بررسی تأثیرات مواجهه بندر به عنوان نماد توسعه دریاپایه بر هسته و ساختار شهر بندری (نمونه موردی: بندر شهید رجایی و شهر بندرعباس) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ضرورت پرداختن به بررسی تحولات شهر های بندری در روند «توسعه دریامحور»، امری اجتناب ناپذیر است. چراکه بندرها یکی از پروژه های استراتژیک و مطلوب به شمار می روند که با توجه به فرصت ها و ظرفیت هایی که برای نیل به اهداف توسعه محور دارند، در چشم انداز طرح های آمایش سرزمینی قرار گرفته اند. این وضعیت باعث رونق صنعت و تجارت دریاپایه در جغرافیایی خاص و در لوای بهره گیری فزاینده از دریا می شود و حاصل آن تولید الگویی ابزاری و ماشینی است که مدل توسعه شهر و شمایل پردازی آن را در انحصار خود قرار می دهد. مسئله ای که محل چالش در این بحث است، پرداختن به مواجهه ارکان سازمان فضایی شهر بندری و حیات جاری در آن ب ا تحول محتوایی و کالبدی متأثر از توسعه دریاپایه در درون شهر و در بستر ارتباطی شهر با بنادر اس ت. ای ن پژوهش ب ا نگرشی کیفی و با روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته و با مشاهدات میدانی و مطالعه کتابخانه ای و اسنادی ب ه بررسی مؤلفه های ساختاری انتظام دهنده شامل مرکز، ساختار، قلمرو و کل های کوچک در شهر بندرعباس پرداخته است. نتیجتاً در اثر این تعامل روابط میان ارکان سازمان فضایی با تهدید مواجه است. احداث محله های جدید صرفاً جهت سکنی دادن مهاجران چهره شهر را مخدوش کرده و ساختار شهری را از حیز انتفاع ساقط کرده، چراکه ساختار شهر بندرعباس دیگر تابع نظام خور ها و تراس های ساحلی نیست، بلکه تابع نظام بنادر و سکنی دادن جمعیت مهاجر است. در بین این ارکان، هسته نیز معنای ذهنی و مفهومی خود را که منتسب و برگرفته از دریا بود از دست داده و تنها در شمایل یک امر کالبدی در بازار شهر بروز و ظهور یافته است. تبدیل شهر بندرعباس به منطقه پس کرانه محلی شهر-بندر شهید رجایی، کریدورهای ارتباطی بین این دو را به کریدورهای سرویس دهنده تبدیل کرده و مفهوم منظر راه و ارتباط با دریا را ضعیف و محقر ساخته است.Investigating the Spatial Conflict Effect of a Port as a Symbol of Sea-Based Development on the Core and Structure of a Port City (A Case Study of Shahid Rajaei Port and Bandar Abbas City)
Examining the development of port cities has been highlighted in the process of “sea-based development.” Given their opportunities and capacities for facilitating development objectives, the ports are among the strategic and desirable projects that have been incorporated into land development plans. As a result, they contribute to the prosperity of sea-based industry and trade in a specific geographical area thanks to the increase in sea utilization. The outcome is the production of a tool and machine model that monopolizes the model of city development and its iconography. The concern of this study is the elements of the spatial organization of a port city, including contemporary life within the city, the contextual and physical transformation brought up by the sea-based development within the city, or the context where there is a connection between the city and the ports. This research employed a qualitative method with a descriptive and analytical approach, and data were collected through field observations and library and document studies. The research attempts to investigate the regulatory structural components, including the center, structure, territory, and small groups in the city of Bandar Abbas. As a result of this interaction, the relationships among the elements of the space organization are under threat. The construction of new neighborhoods just to accommodate immigrants has distorted the face of the city and made the urban structure useless. The structure of the city of Bandar Abbas is no longer dependent on the system of estuaries and coastal terraces but on the system of ports and the settlement of the immigrant population. Among these pillars, the core has lost its subjective and conceptual meaning as defined by the sea and has emerged only in the form of a physical thing in the market of the city. The transformation of the city of Bandar Abbas into the hinterland of Shahr-Bandar Shahid Rajaei has turned the communication corridors between the two into service corridors and has faded the concept of the road landscape and weakened the connection with the sea.
تبلیغات
