آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۷

چکیده

حکومت صفویه در تاریخ ایران بعد از اسلام به سبب ایجاد وحدت سیاسی در قلمرو جغرافیایی ایران و تکیه بر مذهب شیعه از نظر سیاسی و مذهبی جایگاه ویژه ای دارد. این دو شاخص از نتایج برخورد شاهان صفوی با عناصر نافرمان داخلی و دشمنان ناهمگون خارجی بود. منابع تاریخی عصر صفوی، بازتاب دهنده این برخوردها و جنگ هاست؛ اما از آنجا که رویدادهای کوچک و بزرگ آن از صافی شخصیت مورخانی عبور کرده که ذهنی تاریخی و قلبی ادبی داشته اند، بیشتر این منابع آیینه ای نیستند که واقعیت را همان گونه که هست، منعکس کرده باشند. به سخنی دیگر، به سبب اینکه «چه گفتن» و «چگونه گفتن» برای بیشتر مورخان این عصر به یک میزان اهمیت داشته است؛ حاصل این فرایند، تولید متونی است که به لحاظ محتوا، تاریخی و از حیث شکل یا فرم ادبی هستند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی و تحلیل داده های بخشی از منابع این دوره، درصدد پاسخ گوئی به این پرسش است که چگونه تاریخ و شعر در تلفیق با یکدیگر انتقال دهنده روایت های تاریخی شده اند؟ نتایج پژوهش نشان داده است که کاربرد وسیع شعر در متون تاریخی این دوره به دلایلی چون جذابیت و اثرگذاری بیشتر، پیروی از میراث سنت تاریخ نویسی عصر مغول و پیش از آن، به ویژه به شیوه تحصیل مورخان این دوره برمی گردد که نخست با سنت های ادبی آشنا شده و سپس به تألیف منابع تاریخی روی آورده اند.

Poetic Themes in the Historical Books of the Safavid Era

The Safavid era in the history of Iran, following the advent of Islam, holds a significant place in terms of politics and religion due to the establishment of political unity within Iran's borders and the embrace of the Shiite faith. This period was characterized by the Safavid rulers' confrontations with internal dissidents and diverse foreign adversaries. While historical sources from the Safavid era depict these confrontations and conflicts, they are not always faithful representations of reality. Instead, they often reflect the historians' interpretation of events, blending historical content with literary expression. The present study, conducted through a comprehensive review of relevant sources from the Safavid era, aims to explore the intertwined nature of history and poetry, and how these two elements have shaped historical narratives during this period. By delving into the use of poetry within historical texts, the research seeks to understand the role of poetic expression in conveying historical events and stories. The research findings reveal that the extensive incorporation of poetry in historical texts of the Safavid era can be attributed to several factors, including its heightened appeal and influence, the influence of the historiographical tradition from the Mongol era and earlier periods, and the educational backgrounds of the historians of this time, who were steeped in literary traditions before transitioning to historical authorship.

تبلیغات