بررسی آسیب شناسانه نظری ایده وفاق با دیگری (در دولت چهاردهم) در پرتو ایده اجماع همپوشان جان رالز
آرشیو
چکیده
ایده وفاق در موقعیتی مطرح شد که سطح تنش ها و منازعات از سطح سیاسی به سطح اجتماعی در حال سرریز به سطح اجتماعی بود. شکاف درون حاکمیت به شکاف جامعه با حاکمیت و شکاف درون جامعه گسترش یافت و این ایده در پاسخ به بحران های اعتماد، مشروعیت، مشارکت و کارآمدی از سوی مسعود پزشکیان مطرح شد و در دولت چهاردهم دنبال شد؛ اما چنین می نماید که معنا، شاخص ها و سیاست گذاری های معطوف به آن هنوز از روشنی مناسبی برخوردار نیست. وفاق همواره با دیگری است که معنا می یابد؛ اما روشن نیست که وفاق با دیگری چه معنا و چه استلزاماتی دارد. برای سنجش و نیز بازسازی این مواجهه می توان از نظریات دیگر، ازجمله نظریه اجماع همپوشان جان رالز بهره گرفت. یافته های پژوهش این است که ایده وفاق در شاخص های نظری بنیادینی چون محوریت عدالت و انصاف، کرامت انسانی، توجه به تنوع و کثرت های اجتماعی- سیاسی و استفاده از عقل در حل مشکلات به نظریه اجماع همپوشان رالز اشتراکاتی دارد؛ اما ناهمپوشی های مهمی نیز وجود دارد؛ ازجمله تکیه به مبانی دینی در نظریه وفاق، ابهام مفهومی ایده وفاق و ترتیبات نهادی نامشخص برای رسیدن به وفاق که آن را از مصالحه موقت یا ائتلاف متمایز سازد.A Theoretical Pathological Examination of the Idea of Reconciliation with the Other (in the Fourteenth Government) In Light of John Rawls›s Idea of Overlapping Consensus
The idea of reconciliation (vafāq) emerged at a time when tensions and conflicts were spilling over from the political sphere into the social realm. The rift within the ruling establishment expanded into a broader divide between society and the government, as well as internal societal divisions. In response to crises of trust, legitimacy, participation, and efficiency, Masoud Pezeshkian proposed this idea, which was pursued during the Fourteenth Government. However, the concept, its indicators, and related policymaking still appear to lack sufficient clarity. Reconciliation only gains meaning in relation to “the other”; yet, the meaning and implications of reconciliation with the other remain unclear. To evaluate and reconstruct this engagement, one can draw on other theories, including John Rawls’s theory of overlapping consensus. The findings of this study suggest that the idea of reconciliation shares common ground with Rawls’s theory in several foundational theoretical indicators, such as the centrality of justice and fairness, human dignity, attention to socio-political diversity and plurality, and the use of reason in resolving problems. However, there are also significant divergences: notably, the reliance on religious foundations in the theory of reconciliation, conceptual ambiguity of the idea itself, and the lack of clear institutional arrangements to distinguish it from a temporary compromise or coalition.
تبلیغات
