حمید قزل سفلو

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان مدارس فوتبال با نقش میانجی رفاه مالی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مربیان شاغل در مدارس فوتبال دارای مجوز استان گلستان در سال 1399 بود که منبع اصلی درآمد آن ها اشتغال در مدارس فوتبال می باشد (81 مربی) که کل جامعه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش، از پرسش نامه های عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا (جونگ و همکاران، 2020)، رفاه مالی (چوی و همکاران، 2020) و سلامت ذهنی (وارویک-ادینبورگ، 2007) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. بدین منظور دو نرم افزار SPSS و PLS 3 مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا اثری منفی و معنی دار بر رفاه مالی مربیان فوتبال دارد. همچنین اثر عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان فوتبال منفی و معنی دار بود. بخش دیگری از نتایج پژوهش نشان داد اثر رفاه مالی بر سلامت ذهنی، مثبت و معنی دار است. در نهایت نتایج نشان داد اثر عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان فوتبال با نقش میانجی رفاه مالی، منفی و معنی دار می باشد. با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا می تواند با کاهش رفاه مالی، مشکلاتی را برای سلامت ذهنی مربیان فوتبال به همراه داشته باشد.

پژوهش باهدف مقایسه مهارت های روانی در کاراته کاران قهرمان و غیر قهرمان و رابطه آن با عملکرد انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری کلیه کاراته کاران سبک «گوجوریو»(85=n)بودند که در مسابقات انتخابی تیم ملی در تابستان1388 در 2رده سنی جوانان (وزن-80،67،-60 و-55) و بزرگسال(وزن+84،-74 و-60) در استان گلستان شرکت کردند، به منظور مقایسه مهارت های روانی آزمودنی ها از پرسشنامه ارزیابی مهارت های روانی انستیتوی ورزش استرالیای جنوبی(SASI) و برای ارزیابی عملکرد ورزشکاران از پرسشنامه لن استفاده شد. پس از استفاده از آزمون کالموگراف اسمیرنف از شاخص های آمار توصیفی و آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون برای ارزیابی مهارت های روانی استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد کاراته کاران قهرمان در تمامی خرده مقیاس ها ی مهارت روانی به جز هدف گزینی از وضعیت مطلوب تری بهره مند هستند. همچنین در بین خرده مقیاس های مهارت روانی تصویرساز ورزشی ، تمرکز و سطح انرژی روانی به ترتیب بیش ترین تأثیر را بر عملکرد کاراته کاران داشت. ورزشکارانی که سطوح عملکرد متفاوتی داشتند احتمالاً سطوح مهارت های روانی متفاوتی نیز داشتند، لذا استفاده از مهارت های روانی سهم چشمگیری در اثربخشی وکسب مؤفقیّت در ورزش های انفرادی و گروهی دارد و مربیان و روان شناسان ورزش باید مهارت های روانی را به عنوان تمرینات پایه درجلسات تمرین قرار دهند.

اضطراب ورزشی، یکی از متغیرهایی است که با عملکرد ورزشی ارتباط نزدیکی دارد و در موقعیت رقابت های ورزشی ظاهر می گردد. این تحقیق با لحاظ اهمیت تأثیر منفی اضطراب رقابتی بر عملکرد ورزشکاران به مقایسه اضطراب رقابتی دانشجویان فوتسالیست زن آماتور با دانشجویان فوتسالیست زن حرفه ای، و رابطه آن با اعتماد به نفس و عملکرد ورزشی آنها پرداخته است. جامعه آماری تحقیق تعداد 77 نفر دانشجوی فوتسالیست شرکت کننده در مسابقات دانشگاهی بود که تعداد 56 نفر از دانشجویان به صورت تصادفی در گروه آماتور و تعداد 21 نفر از دانشجویان به صورت هدف دار در گروه حرفه ای قرار گرفتند. به منظور ارزیابی سطح اضطراب رقابتی نمونه ها از پرسشنامه اضطراب رقابتی-حالتی ( CSAI-2) استفاده گردید. این پرسشنامه سه خرده مقیاس اضطراب ذهنی ، اضطراب بدنی و اعتماد به نفس را با مقیاس ارزشی لیکرت ارزیابی می کند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها پس از استفاده از آزمون کالموگراف اسمیرنوف از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین اضطراب رقابتی (علائم بدنی، ذهنی و اعتماد به نفس) فوتسالیست های دانشگاهی و باشگاهی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین رابطه مستقیمی بین اضطراب رقابتی و عملکرد در فوتسالیست های زن مشاهده شد.