چکیده

ناتوانی حسی - حرکتی، نقصی است که به طور قابل توجهی بر سازگاری اجتماعی و سلامت روان فرد تأثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و مهارت حل مسئله بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان ناتوان حسی – حرکتی بود. پژوهش حاضر به شیوه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای ناتوانی حسی – حرکتی مشغول به تحصیل مقطع متوسطه در سال 1400 در مدارس استثنایی شهر اردبیل بود که تعداد 30 نفر بصورت نمونه گیری در دسترس با شمارش تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل: پرسشنامه استاندارد شده سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (فرم کوتاه 90 سوالی)، برنامه آموزشی تنظیم هیجان گراس و مهارت حل مسئله به روش گلدفرید و دزوریلا بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش آموزش تنظیم هیجان (میزان تأثیر 93/0) بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای ناتوانی حسی - حرکتی نسبت به مهارت حل مسئله (میزان تأثیر 45/0) اثربخشی بیشتری دارد؛ بنابراین بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود داشت (001/0p<). یافته ها نشان که آموزش تنظیم هیجان و مهارت حل مسئله بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای ناتوانی حسی – حرکتی تأثیر دارند؛ بنابراین، پیشنهاد می شود مسئولان آموزشی و پرورشی به نقش مهم عواطف و هیجانات و هدایت مناسب آن ها در برنامه ریزی های مرتبط با دانش آموزان بپردازند.

The effectiveness of training emotion regulation and problem solving skills on the social adjustment of sensory-motor disabled students

The aim of the present study was to determine the effectiveness of teaching emotion regulation and problem solving skills on the social adaptation of sensory-motor disabled students. The present research was conducted in an experimental way, pre-test, post-test with a control group. The statistical population included students with sensory-motor disabilities studying in secondary school in the year 1400 in the exceptional schools of Ardabil city, 30 of them were randomly counted into three groups. The measurement tools included: standardized California Social Adjustment Questionnaire (short form of 90 questions), Gross emotion regulation training program, and problem solving skills by the method of Goldfried and Desorilla. Data were analyzed with SPSS version 21 software and using multivariate analysis of covariance test. The results showed that the emotion regulation training method (impact rate 0.93) is more effective on the social adaptation of students with sensory-motor disabilities than problem solving skills (impact rate 0.45); The findings show that emotion regulation training and problem solving skills have an effect on the social adaptation of students with sensory-motor disabilities; It is suggested that educational officials pay attention to the important role of emotions and emotions and their appropriate guidance in planning related to students . .

تبلیغات