آرشیو

آرشیو شماره‌ها:
۷۶

چکیده

در بیشترِ فرهنگ های کهن فارسی شاهدهای شعری بسیاری همراه با نام سرایندگان آن ها در ذیل واژه ها و ترکیب ها آمده است. این سنّت ارزشمند، افزون بر ارزش های لغوی، گاه سبب شده بیت هایی از دیوان های بربادرفته شاعران کهن فارسی از دستبرد حوادث و فتنه های روزگار در امان مانَد و مانند گنجینه ای ارزشمند به دست ما برسد. لبیبی از شاعرانی است که در فرهنگ ها شاهدهای پُرشماری از شعرهای وی آورده شده است. در این پژوهش ضبط بیتی از او در فرهنگ ها را بررسی کرده ایم و کوشیده ایم بر پایه قرینه های درون متنی و برون متنی، پیشنهاد تازه ای برای تصحیح آن مطرح کنیم.

A Study of a Verse Attributed to Labībī in Persian Lexicons

In many ancient Persian lexicons, numerous verses are cited as examples under specific words and compounds, attributed to their respective poets. This valuable tradition, beyond its linguistic significance, has often preserved verses from lost collections of ancient Persian poets, thus safeguarding them as a precious repository for us. Labībī is one such poet whose verses are extensively quoted in lexicons. This study examines a verse attributed to him in lexicons and proposes a new textual edition based on both internal and external evidence.

تبلیغات