علیرضا لشگری

هر ابزار سیاستی در اقتصاد اسلامی با ملاحظه منفعت خالص اجتماعی، تطابق با قوانین شرعی و سازوکار تأمین هدف مورد نظر طراحی می شود. تأمین اهداف دولت در بخش مالیات از طریق گسترش پایه های مالیاتی جدید و بهبود عملکرد پایه های مالیاتی موجود با رویکرد توزیعی، تخصیصی و سیاست گذاری صورت می گیرد. از سوی دیگر افزایش واقعی ثروت و دارایی یک کشور وابسته به رشد فعالیت های مولد، ارزش آفرین و تولیدی بوده و انباشت سرمایه و کیفیت سرمایه گذاری برای فراهم سازی بستر مناسب تولید لازم و ضروری می باشد. مالیات بر عایدی سرمایه به عنوان ابزاری برای دولت در جهت مدیریت منابع در بازارهای مختلف، زمینه تغییر رفتار و کنترل منافع بازیگران اقتصادی را در جهت منافع عمومی دنبال نموده و بر تحرک و جریان سرمایه و تصمیمات سرمایه گذاری تأثیر می گذارد. در این تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسناد فقهی سازگاری مالیات بر عایدی سرمایه با اهداف اقتصاد اسلامی و شباهت و تفاوت آن با مالیات اسلامی خمس بررسی شد. با درنظرگرفتن اهداف عالی، میانی و عملیاتی در اقتصاد اسلامی، مالیات بر عایدی سرمایه از طریق کارکردهایی نظیر کمک به تضعیف فعالیت های غیرمولد، کاهش انگیزه های سوداگرانه، هدایت سرمایه و نقدینگی به فعالیت های مولد، افزایش درآمدهای مالیاتی دولت و ... در تحقق اهداف عدالت اقتصادی، تأمین منافع عمومی، رفاه و ثبات اقتصادی اقتصاد اسلامی مؤثر بوده است.

این پژوهش در زمینه نسبت های مالی سودآوری، به عنوان یکی از مهمترین شاخص های ارزیابی تداوم فعالیت بسیار حائز اهمیت به نظر می رسد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نسبت های مالی سودآوری و پیش بینی ورشکستگی شرکت های بورسی با استفاده از شاخص Q توبین است. این تحقیق بر اساس هدف تحقیق کاربردی محسوب می گردد و بر اساس ماهیت داده کمی می باشد. روش تحقیق مورد استفاده روش توصیفی است. نمونه های تحت بررسی در این تحقیق شامل 43 شرکت ورشکسته و 43 شرکت غیر ورشکسته، طی دوره مالی 5 ساله 91-95 می باشد. جهت آزمون فرضیات مدنظر در این تحقیق، از دو روش آزمون آماری تحلیل تشخیصی (با استفاده از داده های مقطعی) و رگرسیون لوجستیک (با استفاده از دیتا پنل) استفاده شده است. نتایج هردو روش آماری فوق، وجود رابطه معنی دار بین نسبت های مالی سودآوری و پیش بینی ورشکستگی را در سطح خطا 5% تایید می کند.