درباره کلمه بَرمر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
منبع:
نامه فرهنگستان دوره 24 خرداد و تیر 1404 شماره 2 (پیاپی 96) ویژه نامه زبان ها و گویش های ایرانی
حوزههای تخصصی:
شماره صفحات:
۵ - ۱۲
دریافت مقاله
 
تعداد دانلود  : 
۵
آرشیو
چکیده
در این مقاله به بررسی واژه «برمر» می پردازیم که به معنی «توقع»، «انتظار» و «امید» بوده، و شواهد آن عمدتاً مربوط به برخی اشعار کهن، تراجم کهن فارسیِ قرآن، لغت نامه های کهن عربی-فارسی و همچنین، لغت نامه های فارسی پدیدآمده در شبه قاره هند است. ما نشان می دهیم که صورت های متفاوتی از این واژه همچون «برمو»، «پرمو»، «پرموز» و.. که در لغت نامه های شبه قاره ثبت شده است، همگی صورت های فاسد و حاصل تصحیف و تحریف ضبط اصیل «برمر» است. در پایان این واژه را از حیث ریشه شناختی بررسی کرده و استدلال می کنیم که متشکل است از حرف اضافه «بر» و «مر» به معنای «شمار» و «حساب».On the Word bar-mar
This paper deals with the word bar-mar, with meanings such as ‘expectation’ and ‘hope’. It occurred mostly in early Persian poetry, early Persian translations of Quran and early Arabic-Persian dictionaries, but also in some relative late Persian lexicons composed in the Indian subcontinent. It is shown that the Persian lexicons in the Indian subcontinent have mentioned the word with several variants such as barmū, parmū, parmūz, etc., all of which should be considered as corrupted forms or erratum of the original bar-mar. Finally, the word is analyzed from an etymological point of view, concluding that it is consisted of the preposition bar ‘upon’ and the substantive mar ‘calculation’, eventually meaning ‘something that is expected’.