بررسی رویکردهای خودکنترل در یادگیری و انگیزش ورزشی؛ با تأکید بر نقش هدف گزینی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۴ شماره ۵۹
17 - 34
حوزههای تخصصی:
هدف این پژوهش، بررسی رویکردهای خودکنترل در انگیزش و یادگیری با تمرکز بر هدف گزینی در ورزش بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه تجربی با هدف کاربردی بود که به صورت میدانی انجام شد. پسران شهرستان هشترود جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند که پنجاه نفر با دامنه سنی 18 تا 28 سال که به شکل سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند، به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابتدا پیش آزمون از شرکت کنندگان گرفته شد و سپس در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از پنج گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، نتیجه خود کنترل، عملکرد مربی کنترل، نتیجه مربی کنترل و گروه کنترل شرکت کردند. دادها در سطح معنا داری 05/0 با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد و انگیزش گروه ها بهبود یافتند، اما تفاوت معناداری بین آن ها وجود نداشت. نتایج تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مراحل یادداری و انتقال بین گروه ها تفاوت وجود داشت. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که گروه های مداخله هدف گزینی عملکرد و نتیجه خودکنترل و همچنین عملکرد و نتیجه مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتر و نمرات انگیزش بیشتری داشتند و تفاوتشان معنا دار بود. هدف گزینی فارغ از نوع آن از طریق افزایش تلاش، انگیزه و هدایت افراد، اثر تسهیل کننده ای بر انگیزش و به تبع آن، عملکرد دارد. همچنین درباره ملزومات کاربردی پژوهش حاضر برای استفاده مربیان و روان شناسان ورزشی بحث شده است.