رضوان رضوانی اصل

" این پژوهش به منظور مقایسه بازخورد ورزشکاران دانش‌آموز و دانشجو و مربیان نسبت به روانشناسی ورزش اجرا شد. 100 مربی، 100 ورزشکار دانشجو و 100 ورزشکار دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری تصادفی و به نسبت مساوی از هر دو جنس انتخاب شدند. همه آزمودنیها پرسشنامه بازخورد نسبت به روانشناسی ورزش مارتین و دیگران (1997) را تکمیل کردند. تحلیل نتایج با آزمون t و تحلیل واریانس یکراهه نشان داد که بازخورد مربیان و دانشجویان هر دو جنس در مقایسه با دانش‌آموزان نسبت به روانشناسی ورزش مثبت‌تر بود و زنان و مردان با سابقه ورزشی کمتر بازخورد منفی‌تری نسبت به روانشناس ورزشی داشتند. بر مبنای نتایج حاصل پیشنهادهای کاربردی ارائه شدند. "

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو مدل آموزشی (بازی های تاکتیکی و مستقیم) بر یادگیری مهارت های منتخب بسکتبال در شرایط رقابتی است. نمونه پژوهش 24 دانشجوی دختر تربیت بدنی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بودند که واحد درسی بسکتبال را اخذ نموده بودند. به همین منظور نمونه آماری پژوهش، به دو گروه تقسیم شدند که یک گروه با مدل آموزشی بازی های تاکتیکی (n=12) و گروه دیگر با مدل آموزشی مستقیم (n=12) آموزش داده شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، هفته ای 2 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه بود.  این پژوهش شامل سه مرحله پیش آزمون، تمرین و پس آزمون بود و با استفاده از ابزار GpAI، تاکتیک ها (تصمیم گیری و حمایت هم تیمی)مورد سنجش قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، روش های آماری آزمون تحلیل واریانس و آزمون تی استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری (P ) بین مهارت های منتخب و عملکرد حرکتی بازیکنان دو مدل بازی های تاکتیکی و مدل مستقیم وجود ندارد. علاوه بر این نمرات درصدی مهارت های حرکتی، تصمیم گیری و حمایت هم تیمی برای هر دو گروه در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون، افزایش معناداری را نشان می دهد. به طور کلی، نتایج پژوهش نشان می دهد که مدل تاکتیکی و مدل مستقیم به یک اندازه می توانند در بهبود عملکرد بسکتبال تأثیر داشته باشند.

مقدمه و هدف: در دهه های اخیر چشم اندازی مبتنی بر مدل آموزشی برای تربیت بدنی مد نظر قرار گرفته که مربیان را برای یادگیری، انتخاب و تمرین طرح های جامع تدریس یاری نموده است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین مدل آموزشی  بازی های تاکتیکی بر مهارت های شناختی و حرکتی بود. روش شناسی پژوهش: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه پژوهش حاضر (n=12) دانشجوی دختر تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بودند که واحد درسی بسکتبال را اخذ نموده بودند. به همین منظور نمونه آماری پژوهش در یک گروه با مدل آموزشی بازی های تاکتیکی آموزش داده شدند.  برنامه تمرینی شامل 8 هفته تمرین، هفته ای 2 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه بود.  این پژوهش شامل سه مرحله پیش آزمون، تمرین و پس آزمون بود. برای بررسی مهارت های شناختی با استفاده از آزمون عملکردی  پیوسته و آزمون استروپ، کارکرد اجرایی مورد سنجش قرار گرفت. هم چنین برای بررسی مهارت های حرکتی از ابزار عملکرد حرکتی بازی ها (GPA) استفاده گردید. برای تحلیل داده ها  از روش های آمار توصیفی و آزمون تی همبسته استفاده شد.  یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات کارکرد اجرایی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون، تفاوت معناداری (P<0/ 05) ندارند. در حالی که در آزمون عملکرد حرکتی، مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری (P<0/ 0001) را نشان می دهد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش نشان می دهد که آموزش با مدل تاکتیکی باعث بهبود کارکرد اجرایی نمی شود ولی موجب توسعه عملکرد حرکتی بازیکنان بسکتبال می شود.