بازنمایی سینمای دینی در دو دوران سیاسی- اجتماعی؛ مُقایسه دهه اول انقلاب اسلامی با گفتمان اصولگرای عدالت محور (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مطالعه با مفروض گرفتن فیلم به مثابه محصولی فرهنگی و کرداری گفتمانی تلاش شده است تا با استفاده از روش تحلیل گفتمان و نشانه شناسی گفتمانی، ضمن تحلیل شانزده فیلم از سینمای دینی پس از انقلاب ایران به این سؤال پاسخ داده شود که سینمای دینی در طلیعه و عصر انقلاب و تثبیت نظام جمهوری اسلامی و دوران عدالت و ارزش گرایی (دهه هشتاد) چگونه بازنمایی داشته است؟ حدود اشتراک و افتراق آن چیست و هرکدام از این گفتمان ها سوژه دینی مطلوب خود را چگونه بازنمایی می کنند. نتایج این مطالعه گویای آن است که بازنمایی سینمای دینی در این دو دوره سیاسی – اجتماعی با یکدیگر تفاوت گفتمانی داشته است و هرکدام صورت بندی خاصی از مناسبات سوژه، دین و جهان پیرامونش را بازنمایی می کند. سوژه دینی گفتمان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس «قدسی انقلابی» و سوژه گفتمان بازگشت «مؤمنی مُصلِح و مکلف» است. در گفتمان بازگشت که تلاش دارد ارزش ها و اصول انقلاب اسلامی را احیا کند به صورت تأمل برانگیزی شاهد پیوند دال ملی گرایی و دین داری و برآمدن قهرمانان زن در قامت سوژه دینی هستیم که مغایر با فضای گفتمانی موسوم به انقلاب و دفاع مقدس است. همچنین می توان گفت که اگر در گفتمان نخست سوژه قهرمان به نوعی با دفاع مقدس پیوند مستقیم یا غیرمستقیم دارد، در گفتمان بازگشت، شخصیت روحانی سوژه ای مرجع و قهرمان و مردمی بازنمایی می شود که گرچه به نظام سیاسی تعلق و دلبستگی دارد، اما همواره منتقد دستگاه بوروکراتیک و دولتی و همیار مردم است.The Representation of Religious Cinema in Two Political-Social Periods
In this study by considering film as cultural production and discourse action, by using discourse analysis method and Discourse Semiotic method, and analysis of 16 films from religious cinema after Islamic revolution, it is tried to answer to this question that how has reflected the religious cinema in revolution age and stabilizing the Islamic republic of Iran and Justice and Value-oriented eras (1380s) What are the similarities and differences range and how does every discourse reflect its pleasant subjectivity. The results of these studies show that reflection of the religious cinema in these two social-political eras has discourse difference and everyone forms its unique reflection of subjectivity, religion and the world. The religious subjectivity of Islamic revolution discourse and holy defense (eight-year war between Iran and Iraq) “Holy-Revolutionary” and subjectivity of Return is “peacemaker and bound believer” .In return discourse – which tries to revive the values and principles of Islamic revolution- we are significantly witnessed of linking the signifier of nationality and religiousness and resulting the woman hero as religious subjectivity which is against with the discourse space of revolution and holly defense. It is noticeable that if in the first discourse hero subjectivity has kind of direct or indirect linking with holly defense, but in return discourse the Mullah character has reflected as a reference subjectivity and popular, that although it has some independencies to the political system, it is always against with bureaucratic and governmental system and is intimated and cooperative with people. Generally, it is worthy to mention that return discourse except its rhetoric subjectivity has different formation of the religious cinema and its discourse in comparison with Islamic revolution and holly defense.
تبلیغات
