پروانه علوی نامور

هدف تحقیق حاضر بررسی روند تغییر حالت های هیجانی و عاطفی در یک و دو جلسه فعالیت شبیه سازی شده فوتبال بود. بدین منظور 10 آزمودنی مرد داوطلب که به طور منظم در فعالیت های ورزشی شرکت می کردند پروتکل تمرینی دراست و همکاران (2000) را اجرا کردند. مقیاس خودارزیابی آدمک که سه خرده مقیاس لذت، انگیختگی و تسلط را اندازه گیری می کرد قبل، بعد و در هر 15 دقیقه دوره فعالیت 90 دقیقه ای اندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش زمان تمرین میزان لذت (46/18=F و 0001/0=P) و انگیختگی (58/25=F و 0001/0=P) بیشتر و میزان تسلط (37/21=F و 0001/0=P) کاهش می یابد. همچنین تمرین دوم در یک روز با افزایش لذت (06/21=F و 0001/0=P) و انگیختگی (11/10=F و 001/0=P) و کاهش تسلط (33/27=F و 0001/0=P) نسبت به دوره های دیگر همراه بود. نتایج با استناد به رویدادهای درونی بازی فوتبال و ریتم شبانه روزی بدن بحث شد.

با استفاده از روش کتابسنجی، وضعیت کلی کتابهای ترجمه شده بر اساس متغیرهایی نظیر: موضوع، تجدید چاپ، نوع فعالیت ناشران، سال انتشار، جنسیت و فعالیت مترجمان در گرایش های مختلف تربیت بدنی و علوم ورزشی (فیزیولوژی، مدیریت، روانشناسی، رفتار حرکتی و بیومکانیک و سایر زمینه ها) طی سالهای مختلف در سطح کشور به تصویر کشیده شده است. نتایج نشان می دهد که از کل 479 عنوان برای رده بندی کنگره 253 عنـوان در رده مـوضوعی ورزش و سرگـرمی ها، بـازی و رقص، رده پزشکی با 146 عنوان، رده علوم با 58 عنوان، رده روانشناسی با 11 عنوان، رده علوم اجتماعی با 3 عنوان، رده خانه داری با 4 عنوان و رده آموزش و پرورش (تعلیم و تربیت) با 4 عنوان بوده اند. روند نشر طی سالهای مختلف تا سال 1385 سیر صعودی داشته، ولی بعد از سال 1385 رو به کاهش بوده است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری چند تکنیک پایه فوتبال بر مهارت های ادراکی-شناختی در محیط میدان بود. 58 شرکت کننده  (45 دانشجوی زن مبتدی کارشناسی دانشگاه  آزاد اسلامی واحد تبریز و 13 فوتبالیست ماهر زن باشگاهی) با میانگین سنی  08/3 ±30/22 به صورت داوطلبانه و در دسترس و براساس معیارهای ورود به مطالعه، در پنج گروه (شناختی-نزدیک، شناختی-دور، حرکتی، کنترل و ماهر) انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی و طرح آن پیش آزمون-یادداری بود. ابتدا از تمامی گروه ها ، پیش آزمون میدانی به عمل آمد. بلافاصله، مرحله اکتساب برای گروه میدانی و تمرین برای گروه ها ی آزمایشگاهی آغاز و در نهایت، پس از یک هفته، آزمون یادداری از گروه ها به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 انجام شد. میزان مهارت پیش بینی-تصمیم گیری در محیط میدان در گروه حرکتی و گروه ماهر به طور معنی داری بیشتر از دو گروه تکالیف آزمایشگاهی بود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نش ان داد که اثر گروه در سطح احتم ال 99 درصد معن ی دار می باش د (001/0=p، 50/0=مج ذور ات ا، 77/12=( 53.4)F). به نظر، تمرین مهارت های پایه در ترکیب با یادگیری مشاهده ای موجب درگیری مضاعف فرایند حل مسئله و بهبود مهارت پیش بینی-تصمیم گیری می گردد.

هدف کلی این تحقیق، بررسی تأثیر تمرین تکالیف بازنمایی شده بر مهارت های پیش بینی و تصمیم گیری در محیط آزمایشگاه بود. تعداد 58 شرکت کننده با دامنه سنی 08/3 ±22.00 سال و بر اساس معیارهای ورود، به صورت هدفمند و در پنج گروه (شناختی، شناختی- حرکتی، حرکتی، ورزشکار (ماهر) و کنترل) قرار گرفتند. برای ارزیابی اولیه آزمایشگاهی، از آزمون ویدئویی انسداد زمانی به منظور ارزیابی پیش بینی - تصمیم گیری که بر مبنای موقعیت های (مشاهده، ارزیابی وقایع، پیش گویی وقایع بعدی و برنامه ریزی اعمال پیش رو) طبقه بندی شد، استفاده گردید. دقت و کیفیت پیش بینی و تصمیم گیری طی گزارش کلامی ثبت شد. سپس آزمودنی های دو گروه شناختی و شناختی- حرکتی، 8 جلسه تمرین در محیط آزمایشگاه را پشت سر نهاده و در نهایت پس آزمونی برای تمامی گروه ها انجام گردید. فراوانی پاسخ های تاکتیکی صحیح برای هر موقعیت محاسبه و ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. نتایج نشان داد که اثر گروه بر روی طراحی و برنامه ریزی برای تصمیم گیری معنی دار بود (11 0/0= p، 23 / 0= مجذور اتا، 68/3= (53،4)F ) و در این بین، گروه ورزشکار (ماهر) نسبت به گروه شناختی از مقادیر بالائی در این متغیر برخوردار بودند ( 05/0 p