بازنگری در مرزهای فیلم زنده و پویانمایی (مطالعه موردی پنج تن از کارگردانان موفق در حوزۀ فیلم زنده و پویانمایی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کاربرد عناصر پویانمایی در سینمای زنده به طور روزافزون در حال افزایش است تا آنجا که گروهی معتقد هستند ادامه حیات سینمای زنده بدون درآمیختن با دنیای پویانمایی غیر ممکن است. فیلمسازان متعدد و مطرح بسیاری به طور همزمان به فیلمسازی در این دوحوزه اقدام کرده و می کنند که تعدادشان در حال افزایش است. وقتی عناصر فیلم های پویانمایی و فیلم زنده با هم ترکیب می شوند، چگونه باید این دو دسته را تعیین و تعریف کرد؟ آیا می توان در آینده این دو گونه ی هنری را از هم متمایز کرد؟ ممکن است با تغییرات پیش رو در فیلمسازی، در هدف و رویکرد آن و همچنین در مخاطب نیاز به تعریف جدیدی داشته باشیم. این مقاله برآن است با روشی توصیفی/تحلیلی در عین تجزیه و تحلیل تغییرات واقع شده برای این دو گونه از رسانه ی سینمایی، تصویری از آنچه که در آینده هنر سینما شاهد آن خواهد بود ارائه دهد.یافته های مقاله حاکی است که گرچه تفاوت بین این دو گونه هم در روند تولید و هم در نگاه مخاطب باقی است اما دیگر لازم نیست یک فیلم به یک گونه (زنده یا پویانمایی) خاص زنجیر شود و فیلمساز قادر خواهد بود از بهترین رسانه برای بیان موثرتر داستان خود استفاده کند.Revisiting the Boundaries Between Live-Action and Animation: A Case Study of Five Successful Directors in Both Domains
Incorporating animation elements into live-action cinema is increasingly prevalent, to the extent that some argue that the survival of live-action filmmaking may become impossible without blending with the world of animation. Numerous renowned filmmakers have simultaneously worked in both domains, and their numbers continue to grow. When elements of animation and live-action films are combined, how should these two categories be defined and distinguished? Can we differentiate between these two artistic forms? Given the evolving landscape of filmmaking—including its objectives, approaches, and audience engagement—there may be a need for a new definition. This study adopts a descriptive-analytical approach to examine the ongoing transformations within these two cinematic media while offering insights into the potential future of cinema as an art form. The findings indicate that although differences between live-action and animation persist in both production processes and audience perception, films no longer need to be confined to a single category. Instead, filmmakers can leverage the most effective medium to enhance storytelling and artistic expression.
تبلیغات
