مرضیه سادات رضوی

هدف: ازدواج از مهم ترین رسوم معمول در تمام جوامع است که به دلیل نقش مهم آن در فراهم کردن ساختار و زیربنای تشکیل خانواده و گسترش نسل، مهم ترین و بنیادی ترین نوع ارتباط معرفی شده است. بررسی موانع ازدواج از دیدگاه دانشجویان می تواند به شناسایی چالشهای اجتماعی و فرهنگی خاص جوانان ایرانی کمک کند و ابزارهای مؤثری برای سیاستگذاری در جهت تسهیل ازدواج ارائه دهد. این مطالعه، با مقایسه تفاوتها و شباهتها بین دو دانشگاه، به درک عمیق تری از عوامل مؤثر بر تصمیم گیری ازدواج در بین دانشجویان این دو محیط آموزشی می پردازد. هدف پژوهش حاضر، بررسی موانع ازدواج در بین دانشجویان دانشگاه شاهد و امیرکبیر بود. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش، 20313دانشجوی دانشگاه شاهد و امیرکبیر و نمونه آماری آن، 391 نفر بودند که بر اساس فرمول کوکران به شیوه طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای با 25 سؤال بسته پاسخ در طیف پنج درجه ای لیکرت و پایایی 807/0 مطابق آلفای کرونباخ بود. برای تجزیه و تحلیل، از روشهای توصیفی و استنباطی، در قالب نرم افزار اس.پی.اس.اس. استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که موانع اقتصادی، مهم ترین عامل بازدارنده ازدواج با میانگین 3.1893 بوده و پس از آن، موانع اجتماعی با میانگین 3.0462 قرار دارند. موانع فرهنگی و فردی به ترتیب با میانگینهای 2.6546 و 2.0619 اهمیت کمتری داشته اند. مقایسه بین دانشجویان دو دانشگاه نشان داد که دانشجویان دانشگاه شاهد، موانع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را مهم تر از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر دانسته اند. همچنین، تفاوت معناداری در نگرش نسبت به موانع فردی مشاهده نشد. به طور کلی، نتایج نشان دهنده نقش عمده موانع اقتصادی در کاهش تمایل دانشجویان به ازدواج بوده است. نتیجه گیری: موانع اقتصادی بهترین پیش بینی کننده برای ازدواج محسوب می شوند.

دانش واژه و ساختمان آن از جنبه تصریفی یا اشتقاقی در کاربرد تولیدی زبان اهمیت بسزایی دارد. در این پژوهش کوشش شد با تمرکز بر وندهای اشتقاقی زبان فارسی، دانش ساخت واژی فارسی آموزان در رابطه با وندهای اشتقاقی زبان فارسی شامل پسوندها و پیشوند ها بررسی شود. گرد آوری داده ها مبتنی بر پیکره نوشتاری فارسی آموزان و کتاب درسی پارسا، فارسی عمومی (3) است. بر این اساس، 105 نسخه از نگارش های فارسی آموزان سطح پیشرفته (1) و (2) مرکز آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان دانشگاه الزهرا (س) همراه با کتاب درسی پارسا 3 که مشتمل بر 20 درس است، بررسی شدند و واژه های مشتق به کاررفته در آن ها استخراج و به طور جداگانه مطالعه شدند. یافته های به دست آمده از تحلیل توصیفی و کمی داده ها بر اساس آزمون مقایسه یک گروهی نشان داد میزان کاربرد واژه های مشتق در نگارش فارسی آموزان تا اندازه ای بازتاب میزان مواجهه آن ها با واژه های مشتق موجود درکتاب است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم آموزش داده شده است. بنابراین یافته های موردِ اشاره همسو با نظریه پردازش درون داد است که با مهم شمردن نقش درون داد، مواجهه با درون داد را از شرایط لازم در زبان دوم آموزی می داند. یافته های به دست آمده از داده ها نشان می دهد دو تکواژ «-یی/-گی» و «-ه» بالاترین درصد بازنمایی را در نگارش های فارسی آموزان داشته اند. از دیگر یافته های این پژوهش گرایش فارسی آموزان به استفاده از پسوندهای اشتقاقی در مقایسه با پیشوندهای اشتقاقی است. همچنین، بیشترین واژه های مشتق به کاررفته در نگارش فارسی آموزان به ترتیب متعلق به دو مقوله صفت و اسم است.

زمینه و هدف: اثر حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و باز پردازش (EMDR) بر اضطراب در تحقیقات مختلفی موردبررسی قرارگرفته است ولی بر اضطراب ورزشی و عملکرد بسیار اندک است؛ بنابراین هدف از این پژوهش بررسی میزان اثر EMDR بر اضطراب و عملکرد جسمانی در ورزشکاران بود. مواد و روش ها: روش تحقیق نیمه تجربی با طرح تحقیق پیش آزمون، پس آزمون و گروه های گواه و آزمایش بود. جامعه آماری تحقیق را ورزشکاران دو رشته رزمی کاراته و تکواندو تشکیل دادند. نمونه آماری بر اساس معیارهای ورود و خروج 30 نفر و به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه اضطراب رقابتی CSAI-2 و دستگاه دینامومتر الکترونیکی Digital Pinch/Grip Analyser MIE بود. در تحلیل های استنباطی جهت سنجش نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف – اسمیرنف و در بخش آمار استنباطی از آزمون کوواریانس استفاده شد. از سطح معنی داری 05/0 و از نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که EMDR بر ورزشکاران گروه تجربی و گروه گواه ازنظر اضطراب شناختی، اضطراب جسمانی، اعتمادبه نفس و عملکرد جسمانی تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0≥ P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که EMDR بر کاهش اضطراب و افزایش عملکرد ورزشکاران تأثیر دارد؛ بنابراین توصیه می شود که جهت تعمیم بیشتر نتایج، تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.

در سالیان اخیر توجه دوباره ای به قصه و هنر قصه گویی و ارزش های موجود در آن شده است. دانشمندان امروزه کاربردهای زیادی را برای هنر قصه گویی مانند کاربردهای درمانی و اصلاحی و تربیتی قائل اند، قصه ها راه حل های شگفت انگیزی را ارایه می دهند که شدنی و مثبت هستند و به رهایی از تعارضات درونی کمک می کنند. هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر بخشی قصه های آرام بخش بر بهزیستی روانی و پرخاشگری کودکان بود، روش تحقیق در این پژوهش پیش آزمون- پس آزمون و دارای گروه آزمایش و گروه کنترل بود جامعه این پژوهش شامل کودکان پیش دبستانی دختر و پسر(7-6 ساله) ثبت نام شده در مراکز پیش دبستانی منطقه پنج شهر تهران در سال 1397 بودند، حجم نمونه بر اساس حداقل نمونه لازم برای تحقیقات نیمه تجربی بر اساس نظر دکتر دلاور برابر 30 نفر(15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه شاهد) بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه اختلالات رفتاری راتر(فرم آموزگار) و روش قصه گویی بود، که روایی آن با استفاده از روایی صوری و محتوایی تایید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد، که مقدار آلفای به دست آمده برابر 0.795 تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار spss21 و با آزمون تحلیل کوواریانس انجام شده است. نتایج آزمون فرضیه نشان داد میزان تاثیر قصه های آرام بخش بر پرخاشگری کودکان 6 تا 7 ساله 45 درصد بوده است، بدین معنی که پس از برگزاری دوره های آموزشی قصه های آرام بخش میزان پرخاشگری کودکان پیش دبستانی 45 درصد کاهش یافته بود.

مطالعه زبان فارسی به دلیل تفاوت های امروز آن میان گفتار و نوشتار، اهمیتی خاص دارد. در بسیاری از زبان ها میان این دو گونة زبانی، تفاوت هایی به ویژه از نظر الگوهای دستوری و واژگان مشاهده می شود که اهمیت و ضرورت مطالعة جداگانة هر یک را دو چندان می کند. بر این اساس، مقالة حاضر به بررسی و تحلیل واژه هایی می پردازد که معمولاً در گفتار فارسی زبانان به کار می روند و در نوشتار یا اصلاً به کار نمی روند، یا به ندرت استفاده می شوند و بر مبنای دیدگاه «بوی» (2007)، حاصل فرایندهای واژه آفرینی هستند نه واژه سازی. داده های مورد بررسی در پژوهش حاضر نیز به تبعیت از رویکرد بوی، بر اساس نوع فرایندهای واژه آفرینی شامل کوتاه سازی، آمیزش، ابداع، قیاس، قرض گیری، گسترش استعاری و تبدیل عبارت به واژه در چهار مقولة اسم، فعل، صفت و قید طبقه بندی و بررسی شدند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که از میان فرایندها و شیوه های یادشده، کوتاه سازی با بیشترین درصد (58/32 درصد) و تبدیل عبارت به واژه و آمیزش با کمترین درصد (به ترتیب با 62/5 و 49/4 درصد) در واژه سازی نقش دارند.