طبقه بندی انواع تأثیرپذیری از شعر پارسی در آثار ادبی قرن نوزدهم انگلیس، فرانسه و آلمان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نشانه های اثرپذیری از زبان و ادب فارسی در جامعه ادبی اروپا در قرن نوزدهم به ویژه در متون مکتب رمانتیسیسم هویداست. متخصصان ادبیات تطبیقی تاکنون تعداد بسیاری از این آثار را شناسایی کرده و هرکدام به شیوه خود و با ابزار توضیح و تشریح متن به اثبات تأثیرپذیری این متون از ادبیات فارسی پرداخته اند. در این مقاله، کوششی برای طبقه بندی انواع این اثرپذیری صورت گرفته است. برای رسیدن به این هدف، چهل متن متأثر از ادبیات فارسی در سه زبان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی شناسایی شدند و بنابر شیوه اثرپذیری نویسندگانشان در دسته های گوناگون تعریف شده این تحقیق جای گرفتند. بدین ترتیب، می توان هر یک از آثار را در ذیل یکی از روش های دوازده گانه زیر گنجاند: 1. ترجمه آزاد؛ 2. تمجید از شاعران ایرانی؛ 3. نمود تأثیرپذیری در عنوان اثر؛ 4. ذکر نام شاعران؛ 5. استفاده از نام اماکن و شخصیت های برجسته؛ 6. تضمین کلام یا حکایت های مشهور فارسی؛ 7. تقلید آشکار؛ 8. تبعیت در فرم و قالب؛ 9. بهره وری واژگانی از مؤلفه های آیینی ایرانی؛ 10. بهره وری از وام واژه ها؛ 11. ساختار شرقی اثر؛ 12. تأثیرپذیری مستتر.Classification of Persian Poetry’s Influence on 19th-Century English, French and German Literary Works
The influence of Persian language and literature on 19th-century European literature, particularly within the Romantic movement, is clearly evident. Literary comparativists have identified numerous instances of this impact, each offering their own analysis of how Persian poetry effected European works. This article aims to classify the different types of influence Persian poetry exerted on English, French, and German literatures during this period. To achieve this, forty works that were influenced by Persian literature were identified and categorized based on the nature of the influence on their authors. The findings suggest that these influences can be grouped into the following categories: 1) Free translation, 2) Praising Iranian poets, 3) Influence reflected in the title, 4) Direct mention of Iranian poets, 5) Use of Iranian toponyms and notable figures, 6) Allusion to famous Persian tales and anecdotes, 7) Clear imitation, 8) Genre and form imitation, 9) Lexical borrowings from Iranian rituals, 10) Use of loanwords, 11) Oriental text structures, and 12) Implicit influences.
تبلیغات
