امکان پرسش از امر زشت در افق استتیک کانت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
استتیک ایمانوئل کانت در نقد نیروی حکم همواره محل بحث ها و کشف نکات بسیاری در باب کالبدشناسی قوه ذوق و احکام مربوط به آن بوده است. مسائل استتیکی زمانه معاصر، پژوهش در امکان ادراک تأملی ناخرسندی و به تبع آن جایگاه زشتی را در اندیشه استتیک کانتی موردتوجه مفسران قرار داده است. زشتی و احکام مربوط به آن در ملاحظات پیشانقادی کانت در قیاس با اندیشه های وی در چهارچوب دستگاه نقادی جایگاه متفاوتی داشته اند. او پیش از نگارش نقدهای سه گانه، زشتی را در قالب ادراکات حسی و مفاهیم انسان شناسانه به عنوان متعلق ادراک ناخوشایندی ایجابیِ صرفاً تجربی موردتوجه قرار داده است. لیکن پرسش از زشتی به مثابه حکم تأملی در افق استتیک نقادانه او ممکن نیست، چراکه امکان صدور چنین حکمی با غایت های سیستماتیک و روش شناسی نقد سوم در تناقض خواهد بود. نوشتار حاضر جهت روشن شدن جایگاه زشتی در افق استتیک کانت، ضمن بررسیِ نگاه وی به زشتی در افق پیشانقدی، به تبیین دلایل فقدان امر زشت به عنوان حکمی تأملی در ملاحظات انتقادی کانت و اثبات عدم امکان تحقق حکم تأملی درباره زشتی در فلسفه استعلایی می پردازد.The Possibility of Query about the Ugliness in Kant's Aesthetic Horizon
Immanuel Kant's aesthetics in Critique of Judgment has always been the subject of discussions and the discovery of many points about the anatomy of the faculty of Taste and its judgments. Because of contemporary aesthetic issues, the inquiry concerning the possibility of the reflective perception of dissatisfaction and following that the position of ugliness in Kant’s aesthetics has been considered by commentators. Ugliness and its judgments have different places in Kant's pre-critical philosophy in comparison with his ideas in the framework of the critical system. Before writing triple critiques , he has taken note of Ugliness in the format of sensorial perceptions and anthropological concepts as the object of merely empirical positive displeasure perception. But the query about Ugliness as a reflective judgment is impossible on his critical aesthetic horizon because the possibility of such a judgment would be contradictory with the systematic purposes and methodology of the third critique . In order to clarify the position of Ugliness in Kant's aesthetic horizon, while the present article examines his view on Ugliness in the pre-critical horizon, it explains the reasons for the absence of the Ugly as a reflective judgment in Kant's critical considerations and proves the impossibility of realizing the reflective judgment on Ugliness in transcendental philosophy.
تبلیغات
