تحلیل شاخص های حکمرانی متعالی اسلامی در مذاکرات قانون اساسی در مقایسه با حکمرانی مطلوب
آرشیو
چکیده
اصطلاح حکمرانی مطلوب نخستین بار در ادبیات مجامع غربی مطرح شد و اندیشمندان مسلمان را به فکر وا داشت که تا چه اندازه شاخص های بیان شده توسط سازمان های بین المللی با اندیشه اسلامی سازگار است و اینکه اسلام چه شاخص هایی را برای حکمرانی بیان کرده است. از جمله منابع اندیشه سیاسی اسلام که شاخص های حکمرانی در آن بیان شده است، متن مذاکرات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است که حضور تعداد زیادی از فقها و اندیشمندان اسلامی سبب ارزش این منبع شده است. در این پژوهش با استخراج شاخص های حکمرانی متعالی اسلامی از متن مذاکرات و مقایسه آن با شاخص های بیان شده در مجامع غربی سعی شده است هم شاخص های حکمرانی متعالی اسلامی تبیین شود و هم تفاوت و تشابه این شاخص ها در مقایسه با شاخص های حکمرانی مطلوب غربی روشن شود. به نظر می رسد با وجود شباهت ها در شاخص های دو سوی مقایسه، در شاخص عدالت تفاوت بسیاری در گستره آن در دو نوع حکمرانی وجود دارد. تفاوت ها نیز قابل توجه است و شاخص هایی مانند حفظ وحدت ملی و اسلامی، توجه به مستضعفان و طبقات محروم و توجه به معارف دینی مانند امر به معروف مسئولان از اختصاصات حکمرانی متعالی اسلامی است.Analysis of the Indicators of Islamic Ideal Governance in Constitutional Negotiations Compared to Desirable Governance
The term good governance was first introduced in the literature of Western societies and made Muslim scholars think about the extent to which the indicators expressed by international organizations are compatible with Islamic thought and what indicators Islam has expressed for governance. Among the sources of Islamic political thought in which governance indicators are expressed is the text of the negotiations on the Constitution of the Islamic Republic of Iran, where the presence of a large number of Islamic jurists and scholars has made this source valuable. In this study, by extracting the indicators of Islamic transcendent governance from the text of the negotiations and comparing it with the indicators expressed in Western societies, an attempt has been made to both explain the indicators of Islamic transcendent governance and clarify the differences and similarities of these indicators in comparison with the indicators of Western desirable governance. It seems that despite the similarities in the indicators on both sides of the comparison, there is a great difference in the scope of the justice index in the two types of governance. The differences are also significant, and indicators such as maintaining national and Islamic unity, paying attention to the oppressed and deprived classes, and paying attention to religious teachings such as encouraging the good of officials are among the specialties of Islamic transcendental governance.
تبلیغات
