با افزایش نفوذ فناوری های نوین، نقش مهارت های دیجیتالی در رهبری دانشگاهی بیش از پیش اهمیت یافته است. هرچه رهبران دانشگاهی از مهارت های دیجیتال بیشتری برخوردار باشند، توانمندی دانشگاه در تطبیق با واقعیت های دنیای دیجیتال نیز افزایش می یابد. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تعیین مؤلفه های مؤثر بر رهبری دیجیتال در محیط دانشگاهی است. این مطالعه با رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه منابع علمی مرتبط با رهبری دیجیتال در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری، ۴۶ مقاله و کتاب به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. منابع مورد نظر مطابق با مراحل هفت گانه سندلوفسکی و باروسو (2007) تحلیل شدند. یافته ها شامل ۱۴۱ مضمون پایه، ۱۲ مضمون سازمان دهنده و ۳ مضمون فراگیر است. همچنین فرایند فراترکیب داده ها منجر به شناسایی ۱۲ مؤلفه کلیدی در حوزه رهبری دیجیتال شد: مهارت های فردی، مهارت های بین فردی، مهارت های دیجیتال، مهارت های سازمانی، مشارکت، سازگاری، پایداری، مأموریت، هوش هیجانی، هوش استراتژیک و هوش سازمانی.