زکیه مرندی

مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل سازمانی مؤثر بر انگیزه درونی حسابرسان صورت گرفته است. در این مطالعه با مرور ادبیات و بر مبنای نظریه خود تعیین گری و نظریه تقاضا- منابع شغلی، عوامل سازمانی مؤثر بر انگیزه درونی حسابرسان شناسایی و با استفاده از روش دلفی، پرسشنامه ای طراحی و در اختیار خبرگان قرار گرفت. جامعه آماری مطالعه حاضر خبرگان حوزه حسابرسی (سرپرست، سرپرست ارشد، مدیران و شرکای مؤسسات حسابرسی) و داده های مورد نیاز در روش دلفی از طریق نمونه ای متشکل از 16 نفر از خبرگان در سال 1402 جمع آوری گردید. بر این اساس، در وهله اول تعداد 43 عامل شناسایی شد که با کاربرد 2 مرحله تکنیک دلفی، اقدام به شناسایی مهم ترین عوامل گردید. در دور اول روش دلفی از بین 43 عامل شناسایی شده بر اساس میانگین پاسخ های دریافتی و شاخص اعتبار محتوایی سازه ها، تعداد 20 شاخص حذف و 23 عامل باقی ماند. سپس در مرحله دوم روش دلفی، از بین 23 عامل دور اول، تعداد 9 عامل نهایی به عنوان مهم ترین عوامل تعیین شد. مطابق با نتایج این پژوهش، عامل مشارکت و همکاری بین اعضای تیم حسابرسی به عنوان رتبه اول، عواملی چون رفتار عادلانه مدیران و فرهنگ یادگیری سازمانی به عنوان رتبه دوم، آموزش های ضمن خدمت، مشارکت در تصمیم گیری ها، تناسب بین شخص و شغل و تنوع در وظایف محول شده به حسابرسان به عنوان رتبه سوم و در نهایت توانایی کنترل بر شغل و به کارگیری سبک رهبری مناسب توسط مدیران مؤسسات حسابرسی، به عنوان آخرین رتبه عوامل مؤثر بر انگیزه درونی حسابرسان می باشد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش میانجی عجین شدگی شغلی بر رابطه بین هویت حرفه ای و هویت سازمانی و کیفیت حسابرسی است. این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی-پیمایشی می باشد و جامعه آماری آن حسابرسان شاغل در مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران بوده است. گروه نمونه شامل تعداد 135 نفر بود. جهت جمع اوری داده های مطالعه حاضر از ابزار پرسشنامه استفاده شد. در این راستا تعداد 10 فرضیه تدوین و آزمون فرضیه ها با استفاده از رگرسیون چند متغیره و آزمون سوبل صورت گرفت. نتایج مطالعه حاضر حاکی از تأثیر مثبت و معنادار عجین شدگی شغلی بر رابطه بین هویت حرفه ای و سازمانی و کیفیت حسابرسی بود. دیگر نتایج حاکی از تأیید نقش میانجی عجین شدن فیزیکی، شناختی و عاطفی بر رابطه بین هویت حرفه ای و کیفیت حسابرسی بود، اما هویت سازمانی تنها از طریق عجین شدگی عاطفی بر کیفیت حسابرسی اثر گذار بود. نتایج حاصله می تواند پیامدهای قابل توجهی را برای مؤسسات حسابرسی در جهت ایجاد توجه بیشتر به عوامل سازمانی و ایجاد بستر مناسب در این زمینه داشته باشد.

هدف: از این مطالعه بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و بحران مالی واحدهای اقتصادی با تاکید بر نقش تعدیل کننده ارتباطات سیاسی است. روش شناسی:این مطالعه از نوع مطالعات، کاربردی و پس رویدادی است. جهت اندازه گیری مسئولیت اجتماعی شرکت ها از مقیاس مران جوری و همکاران (1393) و برای اندازه گیری ارتباطات سیاسی از چهار معیارمختلف استفاده شد .همچنین به منظور اندازه گیری بحران مالی واحدهای اقتصادی، از معیار بومی سازی شده کردستانی و تاتلی(1393) بهره گرفته شد. جامعه و نمونه: جامعه آماری در بر گیرنده شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1398-1394 است که داده های 103 شرکت مورد بررسی قرار گرفت. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از الگوی رگرسیون تابلویی اثرات ثابت بهره گرفته شد. یافته های پژوهش: حاکی از وجود رابطه منفی و معنادار بین مسئولیت پذیری اجتماعی و بحران مالی بود. بدین معنا که با افزایش سطح مسئولیت پذیری اجتماعی، احتمال بحران های مالی در واحدهای اقتصادی کاهش می یابد. دیگر نتایج نشان داد که ارتباطات سیاسی عمدتا رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و بحران های مالی را تعدیل می کند.

شناسایی عوامل تأثیرگذار بر دقت پیش بینی سود همواره مورد توجه بوده است. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر عدم تقارن اطلاعاتی و عدم نقدشوندگی سهام بر دقت پیش بینی سود و همچنین اثر غیرمستقیم ساختار مالکیت (تمرکز) بر دقت پیش بینی سود می پردازد.جامعه آماری پژوهش، شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران بوده است که تعداد 86 شرکت مبنای تحلیل فرضیه ها قرار گرفتند. آزمون فرضیه های تحقیق با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی و به کمک نرم افزار Eviews7 صورت پذیرفت. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد که عدم تقارن اطلاعاتی دارای اثر مثبت بر دقت پیش بینی سود است. این بدین معنی است که شرکت هایی که شاخص عدم تقارن اطلاعاتی در آن ها پایین تر است دقت پیش بینی سودشان از انحراف کمتری برخوردار است؛ اما در خصوص اثر عدم نقدشوندگی سهام بر دقت پیش بینی سود و همچنین اثر غیرمستقیم ساختار مالکیت (تمرکز) شواهدی یافت نشد

سرمایه گذاری موتور محرک رشداقتصادی جوامع است.  در این راستا عوامل مختلفی بر فرایندانتخاب نوع سرمایه گذاری افراد تأثیرگذار است؛ یکی از این عوامل رسانه ها هستند. در دنیای امروز، رسانه ها، به عنوان یک منبع اطلاعاتی مناسب و نافذ در همه امور یک جامعه دخالت دارند، در همین راستا نقش مهمی در آگاهی و اطلاع رسانی اعضای آن جامعه و در ارتباط با روش سرمایه گذاری ایفا می کنند. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین مصرف رسانه و سرمایه گذاری در دارایی مالی است. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، صاحبان مشاغل آزاد سطح شهر مشهد بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، 107 نفر از آنها برای نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته مصرف رسانه و سرمایه گذاری بود. نتایج حاصل از بررسی فرضیه ها حاکی از آن است که بین مصرف رسانه چاپی و سرمایه گذاری در اوراق مشارکت، بین مصرف رسانه پخش و سرمایه گذاری در سپرده بانکی، اوراق مشارکت و سهام شرکت ها، و بین مصرف رسانه دیجیتال و سپرده گذاری در بانک و سرمایه گذاری در سهام رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. اما همین نتایج نشان می دهد بین مصرف رسانه چاپی و سپرده گذاری بانکی و سرمایه گذاری در سهام، و بین مصرف رسانه دیجیتال و سرمایه گذاری در اوراق مشارکت رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج مطالعه حاکی از تأثیر مهم رسانه ها، به خصوص رسانه پخش در توسعه اقتصادی کشور است.

هدف: رشد امور غیر اخلاقی در محیط کسب و کار امروزی، توجه صاحب نظران حرفه های مختلف را به بحث درباره اخلاق و تأثیر آن در حوزه های حرفه ای آنها معطوف ساخته است. هدف این مطالعه، بررسی رابطه بین متغیّرهای فردی جنسیت، سن، سطح تحصیلات، تجربه حرفه ای و رشته تحصیلی بر قضاوتهای اخلاقی دانشجویان رشته حسابداری و مدیریت بود. روش:تحقیق حاضر از نوع مطالعات توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری رشته های حسابداری و مدیریت دانشگاههای سطح کشور ایران در سال تحصیلی ۹4-93 بودند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه تصمیم گیری اخلاقی در موقعیتهای سازمانی ویسبرود(2009) استفاده شد و برای آزمون فرضیه های تحقیق، از آزمون تحلیل واریانس دو راهه بهره گرفته شد. یافته ها:نتایج حاصل از بررسی فرضیه ها حاکی از آن است که بین دانشجویان رشته حسابداری و مدیریت در اثر متغیّرهای جنسیت، سن، سطح تحصیلات، رشته تحصیلی و تجربه، بر قضاوتهای اخلاقی شان تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری:نتایج این تحقیق مبیّن این موضوع است که در دانشگاهها و نهادهای آموزشی سطح کشور، باید اقدامات و زمینه های لازم و مناسب برای افزایش سطح درک اخلاقی افراد به نحو مؤثری صورت گیرد.

هدف از این مطالعه، مقایسه سطح تحمل ابهام در بین دانشجویان رشته حسابداری و مدیریت است. روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی- پیمایشی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحمل ابهام مک دونالد(1970) بهره گرفته شد. جامعه آماری مطالعه حاضر دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری رشته حسابداری و مدیریت سطح کشور بوده است. حجم نمونه 398 نفر بود و برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون آنالیز واریانس چند راهه استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از بررسی فرضیه ها حاکی از آن است که بین دانشجویان رشته حسابداری و مدیریت در سطح تحمل ابهام، تفاوت معناداری وجود ندارد. دیگر نتایج نشان داد، متغیرهای جنسیت، سن، تجربه کاری و سطح تحصیلات بر سطح تحمل ابهام دانشجویان حسابداری و مدیریت تأثیری ندارد. نتیجه گیری: نتایج حاصله حاکی از آن است که دانشجویان در حین دوران تحصیل خود، بایستی در راستای افزایش قدرت حل مسئله و چگونگی مواجه شدن با موقعیتهای مبهم، آموزشهای مناسبی را دریافت دارند که در این راستا، دانشگاهها مهم ترین نقش را ایفا می کنند#,