داوود رضایی

سازماندهی، نظم بخشی و کنترل فضای جغرافیا پیوسته هدفی درخور جهت کنشگری بازیگران عرصه نظام بین الملل می باشد. بنظر می رسد به مانند دیدگاه های سنتی ژئوپلیتیک، جایگاه بی بدیل عناصر کالبدی- ساختاری فضای جغرافیا بر قدرت بیشترین نقش را در انفعال و اتخاذ سیاست های قلمروخواهی کشورها دارد. پژوهش حاضر که از نظر هدف، بنیادی-کاربردی است با رویکرد توصیفی-تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه ای و پژوهش میدانی به دنبال شناخت مولفه های موثر(عوامل و شیوه ها) بر کنش قلمروسازی ژئوپلیتیکی کشورهاست. بر این اساس در بخش کتابخانه ای مهمترین شاخص ها و متغیرهای موثر استخراج و بر اساس ماهیت در قالب چهار مولفه سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی طبقه بندی گردیدند. نتیجه حاصل از تجزیه وتحلیل 73 پرسش نامه بخش میدانی نشان می دهد در بین عوامل قلمروسازی ژئوپلیتیکی، مولفه های سیاسی با امتیاز۷۳/۲، اقتصادی۶۶/۲، نظامی۵۱/۲ و فرهنگی۱/۲ و در بخش شیوه های قلمروسازی ژئوپلیتیکی، مولفه های فرهنگی با امتیاز81/2، نظامی53/2، اقتصادی42/2 و سیاسی23/2 در اولویت قرار دارند. در نهایت با توجه به یافته های کتابخانه ای و میدانی، مدل نظری پیشنهادی کنش قلمروسازی ژئوپلیتیکی کشورها در قالب 4 مولفه و 46 متغیّر طراحی گردید.

در صنعت بانکداری طیف متنوعی از فعالیت ها تحت عنوان اقدامات بانکداری اجتماعی معرفی شده است؛ بنابراین هدف این مقاله ارائه تصویری جامع از بانکداری اجتماعی و شناسایی انواع رویکردهای آن است. برای این منظور از مدل زنجیره ارزش بانکی جهت توصیف رویکردهای مختلف بانکداری اجتماعی استفاده شده است. این مقاله با مرور ادبیات روندهای مختلفی که منتج به شکل گیری مفهوم بانکداری اجتماعی شدند آغاز شده است. در ادامه رویکردهای بانکداری اجتماعی شناسایی شده است. برای تضمین اعتبار روش تحقیق، سه وجهی سازی به کار گرفته شده است؛ بنابراین از دو مسیر متفاوت برای شناسایی رویکردهای بانکداری اجتماعی استفاده شده است. در مسیر اول از روش تحقیق رویش نظریه استفاده شد. در این مسیر از داده های به دست آمده از مطالعه ادبیات و همچنین برگزاری مصاحبه های نیمه ساختاریافته با متخصصین موضوع در چهار بانک ایرانی مختلف استفاده شد. در مسیر دوم به صورت موازی از روش خوشه بندی استفاده شد و 49 تجربه جهانی بانکداری اجتماعی از منظر نوع اثرگذاری بر زنجیره ارزش بانکی خوشه بندی شدند. حاصل هر دو روش به شناسایی چهار رویکرد مختلف بانکداری اجتماعی انجامید. در بخش چهارم مقاله، این چهار رویکرد توصیف شده اند و مشخص شده است که هر یک از آنها بر چه بخش هایی از زنجیره ارزش بانکی اثرگذارند. به علاوه چگونگی اثرگذاری آنها بر اجزای زنجیره ارزش بانکداری نیز تشریح شده است.

امروزه سرمایه گذاری در کیفیت خدمات به عنوان یک مزیت استراتژیک مطرح است و بر نقش آن در ارتقاء ارزش و ترجیح برند و در نهایت افزایش قصد خرید مشتریان، به خصوص در صنایع خدماتی نظیر صنعت بانکداری تأکید می شود. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر و نقشی که کیفیت خدمات بانکی در ارتقاء ارزش برند و به تَبَع آن ترجیح برند و قصد خرید مشتریان دارد، صورت گرفته است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. جهت تحقق اهداف تحقیق، نمونه 397 نفری از مشتریان 5 بانک منتخب شهر تهران انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز آزمون های مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل عاملی تأییدی (CFA) و دو بسته نرم افزاری SPSSو LISREL به کار گرفته شد. در مجموع، در این تحقیق تأثیر کیفیت خدمات بانکی بر ارزش درک شده و ارزش ویژه برند و متعاقباً ترجیح برند و قصد خرید بررسی شد. یافته های تحقیق حاکی از تأثیر معنی دار کیفیت خدمات بر ارزش ادراک شده بود، همچنین کیفیت خدمات و ارزش ادراک شده تأثیر معنی داری بر ارزش ویژه برند داشتند و ارزش ویژه برند نیز تأثیر معنی داری بر ترجیح برند و قصد خرید مشتریان داشت و در نهایت تأثیر ترجیح برند بر قصد خرید مشتریان نیز معنی دار بود.