هدف: دگرگونی سازمان ها و صنایع مستلزم نوسازی راهبردی است و با توجه به نااطمینانی موجود در محیط های رقابتی، مدیران با شناسایی و رتبه بندی پیشران های نوسازی راهبردی، می توانند زمینه نوسازی و تحول را در سازمان ها فراهم نمایند. بر اساس این، هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی و سطح بندی پیشران های نوسازی راهبردی در سازمان های توسعه ای ایران است. طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد: شناسایی پیشران های نوسازی راهبردی از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته بر پایه تکنیک اشباع نظری با 22 نفر از استادان و مدیران اسبق و فعلی ایدرو انجام گرفت. به منظور سطح بندی پیشران های شناسایی شده از نظرات 58 نفر از مدیران میانی و ارشد شرکت های دولتی تابع ایدرو با روش نمونه گیری هدفمند و با کمک پرسشنامه استفاده شد. یافته ها: کدگذاری مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا به شناسایی 15 پیشران در شکل گیری نوسازی راهبردی منجر شد. پیشران های شناسایی شده با روش ساختاری تفسیری به تشکیل شش سطح منجر شد که قابلیت های سازمان و قدرت انطباق پذیری اثرگذارترین و صلاحیت های کارکنان و تحلیل صحیح از بازار اثرپذیرترین عوامل بودند. ارزش/ اصالت پژوهش: مدلسازی پیشران های نوسازی راهبردی می تواند به کاهش شکاف نظری پژوهش منجر شود. سهم پژوهش حاضر آن است که مدیران و تصمیم گیرندگانِ کلیدی شرکت های دولتی تابع ایدرو، پیشران های نوسازی راهبردی را شناسایی کنند و با سرمایه گذاری در اثربخش ترین عوامل، زمینه نوسازی و تحول شرکت ها را فراهم سازند.