایی نظیر فراوانی و درصد و رسم جداول و نمودارها و در سطح آمار استنباطی از آزمون نرمالیته و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و واریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین فناوری اطلاعات و توانمندسازی کارکنان ستادی ادارات آموزش وپرورش شرق مازندران رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین رابطه بین فناوری اطلاعات و ابعاد توانمندسازی کارکنان آزمون شد و این نتیجه به دست آمد که بین فناوری اطلاعات با چهار بعد احساس شایستگی، احساس مؤثر بودن، احساس معنی دار بودن، احساس خودمختاری در ادارات آموزش وپرورش شرق مازندران ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.