سید احمد نژادسجادی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های رهبری مربیان بر توسعه فرهنگ اجتماعی در لیگ برتر فوتسال بانوان استان کرمان بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است که به روش میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل همه بازیکنان تیم های شرکت کننده در مسابقات لیگ برتر فوتسال بانوان کشور و لیگ فوتسال بانوان استان در سال 99-1398 به تعداد 126 نفر بود. تمام اعضای جامعه به عنوان نمونه آماری در تحقیق شرکت کردند. از مجموع پرسشنامه ها، 103 پرسشنامه قابل استفاده بود که تجزیه وتحلیل شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مقیاس رهبری در ورزش (چلادورای، 1980) و توسعه فرهنگ اجتماعی میریوسفی و همکاران (1394) استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین پنج سبک مربیگری، فقط سبک رهبری حمایت اجتماعی و آمرانه قابلیت پیش بینی توسعه فرهنگ اجتماعی بازیکنان را دارد. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می شود مربیان با توجه به ویژگی های شخصی ورزشکاران و شرایط تیمی، سبک رهبری مناسب را برگزینند تا از این طریق توسعه فرهنگ اجتماعی بازیکنان را بهتر کنترل کنند. همچنین توصیه می شود علاوه بر توجه به آمادگی های جسمانی و فنی بازیکنان، به عامل اجتماعی و اخلاقی بازیکنان نیز توجه کنند و هیچ ورزشکاری بدون داشتن مربی آگاه و شایسته نمی تواند به موفقیت دست یابد.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر در بروز پرخاشگری بین بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان ایران بود. برای شناسایی عوامل مؤثر در بروز پرخاشگری، از ابزار پژوهشگرساخته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که هفت عامل جو حاکم بر بازی، عوامل روانی و انگیزه های درونی، نتیجه گرایی، امکانات و شرایط استادیوم، گروه گرایی و الگوپذیری گروهی، تماشاگران و داوری، بر بروز پرخاشگری در بانوان فوتبالیست تأثیر دارند. همچنین نتایج نشان دهنده برازش مناسب و قابل قبول مدل پژوهش در این جامعه پژوهش است. در سایه یافته های این پژوهش، پژوهش های آتی می توانند قوت، شدت و ضعف این عوامل را در سطوح مختلف رقابت های بانوان مشخص کنند و در برنامه ریزی برای رفع، کنترل و مدیریت آن ها و نیز کاهش پرخاشگری مؤثر باشند و سطح عملکرد فردی و تیمی بازیکنان را بهبود بخشند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سبک رهبری رهبران همسطح بر هویت و کارآمدی تیمی بازیکنان هندبال دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور بود. جامعة آماری این پژوهش را همة بازیکنان تیم های شرکت کننده در مسابقات هندبال دانشجویان پسر دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور تشکیل دادند (140 نفر) که از بین آنها 107 نفر به روش دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی، از پرسش نامه های رهبری  در ورزش (چلادورای و صالح، 1980)، هویت تیمی (فرانسن و همکاران، 2015) و کارآمدی تیمی (فلتز و لیرگ، 1998) استفاده شد. نتایج نشان داد سبک بازخورد مثبت رهبران همسطح بر کارآمدی تیمی بازیکنان، تأثیر مثبت و سبک آموزش و تمرین آنها بر هویت تیمی بازیکنان، تأثیر منفی و معناداری دارد. همچنین، هویت تیمی بر کارآمدی تیمی تأثیر مثبت و معنادار دارد. در نهایت، سبک آموزش رهبران همسطح به طور غیرمستقیم (به واسطة هویت تیمی) بر کارآمدی تیمی تأثیر منفی و معنادار نشان داد. با توجه به یافته های پژوهش، به مسئولان تیم ها پیشنهاد می شود رهبران همسطحِ درونِ تیم های خود را شناسایی کنند و آنها را از نقش مؤثر رفتارشان در ایجاد هویت و کارآمدی تیمی در بین اعضای تیم مطلع سازند.

شناخت عوامل و ملاک هایی که می توانند روند توسعه فرهنگی در ورزش قهرمانی را تسهیل کنند ، بسیار مهم است . ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل و ملاک های مؤثر در توسعه فرهنگی در ورزش قهرمانی می باشد. روش پژوهش، ترکیبی بود و مرحله اول آن براساس نظریه کارکردگرایی ساختی پارسونز طراحی گردید. در مرحله دوم پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 143 کارشناس و پژوهشگر (استاد) حوزه فرهنگ و تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. بررسی داده ها با استفاده از روش تحلیل عاملی با چرخش متعامد، به ترتیب اهمیت نشان داد که پنج عامل توسعه فرهنگ سیاسی، تقویت هویت ملی دینی، توسعه فرهنگ اقتصادی، توسعه فرهنگ اجتماعی و توسعه آموزشی و فناوری برای توسعه فرهنگی در ورزش قهرمانی ضروری هستند. همچنین، از میان سه ملاک عامل توسعه فرهنگ سیاسی، ملاک شایسته سالاری؛ در بین چهار ملاک عامل تقویت هویت ملی دینی، ملاک سلامت اخلاقی؛ از سه ملاک عامل توسعه فرهنگ اقتصادی، ملاک اخلاق اقتصادی؛ در بین چهار ملاک عامل توسعه فرهنگ اجتماعی، ملاک سرمایه اجتماعی و از میان پنج ملاک عامل توسعه آموزشی و فناوری اطلاعات، ملاک آموزش و پژوهش در اولویت قرار داشتند؛ بنابراین، توسعه فرهنگ سیاسی و تقویت هویت ملی دینی، اولین گام در جهت توسعه فرهنگی در ورزش و به ویژه ورزش قهرمانی می باشد.

هدف از این پژوهش تعیین میزان تأثیر بردگرایی (میل به پیروزی) بر ابعاد تعهد ورزشی بازیکنان تیم های فوتبال بانوان لیگ برتر کشور بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل بازیکنان 11 تیم (200 نفر) فوتبال لیگ برتر سراسر کشور بود که در دومین دوره لیگ برتر بانوان شرکت کرده بودند و حداقل شش ماه سابقه فعالیت در تیم مربوطه را داشتند. نمونه پژوهش به صورت تمام شمار انتخاب شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دیتر (1988) (90/0α=)، مشتمل بر 6 سؤال برای بررسی انگیزه بردگرایی و پرسشنامه (14 سؤالی) تعهد ورزشی اسکانلان (1993) (α=0/86که برای بررسی علت ادامه مشارکت افراد در ورزش های خاصی طراحی شده است، استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی، در قسمت آمار استنباطی از تحلیل رگرسیون ساده و مدل یابی معادلات ساختاری با تأکید بر نرم افزار Amos18 استفاده شد. نتایج نشان داد میل به پیروزی بر تعهد ورزشی بازیکنان تأثیر دارد و مدل رگرسیونی تقریباً 34 درصد واریانس متغیر ملاک را پیش بینی می کند. در واقع با افزایش میل به پیروزی بانوان فوتبالیست میزان تعهد ورزشی آنان نیز افزایش می یابد.

هدف از تحقیق حاضر، تحلیل نقش رضایت مندی در روابط بین کیفیت خدمات با تعهد ورزشی بانوان ورزشکار باشگاه های بدنسازی و ایروبیک بانوان استان کرمان بوده است. روش تحقیق، از نوع همبستگی بود. که به شیوه میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل تمامی مشتریان باشگاه های بدنسازی بانوان استان کرمان بود (2000 نفر) و حجم نمونه طبق جدول مورگان، 322 برآورد شد و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد کیفیت خدمات (یا عوامل رضایتمندی) بهلکه (1384)، همچنین پرسشنامه تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران(1993) که به ترتیب روایی محتوایی و سازه این پرسشنامه ها در تحقیق بهلکه (1384) و تحقیق فتحی(1390)، برآورد و مورد تایید قرار گرفته بود استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصهای آمار توصیفی (فراوانی و درصد فروانی) و همچنین در بخش آمار استنباطی، به منظور بررسی تاثیر متغیر ها و برازش مدل از مدلسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار PLS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد کیفیت خدمات بطور مستقیم بر تعهد ورزشی مشتریان باشگاه های بانوان استان کرمان تاثیر مستقیم و معنی داری دارد(750/4 T=) و به طور مستقیم نیز از طریق متغیر میانجی رضایتمندی بر تعهد ورزشی مشتریان اثر مثبت دارد(94/9 T=). بر مبنای یافته های این تحقیق، کیفیت خدمات و همچنین رضایت مندی دو عامل تعیین کننده در تعهد ورزشی در باشگاه های بدنسازی است. .

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی ایران، از دیدگاه صاحب نظران و با استفاده از مدل AHP بود. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارشناسان فدراسیون-های ورزشی و همچنین اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی شهر تهران بود (167 نفر) که تعداد 60 نفر، با در نظر گرفتن تعداد نمونه مورد نیاز برای تصمیم گیری در مدل AHP، به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. در مرحله اول تحقیق، جهت شناسایی شاخص های ارزیابی عملکرد، با مرور ادبیات و پیشینه تحقیق فهرستی از شاخص تدوین گردیده و در اختیار صاحب-نظران قرار داده شد. پس از دریافت و جمع بندی نظرات، چهارچوب نهایی شاخص های ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی ایران، در چهار معیار کلی و با 43 زیر معیار تدوین گردید. در مرحله بعد تحقیق جهت اولویت بندی این شاخص ها و تعیین میزان اهمیت هر یک از معیارها و زیر معیارهای تدوین شده، از مدل AHP استفاده گردید. بر اساس این اولویت بندی در میان چهار معیار کلی ارزیابی عملکرد فدراسیون ها، امور پشتیبانی و برنامه ریزی، توسعه زیر ساخت های ورزش، امور فنی و ورزشی و توسعه منابع کالبدی و تجهیزاتی به ترتیب در اولویت های اول تا چهارم قرار گرفته اند.