کارکرد دراماتیک مکانیزم های دفاعی در نمایشنامه های «ملکه زیبایی لی نین»، «جمجمه ای در کانه مارا» و «غرب غمزده» اثر مارتین مک دونا، با تأکید بر آرای زیگموند و آنا فروید (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بررسی های روانکاوانه آثار روایی، و به ویژه ادبیات نمایشی، اغلب بر تجزیه و تحلیل کنش شخصیت های این آثار متمرکز است؛ اما این بررسی ها اغلب در سطح ظاهری گفته ها و رفتار پرسوناژها محدود می ماند. درحالی که می توان، انگیزه های پنهان و به ویژه امیال سرکوب شده پرسوناژها را- امری که در روانکاوی فروید مورد توجه قرار می گیرد- علتِ ریشه ای گفته ها و رفتار دانست و با بررسی آن ها به چگونگی کارکردشان در جهت دراماتیک شدن اثر پی برد. این بررسی، به ویژه در آثاری اهمیت می یابد که به اصطلاح پرسوناژمحور هستند تا رویدادمحور. مارتین مک دونا، نمایشنامه نویس ایرلندی، توجهی خاص به درونیات و چگونگی بروز عواطف و غرایز شخصیت هایش دارد. شخصیت هایی که در یک برهه بحرانی تاریخی، در میان انبوهی از شکست ها، ناکامی ها و کمبودها زندگی می کنند. به همین دلیل، واکاوی پرسوناژ های این نویسنده می تواند در یافتن کارکردهای دراماتیک درونیات آن ها، ثمربخش باشد. در پژوهش حاضر، با استفاده از نظریات زیگموند و آنا فروید درباره مکانیزم های دفاعی روان، چگونگی تعامل شخصیت های مک دونا در سه نمایشنامه ملکه زیبایی لی نین، جمجمه ای در کنه مارا و غرب غم زده با تکانه های مخرب درونی شان بررسی شده است. این پژوهش در پی پاسخ این سؤال است که کارکرد مکانیزم های دفاعی در آثار مک دونا چیست و نویسنده در قالبِ شخصیت پردازی پرسوناژهایش، وضعیت جامعه سنتی ایرلند را چگونه ترسیم می کند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد آشنایی با مکانیزم های دفاعی، در خلق و تحلیل شخصیت های نمایشی مؤثر است و در نمایشنامه های مورد بررسی نیز، با استفاده از مکانیزم های دفاعی (عمدتاً انکار، فرافکنی و توجیه) جامعه ای تصویر می شود که به جای حل مشکلات، آن ها را می پوشاند و به همین دلیل هیچ امیدی به رستگاری اش نیست.The dramatic functions of defense mechanisms in Martin McDonagh's plays; 'The Beauty Queen of Leenane,' 'A Skull in Connemara,' and 'The Lonesome West,' emphasizing Sigmund and Anna Freud 's theory
Psychoanalytic examinations of narrative works, particularly in dramatic literature, often concentrate on dissecting the actions of the characters. Yet, these analyses frequently linger on the surface level of characters' expressions and behaviors. However, delving into the hidden motivations, especially the suppressed impulses of these characters -a focal point in Freudian psychoanalysis-,can elucidate the underlying causes of their remarks and behaviors. Exploring the cause and effect can unravel its dramatic function within the dramatic work. This scrutiny holds particular significance in character-driven works as opposed to those centered on events. Martin McDonagh, the Irish playwright, intricately depicts the emergence of emotions and instincts of characters perceiving their inner state. Living in a critical historical juncture, these characters stand against a plethora of failures, shortcomings, and defeats. Therefore, looking into McDonagh's characters can prove fruitful in understanding their internal dramatic functions. This study examines, through the lens of Sigmund and Anna Freud's theories on psychological defense mechanisms, how McDonagh's characters interact with their internal destructive impulses in three plays: 'The Beauty Queen of Leenane,' 'A Skull in Connemara,' and 'The Lonesome West.' This research seeks to answer the question of what is the function of defense mechanisms in McDonough's works and how does the author depict the traditional Irish society in the form of characterization of his characters? The research findings underscore the efficacy of understanding defense mechanisms in the creation and analysis of dramatic characters. Likewise, in the examined plays, applying defense mechanisms, primarily denial, projection, and justification; society is portrayed as a structure masking problems rather than resolving them. Consequently, there appears to be no hope for redemption. Furthermore, underlying the mechanism of internalization by cyclic representation of traditional Irish society, McDonagh encircles both future generations and the preceding ones. In this way, we conclude that MacDonagh has a desperate view of saving traditional Irish society in his first trilogy.
تبلیغات
